به گزارش خبرنگار ایرنا، گرایش های قومی در کردستان، آذربایجان و سیستان و بلوچستان از زمان رضاشاه شکل گرفت اما پس از پیروزی انقلاب و با قطع وابستگی فکری، سیاسی و اقتصادی ایران از قدرت های بزرگ، زمینه لازم برای فعالیت گروه های تروریستی و تجزیه طلب فراهم شد.
جریان های تروریستی دهه اول عمر انقلاب اسلامی در یک همسویی آشکار با استکبار جهانی در مسیر براندازی و شکست نظام جمهوری اسلامی قرار گرفتند و با تاثیرگذاری مستقیم بر امنیت، سیاست خارجی، اقتصاد و حوزه اجتماعی ایران، حرکت و پیشرفت انقلاب اسلامی را با کندی و موانع متعددی مواجه کردند.
ناآرامی های قومی و منطقه‌ای در مناطق کردستان، خوزستان، ترکمن نشین‌ها، آذربایجان و بلوچستان از همان روزهای آغازین پیروزی انقلاب کلید خورد و بخش های مهمی از کشور با شورش گروه های تجزیه طلب به بحران کشیده شد.
یکی از گروه هایی که نقش برجسته‌ای در آشوب، جنگ داخلی و ترورها داشت، سازمان مجاهدین خلق بود؛ سازمانی که در شهریور سال ۱۳۴۴ از سوی سه عضو گروه نهضت آزادی ایران (محمد حنیف‌نژاد، سعید محسن و علی‌اصغر بدیع‌زادگان) بنیان گذاشته شده بود.
آغاز انحراف
«مبارزه مسلحانه و تشکیلات مکتبی یا ایدئولوژیک» ۲ اصل اساسی سازمان و در عین حال نقطه ضعف آن بود زیرا این گروه زمانی که نتوانست در چارچوب اسلام مبارزات مسلحانه علیه رژیم شاه را عملی کند، به آموزه های مارکسیستی پناه برد و روز به روز از مبارزان مذهبی و روحانیت فاصله گرفت.
تشکیلات سازمان در اواخر سال ۱۳۴۷ مقدمات جنگ مسلحانه را فراهم کرد اما پیش از هر اقدامی در سال ۱۳۵۰ در دام ساواک گیر کرد و بیشتر اعضای اصلی آن زندانی شدند؛ اتفاقی که سبب شد سایر اعضای اصلی سازمان تنها راه برون رفت از شکست را گرایش رسمی و علنی به مارکسیست تشخیص دهند؛ بیانیه تغییر مواضع ایدئولوژیک سازمان مجاهدین در سال ۱۳۵۴ نتیجه این وضعیت بود.
سازمان مجاهدین با این کار، مارکسیسم را به عنوان مسیر مبارزه و ایدئولوژی خود اعلام و سران مخالف سازمان را هم از میان برداشت.
کودتای درون سازمانی
بهروز همتی، از مبارزان انقلابی در این باره به خبرنگار ایرنا گفت: با تغییر ایدئولوژی سازمان مجاهدین نیروهای مومنی مانند مجید شریف واقفی و مرتضی صمدیه‌لباف توسط سازمان ترور و شهید شدند؛ در واقع یک کودتای درون سازمانی صورت گرفت.
به گفته او، سازمان در ظاهر یک گرایش مارکسیستی پیدا کرد اما در اصل گرایش آن مارکسیستی-کاپیتالیستی شد چنانچه برخی سران سازمان که در آغاز دهه ۵۰ و مبارزه علیه رژیم شاه دستگیر شدند و طبعا باید اعدام می‌شدند، با رایزنی سازمان جاسوسی آمریکا برای توطئه‌های بعدی علیه انقلابیون و جریان انقلاب زنده ماندند.
فعالیت محدود و کنترل شده سازمان مجاهدین تا پیروزی انقلاب ادامه داشت تا اینکه با آزادی سران آن از زندان، سازماندهی نیروها و نفوذ در مراکز حساس نظام تازه تاسیس در دستور کار قرار گرفت؛ منافقین به تدریج راه خود را از انقلاب جدا کرد و با تجمع، تحصن و تظاهرات مکرر به بحران‌سازی علیه انقلاب دست زد و شورش‌گری اجتماعی را در پیش گرفت.
