تابلویی معروف به خوشبختی وجود دارد که به نقاش ترکیه ای «عابیدین دینو» نسبت داده شده است هرچند به نظر این تابلو متعلق به فرد دیگری است اما متعلق به هر کس که باشد به زیبایی چهره خوشبختی را بودن اعضای خانواده در کنار هم در زیر سقف سوراخ یک خانه به تصویر کشیده است.
از آنجایی که بیشتر ما در خانه ماندن حوصله مان را سر می برد شاید کار سختی باشد که برای چند هفته و یا چند ماه خودمان را مجبور کنیم در خانه بمانیم و به جز موارد ضروری از خانه بیرون نیاییم.
و از آنجایی که ویروس کرونا با کسی شوخی ندارد و به شدت مسری است اگر جان خودمان و اطرافیانمان را دوست داریم چاره ای جز ماندن در خانه نداریم چرا که هر کسی بیرون از خانه ممکن است ناقل این بیماری باشد.
برای اینکه خانواده ها تشویق به ماندن در خانه بشوند نیز کارهایی از قبیل اینترنت رایگان، تعطیلی مدارس و دانشگاه ها، تعطیل کردن بازار، اماکن ورزشی و غیره نیز انجام شده است.
در فضای مجازی نیز گروه های مختلفی دست به کار شده اند تا مردم را تشویق به ماندن در خانه بکنند نمونه اش انجمن مردم نهاد«چهره سان مشیانه» با مدیریت نسترن رستمی است که پویشی با عنوان در خانه بمانیم در فضای مجازی راه اندازی کرده است.
رستمی که خود نیز کارگردان تئاتر است در گفت و گو با ایرنا در خصوص راه اندازی این پویش گفت: تا قبل از شیوع کرونا برای ایجاد فضای شاد در جامعه چالش لبخند به راه انداخته بودیم که بازخوردهای مثبت و منفی زیادی داشت اما با شیوع کرونا از چالش به سمت راه اندازی پویش در خانه بمانیم رفتیم.
وی توضیح داد: بعد از صادر شدن بیانیه اول پویش در خانه بمانیم از هنرمندان و ورزشکاران و نخبگان خواستیم که به ما بپیوندند که متاسفانه به دلیل فضای بی اعتمادی که بین مردم و مسوولان وجود دارد اوایل کار موضوع کرونا جدی گرفته نشد ولی بعدتر وقتی متوجه شدند موضوع جدی است تعدادی از این افراد با ما همکاری کردند.
آنچنان که رستمی گفت: هنرمندان و اساتیدی از تهران مانند قطب الدین صادقی، ساسان قجر، شمسی صادقی، خسرو شهراز و از کرمانشاه نیز مجتبی قلندرلکی، محمدرضا زندی و خسرو خندان از این پویش حمایت کرده اند.
به گفته وی در بین چهره های ورزشی نیز محمود روشنی ، نازنین رحمانی و نیز محمد حسین زاده از معاونت فرهنگی ورزش و جوانان استان به پویش در خانه بمانیم پیوسته اند.
این کارگردان تئاتر کرمانشاهی تاکید کرد: در این شرایط باید یاد بگیریم که فقط برای ضرورت از خانه خارج بشویم چرا که می شود در خانه ماند و شاد هم بود چرا که ممکن است روزی برسد که با حسرت بگوییم کاش در خانه مانده بودیم.
او ضمن اینکه این ایام را فرصتی دانست که دلهای اعضای خانواده بیشتر به هم نزدیک بشوند با لحنی انتقادی هم گفت: اگر خوب دقت کنیم در بیرون از خانه هم آنچنان اسبابی برای شادی و آرامش وجود ندارد که خانواده ها اصرار به بیرون آمدن داشته باشند.
آنچنان که مدیرعامل و رییس هیات مدیره انجمن مردم نهاد چهره سان مشیانه اعلام کرد: بعد از مرحله اول پویش قرار است بیانیه دوم نیز صادر بشود که فراخوانی است مبنی بر اینکه حالا در خانه ماندیم چه کاری انجام بدهیم؟
رستمی توضیح داد: اگر امکانش فراهم بشود قصد داریم در رده های مختلف سنی و در موضوعات مختلفی نظیر حافظ خوانی، شاهنامه خوانی، قصه گویی،خاطره گویی، اجری دابسمش، انجام بازی های سنتی و غیره مسابقه برگزار کنیم؛ هرچند برگزاری گسترده این برنامه نیاز به حمایت مالی دولتی از طرف استانداری و تامین جوایز دارد.
وی سازمان مردم نهاد چهره سان مشیانه را اولین سمن اجتماعی با زیرساخت فرهنگی هنری از دید وزارت کشور دانست و گفت: هدف ما نهادینه کردن رفتارهای درست اجتماعی به زبان هنری است؛ ضمن اینکه در زمینه استعدادیابی و معرفی افراد مستعد و کم بزاعت به انجمن های مختلف هنری نیز فعال هستیم.
به گفته رستمی، سمن چهره سان مشیانه در سال ۹۶ مجوز فعالیت گرفته است و شروع فعالیتش با تئاتر خیابانی موسوم به پلاکارد در کرمانشاه بوده است.
وی توضیح داد که در این نوع نمایش به جای تجمع مردمی در یک مکان؛ در حین تردد به صورت نوشته های کلیدی آموزش داده می شود.
رستمی در پایان در خصوص تاثیر فعالیت سمن ها نیز گفت: کار ما باعث می شود که مردم از حالت رکود و بی تفاوتی خارج بشوند و این نوع فعالیت ها تکاپو را به بدنه جامعه تزریق و وادار به پویایی و تحرک می کند.
