ابراهیم همت بلند روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: ورود فاضلاب برخی محلات شهری و چند روستای اطراف این دریاچه می تواند میزان نیترات و فلزات سنگین را در آب افزایش دهد که این مواد به بدن آبزیان نیز وارد می شود.
وی افزود: اثرات این مواد هم اکنون نیز بر روی ماهی های این دریاچه نمایان است و برخی از ماهی به بیماری پوستی بخاطر ورود این مواد مبتلا هستند.
همت بلند یادآور شد: با توجه به اینکه در دریاچه زریبار عملیات آبزی پروری انجام می شود و پس از صید ماهی به مصرف مردم می رسد، می تواند این مواد شیمیایی به مصرف کنندگان نیز منتقل شود.
وی اضافه کرد: هم اکنون فاضلاب محلات شهری سردوشی و استادیوم مریوان و روستاهای اطراف از جمله سیف، کولان و محمده وارد این دریاچه می شود البته خط انتقال فاضلاب شهری برای ممانعت از ورود به زریبار در دست احداث است.
کارشناس اداره حفاظت محیط زیست مریوان گفت: میزان ورود فاضلاب به این دریاچه در فصول سال متفاوت است و در برخی مواقع میزان ورود فاضلاب به دریاچه تا 80 لیتر در ثانیه افزایش می یابد.
وی با اشاره به اینکه نیزارهای اطراف زریبار واکنش طبیعی دریاچه به ورود فاضلاب است، افزود: این نیزارها تا حدودی از ورود مواد شیمیایی به عمق دریاچه جلوگیری می کنند.
امیر قادری معاون امور عمرانی استاندار کردستان نیز چندی قبل اعلام کرد با اختصاص 42 میلیارد ریال اعتبار برای اجرای طرح ساماندهی و جمع آوری شبکه فاضلاب، از ورود فاضلاب به دریاچه زریبار جلوگیری می شود.
به گزارش ایرنا، پناهگاه حیات وحش زریبار و تالاب بین المللی آن که بیست و سومین عضو تالاب کنوانسیون رامسر است دارای حجم تقریبی آب بیش از 30 میلیون مترمکعب است و سرریز آب دریاچه از قسمت جنوبی با نام رودخانه مریوان خارج می شود.
طول دریاچه زریبار حدود پنج کیلومتر و عرض آن حدود 1.6 کیلومتر، وسعت تالاب به دلیل تغییرات حجم آبی در فصول مختلف متغیر و حداقل و حداکثر عمق آن به ترتیب 2 و 6 متر است.
زریبار در یک دره طولی وسیع قرار دارد و از 2 طرف غرب و شرق با کوه های پوشیده از جنگل احاطه شده و پوشش غالب اراضی منطقه را جنگل و بیشه زارهای نیمه انبوه تشکیل می دهد که گونه غالب جنگلی آن بلوط ایرانی است.
تاکنون 97 نوع پرنده، 31 گونه پستاندار، 13 گونه خزنده، 11 نوع ماهی یک گونه مارماهی، پنج گونه فیتوپلانکتون و 17 گونه زئوپلانکتون در تالاب بین المللی زریبار شناسایی شده است.
گیاهان شناوری چون سراتوفیلیوم، سریوفیلیوم و گونه هایی از گیاهان خاردار و گونه های نی، هزارنی، بارهنگ آبی، نیلوفر آبی، علف هفت بند، پیچک ها، لویی، بزواش، جگن و نعناع پوشش گیاهی این تالاب را تشکیل می دهد.
سیاه ماهی خالدار، سیاه ماهی معمولی، عروس ماهی و ماهی گامبوزیا از جمله گونه های بومی و ماهی آمور سفید، کپور آیینه ای، کپور معمولی، کپور سرگنده (بیگ هد) و فیتوفاک از جمله گونه های غیربومی این دریاچه است.