نقش منافقین در شهادت ۲۳ هزار شهید کردستان
همتی گفت: از بین گروه های داخلی بیشترین ضربه را منافقین به انقلاب زدند. به عنوان نمونه برای ایجاد امنیت و نظم در کردستان و برچیدن ناآرامی های این منطقه در ماه های آغازین انقلاب، ۲۳ هزار شهید تقدیم شد که نقش منافقین در این جنگ داخلی برجسته بود.
او افزود: منافقین در بین نیروهای مذاکره کننده با هیات حسن نیت دولت موقت در کنار ارتشیان فراری، ساواکی های فراری و گروه ها و جریان های معاند غرب کشور حضور داشت و متاسفانه توانستند در قبال کاهش تنش ها از دولت موقت امتیازاتی هم بگیرند اما بجای کوتاه آمدن دست به توطئه و ترورهای مضاعف زدند.
فرمانده قرارگاه عملیاتی ارتش در غرب کشور هم در این باره گفت: بلافاصله پس از پیروزی انقلاب اسلامی ناآرامی هایی گسترده ای در بسیاری از نقاط کشور به وقوع پیوست؛ از جمله استان کرمانشاه درگیر توطئه‌های مختلفی از سوی ضدانقلاب شد و این در شرایطی بود که با فروپاشی ژاندارم آمریکا، یک خلا قدرت نظامی در منطقه ایجاد شده بود.
امیر سرتیپ فرهاد آریانفر در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: دشمن پس از اطمینان به پیروزی انقلاب کوشید که نظم و ساختار ارتش را به هم بریزد؛ چنانچه این شعار در بین سربازان رسوخ داده شد که «رهبر ما امام است/ خدمت ما تمام است». تا شرایط برای مدیریت و تدبیر فرماندهان ارتش سخت و دشوار شود.
او اظهار کرد: به موازات ناآرامی های اوایل انقلاب، دولت موقت انقلاب چند اقدام غیرکارشناسی و نابجا انجام داد؛ از جمله کاهش مدت خدمت سربازی از ۲ به یک سال و انتقال کارکنان متخصص به محل تولد و زندگی خود که این اقدام سبب کاهش کارایی و در هم ریختگی ارتش می شد. البته نقش شهید فلاحی در انسجام بخشی و ایجاد انضباط در ارتش برای مقابله با ناآرامی های پس از انقلاب بسیار برجسته بود.
توطئه انحلال ارتش
«جریان نفاق از همان آغاز پیروزی انقلاب اسلامی فعالیت خود را علیه انقلاب آغاز کرد و هم در ناآرامی های غرب کشور در کنار سایر گروه‌های ضدانقلاب حاضر بود و هم در ادامه وارد مرحله ترورهای شخصیتی، فیزیکی و جنگ خیابانی شد»؛ این را فرمانده قرارگاه عملیاتی ارتش در غرب کشور گفت.
امیر آریانفر افزود: یکی از توطئه های بزرگ استکبار که توسط جریان نفاق و از همان بهمن ۱۳۵۷ پیگیری شد، مطرح کردن موضوع انحلال ارتش بود. موضوعی که با شعارهای «ارتش توحیدی و ارتش بی طبقه» دنبال می شد.
او افزود: گرچه بخشی از انقلابیون از سر ناآگاهی با این شعارها همراه شدند اما امام راحل(ره) بابصیرت، ژرف نگری و آینده نگری الهی این توطئه را نقش بر آب کردند و فرمودند «هرکس شعار انحلال ارتش را بدهد منافق است».
امیر آریانفر با بیان اینکه "پیکره و بدنه ارتش و بسیاری از چهره های انقلابی از همان آغاز مبارزات حضرت امام با ایشان همدل بودند، گفت: هدف جریان نفاق از طرح شعار انحلال ارتش این بود که انقلاب نوپای اسلامی ایران را از یک ظرفیت بزرگ نظامی تهی کند تا زمینه برای حمله نظامی دشمن و به شکست کشاندن انقلاب فراهم شود.
بیعت همافران ارتش با امام خمینی (ره) در تاریخ ۱۹ بهمن ۱۳۵۷ در مدرسه علوی
بهروز همتی هم در این باره گفت: با قاطعیت می‌گویم که دشمن عظمت و بزرگی انقلاب اسلامی ایران را بیش از ما درک کرده بود و می دانست که اگر این انقلاب زنده بماند، در آینده بزرگترین خطر برای منافع نامشروع استکبار جهانی نه در منطقه که در کل جهان خواهد بود بنابراین از لحظه اعلام همبستگی ارتش با انقلاب در روز ۲۲ بهمن، به دنبال در نطفه خفه کردن انقلاب بود که شعار انحلال ارتش هم از دل همین هدف درآمد.
