در این یادداشت آمده است: حتی اگر نشریات کاغذی روزی به پایان راه خود برسند به دلیل آغازگر بودن در راه اطلاع‌رسانی و آگاه کردن مردم، صدای زیبای خش خش آرام صفحات کاغذی با چاپ سربی و بوی مطبوعش دلیلی بر دفاع از آن وجود دارد.
مطبوعاتی که در انتشار بهترین راهکار برای عزت و شرافت در تاریخ مطبوعات ایران متفاوت و در برابر فحش‌نامه‌ها و سیاه نویسی‌ها، کم نبودند. آنها که در برابر هجوم استبداد قجری شرافت انسانی قلم را پاس می‌نهادند و به عرضه آزادگی و تراز بلندبالای مطالبات مردم، همه عمر و زندگی خود را به درج رنج‌ها و ناکامی‌های سیاسی- اجتماعی و تاریخی کشور گام گذاشتند کار بزرگی کردند.
نشریاتی هم بودند برای هجوم به اخلاق، دانش و آزادگی. در تردد سنگین انواع رسانه‌های امروزی یاد و خاطره ارزشمند مطبوعات به فراموشی سپرده نشود. چند نسل گذشته که ارتباط با مطبوعات را به یاد دارند و آنها که جز صفحه مونیتور و گوشی همراه هوشمند خود را نمی‌شناسند نیم نگاهی به تاریخ پر فراز و نشیب مطبوعات کاغذی ایران و جهان بیاندازند.
انتقال اخبار از انتشار دود از بلندای کوه به منطقه دیگر یا دهان به دهان، پیک سواران خبررسان، تلگراف چی‌ها، پستچی‌ها، خروجی دستگاه پر سر و صدای خبرگزاری‌ها، دستگاه سربی چاپ تا چاپخانه‌های عظیم امروزی، جملگی در انتشار مطبوعات جهان تاثیرگزار بوده‌اند.
کار سخت این حرفه که افلاک از اخبارش پرصداست به شرافت و سختی کار روزنامه‌نگاران و مدیرانی وابسته بوده که عظمت انسانی را در اهداف خود نشانده بودند. این مقدمه برای این بود که گفته شود استان کرمانشاه در عرصه روزنامه‌نگاری ایران از حدود 112 سال پیش، ستاره درخشانی بر پیشانی بلند مطبوعات ایران بوده است. این را صفحات کاغذی منتشر شده ثابت کرده است.
صدای رسای آزادی و آزادگی، دفاع از مرزهای پرگُهر و مبارزه علیه استعمار و نشانه‌های قدرتمندی از توجه به مساله قانون، تشکیل عدالتخانه یا همان مجلس شورا در لابلای صفحات کاغذی هویداست. به عنوان نمونه، 10 سال پیش طی تحقیقی در مرکز اسناد کتابخانه دانشگاه تهران پشت دستگاه میکروفیلمی از اسناد مطبوعات ایران به کشفی خارق‌العاده رسیدم، این شماره پس از انتشار در زمان خود دیگر دیده نشد. چهار صفحه از روزنامه «کرمانشاه» به مدیریت «فصیح‌المتکلمین» که تا روز واقعه خوش‌آیند یافتن این روزنامه جلو چشمانم بر مونیتور دستگاه میکروفیلم نقش بست. از شادی این اتفاق لبخند پیروزی بر لبانم نقش بست. صفحه اول این روزنامه شگفت‌انگیز بود چگونه مطبوعه «کرمانشاه» دومین روزنامه رسمی کرمانشاهی در سال دوم و شماره 14 خود روز سه شنبه 27 محرم 1327 هجری قمری ( 29 بهمن 1287شمسی) در صفحه نخست خود در دفاع از قانون سخن می‌گفت، که هنوز 2 سال از انشای قانون مجلس گذشته است. صفحه دومش انگار همین امروز شورای شهر کرمانشاه را بیان می‌کند با یادداشت و عنوانی شگفت؛ «بلدیه نداریم بلدیه می‌خواهیم» از وضعیت نابسامان شهر و اعضای انجمن بلدیه انتقاد کرده است.
پیام تلخی دارد که هنوز پس از 112 سال نتوانسته‌ایم در شورای شهر به دور از هیاهو و درگیری راهی برای تسهیل امور شهروندان گشوده شود. روزنامه‌ها آرشیو بزرگی از درس‌ها، عظمت انسانی، تلخ کامی، بهروزی و شکست هستند. اثر‌گذاری مطبوعات کاغذی را فراموش نکنیم.
