در این یادداشت آمده است: ابراهیم مرادی معروف به 'دنگ خاص' بازیگر محبوب طنزهای تلویزیونی با نزدیک به 40 هزار رأی به عنوان دومین منتخب شورای شهر کرمانشاه، راهی ساختمان آجر نمای سبزه میدان شد.
این انتخاب خاص! توجه بسیاری را به خود جلب کرد. اینکه در رقابت سنگین میان این همه دکتر و مهندس با سوابق عریض و طویل و کسانی که شش ماه تمام به عوام الناس شام و نهار دادند و با کارت هدیه رأی خریدند، به یکباره اقبال عمومی به سمت یک بازیگر محبوب طنرهای تلویزیونی رفت.
ابراهیم مرادی به ویژه طی چند سال اخیر و با کمرنگ شدن حضور عباس منصوری معروف به 'مَمو'، کم کم بدل به چهره اول برنامه های طنز شبکه زاگرس شد و با طنزهای شیرینش - که آن ها را به زبان کردی اجرا می کند - طرفداران بسیاری پیدا کرد.
انتخاب یک بازیگر طنز توسط رأی دهندگان کرمانشاهی را می توان نوعی اعتراض آشکار به عملکرد شورای شهر کرمانشاه تفسیر کرد.
شورایی که از زمان آغاز به کارش نه تنها بسترساز توسعه پایدار کرمانشاه نشده بلکه خود بارِ گران و وزنه ای سنگین بر دوش این شهر و مردمانش بوده است.
در طول 2 دهه اخیر نه تنها کرمانشاه بر مدار توسعه پایدار گام برنداشته بلکه بخش های مهمی از بافت تاریخی، هویت فرهنگی و سرمایه های طبیعی و باغات شهری خود را از دست داده و ساخت و سازهای لجام گسیخته و بلندمرتبه سازی های بی حساب و کتاب عرصه را بر شهروندان بی پناه تنگ کرده است.
وضعیت کرمانشاه به گونه ای اسفبار شده که ساکنان قدیمی اش کاملاً با آن بیگانه اند و دیگر شهروندان نیز در این شهر روی آرامش ندیده اند.
شاید بتوان انتخاب ابراهیم مرادی را نوعی اعتراض آشکار به شورایی دانست که با عملکرد بد خود عرصه را بر شهروندان تنگ کرده است. آن ها امیدوارند افرادی تازه وارد باری گران بر دوش شهر نباشند و حداقل با حضورشان کرمانشاه سیمای شادتری را به خود ببیند.
البته این انتخاب نیز آشکارا حس و حالی احساسی دارد. اگر 'دنگ خاص' با حضورش نتواند نوایی شاد و گوش نواز در فضای دلمرده شهر بدمد و در بر همان پاشنه ی سابق بچرخد بی گمان این آرای اعتراضی و احساسی در انتخابات بعدی مانند خرم آباد و رشت به سمت یک دستفروش و یا یک رفتگر ساده خواهد رفت و مردم به گونه ای دیگر پیام خود را تکرار خواهند کرد.
8066 انتشاردهنده:علی مولوی
انتهای پیام این انتخاب خاص! توجه بسیاری را به خود جلب کرد. اینکه در رقابت سنگین میان این همه دکتر و مهندس با سوابق عریض و طویل و کسانی که شش ماه تمام به عوام الناس شام و نهار دادند و با کارت هدیه رأی خریدند، به یکباره اقبال عمومی به سمت یک بازیگر محبوب طنرهای تلویزیونی رفت.
ابراهیم مرادی به ویژه طی چند سال اخیر و با کمرنگ شدن حضور عباس منصوری معروف به 'مَمو'، کم کم بدل به چهره اول برنامه های طنز شبکه زاگرس شد و با طنزهای شیرینش - که آن ها را به زبان کردی اجرا می کند - طرفداران بسیاری پیدا کرد.
انتخاب یک بازیگر طنز توسط رأی دهندگان کرمانشاهی را می توان نوعی اعتراض آشکار به عملکرد شورای شهر کرمانشاه تفسیر کرد.
شورایی که از زمان آغاز به کارش نه تنها بسترساز توسعه پایدار کرمانشاه نشده بلکه خود بارِ گران و وزنه ای سنگین بر دوش این شهر و مردمانش بوده است.
در طول 2 دهه اخیر نه تنها کرمانشاه بر مدار توسعه پایدار گام برنداشته بلکه بخش های مهمی از بافت تاریخی، هویت فرهنگی و سرمایه های طبیعی و باغات شهری خود را از دست داده و ساخت و سازهای لجام گسیخته و بلندمرتبه سازی های بی حساب و کتاب عرصه را بر شهروندان بی پناه تنگ کرده است.
وضعیت کرمانشاه به گونه ای اسفبار شده که ساکنان قدیمی اش کاملاً با آن بیگانه اند و دیگر شهروندان نیز در این شهر روی آرامش ندیده اند.
شاید بتوان انتخاب ابراهیم مرادی را نوعی اعتراض آشکار به شورایی دانست که با عملکرد بد خود عرصه را بر شهروندان تنگ کرده است. آن ها امیدوارند افرادی تازه وارد باری گران بر دوش شهر نباشند و حداقل با حضورشان کرمانشاه سیمای شادتری را به خود ببیند.
البته این انتخاب نیز آشکارا حس و حالی احساسی دارد. اگر 'دنگ خاص' با حضورش نتواند نوایی شاد و گوش نواز در فضای دلمرده شهر بدمد و در بر همان پاشنه ی سابق بچرخد بی گمان این آرای اعتراضی و احساسی در انتخابات بعدی مانند خرم آباد و رشت به سمت یک دستفروش و یا یک رفتگر ساده خواهد رفت و مردم به گونه ای دیگر پیام خود را تکرار خواهند کرد.
8066 انتشاردهنده:علی مولوی
کپی شد
