این فعال رسانه ای در مطلب خود آورده است : موزه هنرهای معاصر صنعتی کرمان از زیباترین و بزرگترین موزه‌های ایران است؛ حتی بدلیل آثار مهمی که از هنرمندان صاحب نام ایران و جهان در آن نگهداری می‌شود،اهل فن هم در ایران و هم در سایر نقاط جهان از اهمیت این موزه غافل نیستند.
سنگ بنای آن را حاج‌اکبر صنعتی گذاشت. پرورشگاه صنعتی که او موسس آن بود جای مناسبی نداشت. حاج‌اکبر با زحمت زیاد اجازه‌ی احداث این ساختمان را گرفت؛ اما شوربختانه وقتی این بنا در سال 1318 برافراشته شد، درست در همین زمان او از دنیا رفت.
بعدها بخشی از این بنا به کتابخانه اختصاص یافت و طرفه این‌که در محل قرائت‌خانه این کتابخانه مزار این انسان شریف و نیکوکار، تقریبا زیرپای مراجعین به کتابخانه قرار دارد. البته متولیان این‌جا با یک نصب شیشه‌ی مناسب، این یادبود را از تخریب و فرسوده شدن حفظ کرده‌اند.
این بخش از ساختمان بعدها به موزه تبدیل می‌شود، که قصه‌ی مفصلی دارد. در سال ١٣٥٦ این محل برای نگهداری و نمایش آثار سید علی‌اکبر صنعتی نقاش و مجسمه‌ساز و آثار سایر هنرمندان برجسته‌ی ایران وجهان برگزیده می‌شود. اتفاقی که نام کرمان را بر سر زبان‌ها می‌اندازد. پس از آن نیز آثاری دیگر به فهرست آثار این موزه اضافه می‌شود.
این چند نکته را گفتم تا یادآوری کنم امسال هشتادمین سال درگذشت حاج‌اکبر موسس پرورشگاه صنعتی و نیز بانی احداث این بنای باشکوه است. می‌دانم که کرمانی‌ها به وجود این دو موجود ماندگار، افتخار می‌کنند؛ اما حیف است اگر آداب بزرگی برای این دو رویداد تاریخی به‌جا آورده نشود.
مسلما مقصودم پول‌پاشی و همایش‌های بی‌خاصیت نیست؛ اما اگر اهل نظر و صاحبدلان دورهم بنشینند، حتما راهی مناسب برای بزرگداشت این دو عزیز پیدا می‌کنند. مهم این است که از این امر واجب غفلت نکنیم.
5054
انتهای پیام سنگ بنای آن را حاج‌اکبر صنعتی گذاشت. پرورشگاه صنعتی که او موسس آن بود جای مناسبی نداشت. حاج‌اکبر با زحمت زیاد اجازه‌ی احداث این ساختمان را گرفت؛ اما شوربختانه وقتی این بنا در سال 1318 برافراشته شد، درست در همین زمان او از دنیا رفت.
بعدها بخشی از این بنا به کتابخانه اختصاص یافت و طرفه این‌که در محل قرائت‌خانه این کتابخانه مزار این انسان شریف و نیکوکار، تقریبا زیرپای مراجعین به کتابخانه قرار دارد. البته متولیان این‌جا با یک نصب شیشه‌ی مناسب، این یادبود را از تخریب و فرسوده شدن حفظ کرده‌اند.
این بخش از ساختمان بعدها به موزه تبدیل می‌شود، که قصه‌ی مفصلی دارد. در سال ١٣٥٦ این محل برای نگهداری و نمایش آثار سید علی‌اکبر صنعتی نقاش و مجسمه‌ساز و آثار سایر هنرمندان برجسته‌ی ایران وجهان برگزیده می‌شود. اتفاقی که نام کرمان را بر سر زبان‌ها می‌اندازد. پس از آن نیز آثاری دیگر به فهرست آثار این موزه اضافه می‌شود.
این چند نکته را گفتم تا یادآوری کنم امسال هشتادمین سال درگذشت حاج‌اکبر موسس پرورشگاه صنعتی و نیز بانی احداث این بنای باشکوه است. می‌دانم که کرمانی‌ها به وجود این دو موجود ماندگار، افتخار می‌کنند؛ اما حیف است اگر آداب بزرگی برای این دو رویداد تاریخی به‌جا آورده نشود.
مسلما مقصودم پول‌پاشی و همایش‌های بی‌خاصیت نیست؛ اما اگر اهل نظر و صاحبدلان دورهم بنشینند، حتما راهی مناسب برای بزرگداشت این دو عزیز پیدا می‌کنند. مهم این است که از این امر واجب غفلت نکنیم.
5054
کپی شد