8066
انتهای پیام مطبوعاتی که در انتشار بهترین راهکار برای عزت و شرافت در تاریخ مطبوعات ایران متفاوت و در برابر فحش‌نامه‌ها و سیاه نویسی‌ها، کم نبودند. آنها که در برابر هجوم استبداد قجری شرافت انسانی قلم را پاس می‌نهادند و به عرضه آزادگی و تراز بلندبالای مطالبات مردم، همه عمر و زندگی خود را به درج رنج‌ها و ناکامی‌های سیاسی- اجتماعی و تاریخی کشور گام گذاشتند کار بزرگی کردند.
نشریاتی هم بودند برای هجوم به اخلاق، دانش و آزادگی. در تردد سنگین انواع رسانه‌های امروزی یاد و خاطره ارزشمند مطبوعات به فراموشی سپرده نشود. چند نسل گذشته که ارتباط با مطبوعات را به یاد دارند و آنها که جز صفحه مونیتور و گوشی همراه هوشمند خود را نمی‌شناسند نیم نگاهی به تاریخ پر فراز و نشیب مطبوعات کاغذی ایران و جهان بیاندازند.
انتقال اخبار از انتشار دود از بلندای کوه به منطقه دیگر یا دهان به دهان، پیک سواران خبررسان، تلگراف چی‌ها، پستچی‌ها، خروجی دستگاه پر سر و صدای خبرگزاری‌ها، دستگاه سربی چاپ تا چاپخانه‌های عظیم امروزی، جملگی در انتشار مطبوعات جهان تاثیرگزار بوده‌اند.
کار سخت این حرفه که افلاک از اخبارش پرصداست به شرافت و سختی کار روزنامه‌نگاران و مدیرانی وابسته بوده که عظمت انسانی را در اهداف خود نشانده بودند. این مقدمه برای این بود که گفته شود استان کرمانشاه در عرصه روزنامه‌نگاری ایران از حدود 112 سال پیش، ستاره درخشانی بر پیشانی بلند مطبوعات ایران بوده است. این را صفحات کاغذی منتشر شده ثابت کرده است.
صدای رسای آزادی و آزادگی، دفاع از مرزهای پرگُهر و مبارزه علیه استعمار و نشانه‌های قدرتمندی از توجه به مساله قانون، تشکیل عدالتخانه یا همان مجلس شورا در لابلای صفحات کاغذی هویداست. به عنوان نمونه، 10 سال پیش طی تحقیقی در مرکز اسناد کتابخانه دانشگاه تهران پشت دستگاه میکروفیلمی از اسناد مطبوعات ایران به کشفی خارق‌العاده رسیدم، این شماره پس از انتشار در زمان خود دیگر دیده نشد. چهار صفحه از روزنامه «کرمانشاه» به مدیریت «فصیح‌المتکلمین» که تا روز واقعه خوش‌آیند یافتن این روزنامه جلو چشمانم بر مونیتور دستگاه میکروفیلم نقش بست. از شادی این اتفاق لبخند پیروزی بر لبانم نقش بست. صفحه اول این روزنامه شگفت‌انگیز بود چگونه مطبوعه «کرمانشاه» دومین روزنامه رسمی کرمانشاهی در سال دوم و شماره 14 خود روز سه شنبه 27 محرم 1327 هجری قمری ( 29 بهمن 1287شمسی) در صفحه نخست خود در دفاع از قانون سخن می‌گفت، که هنوز 2 سال از انشای قانون مجلس گذشته است. صفحه دومش انگار همین امروز شورای شهر کرمانشاه را بیان می‌کند با یادداشت و عنوانی شگفت؛ «بلدیه نداریم بلدیه می‌خواهیم» از وضعیت نابسامان شهر و اعضای انجمن بلدیه انتقاد کرده است.
پیام تلخی دارد که هنوز پس از 112 سال نتوانسته‌ایم در شورای شهر به دور از هیاهو و درگیری راهی برای تسهیل امور شهروندان گشوده شود. روزنامه‌ها آرشیو بزرگی از درس‌ها، عظمت انسانی، تلخ کامی، بهروزی و شکست هستند. اثر‌گذاری مطبوعات کاغذی را فراموش نکنیم.
8066
کپی شد
