مادران کرمانشاهی علاوه بر اینکه به تربیت فرزندان متعهد، رشید و توانمند می پردازند برای این آب و خاک نیز مادری می کنند و زمستان های بسیاری را پشت سر گذاشته اند.
هشت سال ایستادگی و دفاع از مرزهای کشور در استان مرزی کرمانشاه کار ساده ای نبود، مادرانی که باید به دور از مرد خانه، بار چرخش زندگی را به دوش می کشیدند، سرمایه های کشور را پرورش می دادند و از فاصله ای دور، حامی و پشتیبان رزمندگانش در جبهه های نبرد می شدند.
فرنگیس ها، فوزیه ها و بی بی خانزادها در این دیار کم نیستند و بلکه وجب به وجب این خاک پاک، شاهد دلاوری شیرزنان بسیاری شد که هرکدام به نوعی برای حفظ میهن جان دادند و یا جانفشانی کردند، آب و خاکی که بیش از ۹۷۰ زن شهیده را تقدیم اسلام کرد.
غصه های مشترک مادران استانم بسیار است اگر از مقوله سالها جنگ و سختی ها و رنج های به جامانده از آن دوران بگذریم، به زلزله آبان ۹۶ می رسیم که دل مادران کرمانشاهی را به لرزه درآورد، زلزله ای که آنان را بی سرپرست کرد، خانه هایشان را ویران کرد و فرزندانشان را با خود به زیرخاک برد و بازهم این زنان و مادران بودند که باید به ریسمان صبر و بردباری چنگ می زندند و مُسکن دردها می شدند.
جنگ، زلزله، ایستادگی و عوارض جسمی ناشی از جنگ، شرایط دشوار مادربودن برای بانوان این خطه را در مقایسه با نقاط مرکزی کشور چند برابر کرده است، هنوز مردمان این دیار با سختی ها و ویرانی های برجای مانده از دوران جنگ همچون بیکاری، برخی عقب ماندگی ها و مشکلات اجتماعی و اقتصادی دست و پنجه نرم می کنند.
در سال‌های اخیر در برنامه هایی که از سوی وزارتخانه با عنوان معرفی بانوان نمونه و کارآفرین کشوری برگزار می شود هرساله نام چندین تن از بانوان کرمانشاهی دیده می شود و شاید یکی از استان هایی می باشیم که دارای بیشترین بانوان موفق و کارآفرین کشاورزی در سطح ملی هستیم.
مادران و بانوان شهرم با داشتن ظرافت ها و احساسات زنانه، کار می کنند همانند خدیجه محمدی، شهناز فرهادی کارآفرین می شوند و با قابلیت و تدبیر علاوه براینکه زمین را آباد می کنند برای دیگر بانوان نیز اشتغال می آفرینند تا سفره هیچ یک از زنان سرپرست خانوار خالی نماند و بخش بزرگی از رونق اقتصاد استان را در به دست می گیرند و از سوی دیگر همانند مریم هاشمی، ندا شهسواری، هما حسینی و هانیه عاشوری در سکوی مسابقات ورزشی جهان، پرچم ایران را به اهتزاز در می آورند.
ردپای مادران کرمانشاهی نیز در پرورش انواع و اقسام دام و طیور، آبزیان، تولید گلخانه کوچک خانگی و صنایع بسته بندی بسیار پررنگ است و نزدیک به ۹۰ درصد از اقدام ها در ارتباط با کشت زعفران توسط بانوان کرمانشاهی انجام می شود.
از همین رو، می توان بانوان این دیار را به عنوان نماد، مقاومت و عشقی خالصانه معرفی کرد به گونه ای که این امر در سال‌های اخیر به صورت برگزاری همایش و بزرگداشت هایی انجام شده است و باید روایت زندگی زنانی همچون شهناز بصیری همان پرستاری که ۱۷سال از پسر و همسر معلول نگهداری کرد و یا ایثار مرضیه ایده پور به عنوان یک مادر زلزله زده را روایت کرد و زنان گمنام را صاحب آوازه کرد.
با تمام این تلخ و شیرین روزهای این دیار، مادران استانم هر روز را با لبخندی تازه که نمادی از استواری، صلابت و امید به زندگی است روز خود را شروع می کنند و با نگاهی نو که یادآور ردپای خدا در زندگی است برای فرزندان و خاک این دیار مرزی، مادری می کنند و همرنگ سپیدا و سپیدار برای مصاف با سختی ها زره پوش می شوند.