این مبارز دوران انقلاب با بیان اینکه «تنها نیروی مسلح حاضر در صحنه کشور نیروهای سه گانه ارتش بودند»، عنوان کرد: منافقین شعار انحلال ارتش را آگاهانه و در نشریات و روزنامه های رهاشده آن زمان مانند امت و مجاهد سر می دادند و برخی نیروهای انقلاب هم ناآگاهانه به آن دامن می‌زدند اما در مقابل، شخصیت های بصیر و آگاهی که به عمق توطئه‌های دشمن پی برده بودند جلوی این خیانت را گرفتند از جمله حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، شهید چمران و در راس آنها رهبر کبیر انقلاب اسلامی.
ورود به فاز نظامی
با برکناری ابوالحسن بنی صدر از ریاست جمهوری، منافقین حامی سیاسی خود را از دست رفته دید و در یک مسیر بی بازگشت پاگذاشت؛ جنگ مسلحانه علیه جمهوری اسلامی.
۳۰ خرداد ۱۳۶۰ سالروز سلاح به دست گرفتن منافقین علیه نه فقط بزرگان انقلاب که همه دوستداران آن بود. سازمان با ترورهای کور بیش از ۱۷ هزار شخصیت انقلابی و شهروند عادی و بی‌گناه را به شهادت رساند؛ انسان‌هایی که تنها گناه‌شان طرفداری از نظام و حتی داشتن ریش یا عکس امام بود.
تداوم عملیات های تروریستی از جمله فاجعه هفتم تیر و هشتم شهریور، نظام را مجبور به برخورد قاطع با منافقین کرد تا جایی که فرماندهان آن از جمله موسی خیابانی نفر دوم و اشرف ربیعی همسر مسعود رجوی کشته شدند و توان اجرایی سازمان در داخل کشور از بین رفت.
نقش جریان نفاق در ادامه جنگ
بهروز همتی گفت: منافقین پس از اینکه از ترورهای کور به نتیجه نرسیدند به فرانسه گریختند اما با بازگشت به عراق در خدمت رژیم صدام قرار گرفتند و به بمب گذاری، ترور و جاسوسی برای آن پرداختند.
امیر آریانفر هم عنوان کرد: منافقین وقتی به صورت آشکارا به استخدام صدام درآمدند، چهره شان برای همه ملت ایران کاملا هویدا و رسوا شد.
بی شک رفتن سازمان به عراق و نقش آن در جنگ تاثیر مستقیمی بر ادامه درگیری و فرسایشی شدن آن داشت به طوری که اگر منافقین با حکومت بعث همکاری نمی کرد چه بسا بخشی از معادلات جنگی، به شکل دیگری رقم می خورد.
توهم پیروزی ۳۳ ساعته
فرمانده قرارگاه عملیاتی ارتش در غرب کشور گفت: آخرین خیانت منافقین در جنگ، حمله نظامی به ایران اسلامی بود که با پاسخ کوبنده رزمندگان اسلام در عملیات مرصاد مواجه شد به طوری که چهار هزار نفر از پنج تا ۶ هزار نیروی نظامی آنها کشته شد.
در این حمله ستون به اصطلاح ارتش آزادیبخش منافقین، با ۲۵ تیپ رزمی ۱۵۰ تا ۲۰۰ نفره، رأس ساعت ۶ صبح روز سوم مرداد ۱۳۶۷ عملیات «فروغ جاویدان» را از عمق عراق آغاز کردند؛ منافقین علاوه بر حمایت ویژه ارتش عراق، با تانک‌های برزیلی پیشرفته، ۸۰ دستگاه آمبولانس، صدها خودروی سبک، ۲ کامیون اسلحه، آزمایشگاه و بیمارستان‌های صحرایی و مجهز وارد ایران شدند و طبق برنامه پیش‌بینی شده ساعت ۱۶ همان روز از مرز خسروی در کرمانشاه گذشتند.
به زعم خود قرار بود ۳۳ ساعته به تهران برسند با کمک زندانیانی که قرار بود پس از ورود به هر شهر از زندان‌ها آزاد کنند و بویژه عوامل داخلی خود.