شهرستان مرزی مریوان در فاصله 130 کیلومتری غرب سنندج مرکز استان کردستان واقع شده است.
/9102/3020
انتهای پیام وی افزود: اثرات این مواد هم اکنون نیز بر روی ماهی های این دریاچه نمایان است و برخی از ماهی به بیماری پوستی بخاطر ورود این مواد مبتلا هستند.
همت بلند یادآور شد: با توجه به اینکه در دریاچه زریبار عملیات آبزی پروری انجام می شود و پس از صید ماهی به مصرف مردم می رسد، می تواند این مواد شیمیایی به مصرف کنندگان نیز منتقل شود.
وی اضافه کرد: هم اکنون فاضلاب محلات شهری سردوشی و استادیوم مریوان و روستاهای اطراف از جمله سیف، کولان و محمده وارد این دریاچه می شود البته خط انتقال فاضلاب شهری برای ممانعت از ورود به زریبار در دست احداث است.
کارشناس اداره حفاظت محیط زیست مریوان گفت: میزان ورود فاضلاب به این دریاچه در فصول سال متفاوت است و در برخی مواقع میزان ورود فاضلاب به دریاچه تا 80 لیتر در ثانیه افزایش می یابد.
وی با اشاره به اینکه نیزارهای اطراف زریبار واکنش طبیعی دریاچه به ورود فاضلاب است، افزود: این نیزارها تا حدودی از ورود مواد شیمیایی به عمق دریاچه جلوگیری می کنند.
امیر قادری معاون امور عمرانی استاندار کردستان نیز چندی قبل اعلام کرد با اختصاص 42 میلیارد ریال اعتبار برای اجرای طرح ساماندهی و جمع آوری شبکه فاضلاب، از ورود فاضلاب به دریاچه زریبار جلوگیری می شود.
به گزارش ایرنا، پناهگاه حیات وحش زریبار و تالاب بین المللی آن که بیست و سومین عضو تالاب کنوانسیون رامسر است دارای حجم تقریبی آب بیش از 30 میلیون مترمکعب است و سرریز آب دریاچه از قسمت جنوبی با نام رودخانه مریوان خارج می شود.
طول دریاچه زریبار حدود پنج کیلومتر و عرض آن حدود 1.6 کیلومتر، وسعت تالاب به دلیل تغییرات حجم آبی در فصول مختلف متغیر و حداقل و حداکثر عمق آن به ترتیب 2 و 6 متر است.
زریبار در یک دره طولی وسیع قرار دارد و از 2 طرف غرب و شرق با کوه های پوشیده از جنگل احاطه شده و پوشش غالب اراضی منطقه را جنگل و بیشه زارهای نیمه انبوه تشکیل می دهد که گونه غالب جنگلی آن بلوط ایرانی است.
تاکنون 97 نوع پرنده، 31 گونه پستاندار، 13 گونه خزنده، 11 نوع ماهی یک گونه مارماهی، پنج گونه فیتوپلانکتون و 17 گونه زئوپلانکتون در تالاب بین المللی زریبار شناسایی شده است.
گیاهان شناوری چون سراتوفیلیوم، سریوفیلیوم و گونه هایی از گیاهان خاردار و گونه های نی، هزارنی، بارهنگ آبی، نیلوفر آبی، علف هفت بند، پیچک ها، لویی، بزواش، جگن و نعناع پوشش گیاهی این تالاب را تشکیل می دهد.
سیاه ماهی خالدار، سیاه ماهی معمولی، عروس ماهی و ماهی گامبوزیا از جمله گونه های بومی و ماهی آمور سفید، کپور آیینه ای، کپور معمولی، کپور سرگنده (بیگ هد) و فیتوفاک از جمله گونه های غیربومی این دریاچه است.
شهرستان مرزی مریوان در فاصله 130 کیلومتری غرب سنندج مرکز استان کردستان واقع شده است.
/9102/3020
کپی شد