تجهیزات منافقین پس از عملیات مرصاد
گیر افتادن در ترافیک و سوختن در آتش هوانیروز
منافقین پس از اسلام آباد به سرعت به سمت مرکز استان کرمانشاه راه افتادند اما برای رسیدن به شهر کرمانشاه باید گردنه حسن آباد و تنگه چهارزبر(مرصاد) عبور می کردند؛ در گردنه چهارزبر اما ترافیک شدید بود زیرا مردم غرب کرمانشاه در حال فرار از دست منافقین و هجوم به مرکز استان بودند به همین دلیل ستون مجاهدین پشت این ترافیک متوقف شد تا اینکه نیروهای نظامی ایران وارد کار شدند و خط مقاومت سازمان مناسبی گرفت.
روز چهارم مرداد، بالگردهای کبرای هوانیروز به فرماندهی سرهنگ صیاد شیرازی ستون منافقین را زیرآتش گرفتند و بسیاری از آنان را در تنگه چهارزبر تار و مار کردند.
در روز پنجم مرداد عملیات مرصاد با رمز «یا علی بن ابیطالب (ع)» آغاز شد و در مدت کوتاهی با آتش گسترده هوانیروز، صدها تن دیگر از منافقین به هلاکت رسیدند.
در این عملیات که با فرماندهی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اجرا شد، رزمندگان از سه محور چهارزبر، جاده قلاجه و جاده اسلام آباد غرب - پل دختر، وارد عمل شدند و نیروهای ضدانقلاب را تا پشت نوار مرزی عقب راندند.
در عملیات مرصاد همچنین ۶۱۲ خودرو و ۷۲ تانک و زره‌پوش نابود شد و حدود ۵۰۰ دستگاه انواع خودرو و مقادیر زیادی تجهیزات انفرادی و جمعی هم بدست نیروهای ایرانی افتاد.
تجهیزات منافقین پس از عملیات مرصاد
به گفته یکی از فرماندهان دفاع مقدس استان کرمانشاه «در عملیات مرصاد ۵۵۴ شهید تقدیم انقلاب شد که حدود ۵۳ نفر از آنان زن و کودک و پیرمرد بودند.»
سردار بسیجی محمد طالبی در گفت و گو با ایرنا افزود: پس از حمله منافقین همه مردم استان برای مقابله با آنها بسیج شدند و جلوی دشمن خبیث ایستادند؛ آنان در این مقابله سنگ تمام گذاشتند و از هیچ کاری دریغ نکردند.
این خلاصه راهی است که سازمان منافقین از دوران مبارزات انقلابی تا پذیرش قطعنامه ۵۹۸ و پایان رسمی جنگ تحمیلی پیمود و با حمله نظامی به ایران، سبب از هم پاشیدن تشکیلات نظامی‌اش شد: جاسوسی برای رژیم صدام از همان ماه نخست جنگ تحمیلی، زدن ساز مخالف و فتنه آفرینی های مکرر در کشور همزمان با درگیری در جبهه‌ها، رقم زدن غائله ۱۴ اسفند، متهم‌سازی ایران به آغاز کردن جنگ، ورود رسمی به مرحله عملیات مسلحانه علیه جمهوری اسلامی، فرار رهبرانش از ایران و پیگیری توطئه‌ها از فرانسه، آغاز ترورهای کور و وحشیانه مردم عادی و شخصیت های اصلی و مهم کشور، ایفای نقشه رهبری گروه های ضد انقلاب، برقراری روابط پنهانی سپس علنی با رژیم بعث عراق، اعزام تیم برای خرابکاری و جاسوسی علیه رزمندگان اسلام، شنود مکالمات بی سیم و تلفنی نیروهای ایرانی با دستور صدام و کمک به سرکوب قیام های مردمی عراق به ویژه کردهای شمال و شیعیان جنوب.
یارگیری مخفی
با حمله آمریکا به عراق هم، حامی اصلی سازمان مجاهدین خلق در طول ۲ دهه پیش از آن از بین رفت و شرایط وخیم شد اما حمایت آمریکا، انگلیس و فرانسه مانع انهدام کامل سازمان شد تا این گروه مخالف جمهوری اسلامی همچنان زنده بماند.
منافقین پس از یک جابجایی سخت در داخل عراق موفق شدند با حمایت غرب بیشتر نیروهای خود را به پایگاهی در کشور آلبانی منتقل کنند.
تجدید قوای سازمان نیازمند یارگیری و آموزش‌های جدید داشت؛ کاری که با حمایت آمریکا و همکاری عربستان و اسرائیل عملیاتی شد اما سابقه منفور و بدنامی سازمان راهی جز «جذب مخفی» را باقی نگذاشت.
ابراهیم خدابنده، از اعضای با سابقه سازمان در حوزه روابط بین‌الملل در این باره گفته است: مجاهدین سال‌های سال است که تحت عنوان مجاهدین خلق عضو نمی‌گیرد و افرادی هستند که چند سال است با سازمان فعالیت دارند، ولی نمی‌دانند که در حال فعالیت برای این سازمان هستند.
ماموریت جدید
به گفته سردار سیدیحیی رحیم صفوی، دستیار و مشاور عالی فرمانده معظم کل قوا «از سال ۲۰۰۳ نیروهای منافقین به سربازان آمریکا تبدیل شدند و به اروپا و آمریکا رفتند و در تمامی توطئه‌هایی که علیه جمهوری اسلامی شده نقش اثرگذار داشته اند؛ در دولت جدید نابخرد آمریکا نیز نقش مهمی دارند.»
دولت آمریکا با همراهی انگلیس و فرانسه تلاش کرده است که با محوریت دادن به سازمان منافقین، همه مخالفان جمهوری اسلامی را به آن متصل و یک شبکه بین‌المللی ایجاد کند؛ هزینه مالی این شبکه هم بر دوش عربستان سعودی گذاشته شده چنانچه همایش های منافقین طی سال های ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸ در فرانسه، با سخنرانی و حمایت مقامات آمریکایی و عربستانی برگزار شده است.
ترکی الفیصل، رئیس سابق دستگاه اطلاعاتی سعودی در نشست ۲ سال پیش منافقین در پاریس شرکت کرد و در سخنرانی خود با حمایت از مبارزه این گروهک علیه جمهوری اسلامی، مدعی شد "این مبارزه مشروع دیر یا زود به هدف خود می رسد».
حضور مخفی و جعلی در فضای مجازی
چهره منفور منافقین اما سبب شده که آنان از فعالیت های آشکار و با تابلو سازمان خودداری کنند و اقدام های ضدایرانی خود را پنهان و مخفیانه ادامه دهند.
یکی از فعالیت های اصلی سازمان منافقین همچنان «جاسوسی از ایران» برای غربی‌هاست؛ کاری که بواسطه چهار دهه تجربه در آن پخته تر شده و با روش های حرفه‌ای صورت می گیرد.
دیگر فعالیت مهم منافقین که با توسعه فضای مجازی در ایران بسیار جدی و گسترده دنبال می شود،«حضور مخفیانه» در شبکه های اجتماعی است.
اعضای سازمان در این ماموریت جدید که از حدود چهار سال پیش صورت منظم‌تری به خود گرفته، با عناوین مختلف و با هزاران اسم جعلی درصدد تخریب و تضعیف جمهوری اسلامی و پیشبرد اهداف دشمنان نظام هستند.
انتشار اخبار جعلی، شایعه، دروغ، اختلاف افکنی بین مردم و مسئولان، بی اعتمادسازی مردم، تخریب ارزش ها و مقدسات، ناامیدسازی مردم به آینده کشور و تهییج آنان به شورش و آشوب از مهمترین دستور کارهای منافقین در فضای مجازی است.
تصویر منتشرشده از اردوگاه منافقین در کشور آلبانی
منفور ابدی
با این حال هر زمان که مشخص شود یک خط تبلیغاتی و خبری به سازمان منافقین می رسد، حتی بسیاری از مخالفان و افراد ناراضی هم تمایلی برای پیگیری آن ندارند زیرا نفرت و بدنامی این گروهک آنقدر در جامعه این ریشه دوانده که به آسانی قابل فراموشی نیست.
بی تردید منافقین از سیاه ترین گروه هایی هستند که در قـرن اخیـر ظهور کرده است و شاید کمتر گروه یا حزبی را بتوان یافت که تـا ایـن حـد حیات خود را در اعوجاج، سردرگمی، تزلزل مبانی اندیشه و اعتقاد، تغییر ماهوی رفتار و اهـداف و هنجارشکنی سپری کرده باشد.
به نظر می رسد انحراف بنیادی منافقین از اسلام، گرایش به مکاتب فکری ضددینی و دوری از روحانیت اصیل که آبشخور حقیقی اسـلام نـاب اسـت و در آن زمـان در شخصیت امام خمینی(ره) تبلور یافته بود، یک سرنوشت سیاه و نفرت ابدی را برای آنان رقـم زده است.
۷۴۴۴/۸۰۶۶
گزارش از عبدالله الماسی
