کمبود فضا و تخت بیمارستانی و تجمیع بیماران در اتاق های بستری موضوع تازه ای نیست البته گاهی لازم است هر بیمار در یک اتاق و گاهی چند بیمار در یک اتاق بستری باشند.
در کنار این تجمیع بیماران، طبق عرفی قدیمی که بر گرفته از دین و فرهنگ ما ایرانی ها است عیادت از بیماران، عملی نیک محسوب می شود اما این امر در وضعیت بیمار و بیمارستان مشکلاتی ایجاد می کند و باید باز تعریفی دوباره از آن در جامعه صورت گیرد.
هر چند مراکز بیمارستانی برنامه های مراقبت از بیمار را به گونه ای تنظیم می کنند تا در ساعات ملاقات (14 تا 16 هر روز) بیمار نیاز چندانی به دریافت دارو و مراقبت های خاص نداشته باشد اما برخی مواقع که ضرورت ایجاب می کند، ارائه خدمات به بیماران از سوی پرسنل و کادر پرستاری در حضور همراهان و ملاقات کنندگان مشکل است.
بسیاری از بیماران هم دوست ندارند دوستان و آشنایان آنها را در حالت بیماری و رنجوری ببینند و در بدترین حالت اینکه برخی از ملاقات کنندگان درخواست گرفتن عکس های سلفی هم از بیمار دارند.
در هر اتاق بستری هم سه تا چهار بیمار بستری هستند و در ساعات ملاقات برای هر کدام از بیماران، جمعی از دوستان و آشنایان حضور پیدا می کنند که برخی مواقع بدلیل ازدحام، جدا کردن ملاقات کنندگان هم مشکل است.
نکته جالب تر اینکه بسیاری از ملاقات کنندگان با خود آب میوه، گل و میوه می آورند که برخی مواقع برای بیماران نه تنها سودمند نیست بلکه زیانبار هم هست.
این عادت غلط ما باعث شده برخی از این امر سوء استفاده کرده و در حاشیه درب ورودی بیمارستان ها به فروش موز، شیرینی، انواع کمپوت، آبمیوه و گل بپردازند که در بسیاری مواقع کیفیت آنها بسیار پایین و قیمت ها نیز از بازار بیشتر است.
بسیاری از ملاقات کنندگان در این عیادت ها تازه دوستان دیگر خود را می بینند و پس از باز کردن سر صحبت، یادشان می رود در بیمارستان برای عیادت بیمار آمده اند و به درخواست ماموران انتظامات برای خروج از راهروهای بیمارستان نیز توجه نمی کنند.
با رفتن ملاقات کنندگان، خدمه بیمارستان باید وقت بیشتری برای نظافت و رفت و روب فضای داخلی بگذارند و زباله ها را جمع و اتاق بیماران را تمیز کنند.
اینها و دهها مشکل دیگر از ملاقات های غیر ضروری ما از بیماران بستری است که لازم است مراکز بیمارستانی راهکاری برای آن داشته باشند که کاهش ایام و ساعات ملاقات می تواند موثر باشد یا با اختصاص کارت الکترونیکی به بیمار، ضمن مدیریت در حضور ملاقات کنندگان، اختیار عمل را نیز به بیمار بدهند.
بیاییم این فرهنگ را تغییر دهیم و عیادت و ملاقات از بیماران را به پس از بهبودی و ترخیص از بیمارستان موکول کنیم و از آوردن خوردنی ها مضر برای شان خودداری کنیم.
خبرنگار مرکز سنندج
انتهای پیام در کنار این تجمیع بیماران، طبق عرفی قدیمی که بر گرفته از دین و فرهنگ ما ایرانی ها است عیادت از بیماران، عملی نیک محسوب می شود اما این امر در وضعیت بیمار و بیمارستان مشکلاتی ایجاد می کند و باید باز تعریفی دوباره از آن در جامعه صورت گیرد.
هر چند مراکز بیمارستانی برنامه های مراقبت از بیمار را به گونه ای تنظیم می کنند تا در ساعات ملاقات (14 تا 16 هر روز) بیمار نیاز چندانی به دریافت دارو و مراقبت های خاص نداشته باشد اما برخی مواقع که ضرورت ایجاب می کند، ارائه خدمات به بیماران از سوی پرسنل و کادر پرستاری در حضور همراهان و ملاقات کنندگان مشکل است.
بسیاری از بیماران هم دوست ندارند دوستان و آشنایان آنها را در حالت بیماری و رنجوری ببینند و در بدترین حالت اینکه برخی از ملاقات کنندگان درخواست گرفتن عکس های سلفی هم از بیمار دارند.
در هر اتاق بستری هم سه تا چهار بیمار بستری هستند و در ساعات ملاقات برای هر کدام از بیماران، جمعی از دوستان و آشنایان حضور پیدا می کنند که برخی مواقع بدلیل ازدحام، جدا کردن ملاقات کنندگان هم مشکل است.
نکته جالب تر اینکه بسیاری از ملاقات کنندگان با خود آب میوه، گل و میوه می آورند که برخی مواقع برای بیماران نه تنها سودمند نیست بلکه زیانبار هم هست.
این عادت غلط ما باعث شده برخی از این امر سوء استفاده کرده و در حاشیه درب ورودی بیمارستان ها به فروش موز، شیرینی، انواع کمپوت، آبمیوه و گل بپردازند که در بسیاری مواقع کیفیت آنها بسیار پایین و قیمت ها نیز از بازار بیشتر است.
بسیاری از ملاقات کنندگان در این عیادت ها تازه دوستان دیگر خود را می بینند و پس از باز کردن سر صحبت، یادشان می رود در بیمارستان برای عیادت بیمار آمده اند و به درخواست ماموران انتظامات برای خروج از راهروهای بیمارستان نیز توجه نمی کنند.
با رفتن ملاقات کنندگان، خدمه بیمارستان باید وقت بیشتری برای نظافت و رفت و روب فضای داخلی بگذارند و زباله ها را جمع و اتاق بیماران را تمیز کنند.
اینها و دهها مشکل دیگر از ملاقات های غیر ضروری ما از بیماران بستری است که لازم است مراکز بیمارستانی راهکاری برای آن داشته باشند که کاهش ایام و ساعات ملاقات می تواند موثر باشد یا با اختصاص کارت الکترونیکی به بیمار، ضمن مدیریت در حضور ملاقات کنندگان، اختیار عمل را نیز به بیمار بدهند.
بیاییم این فرهنگ را تغییر دهیم و عیادت و ملاقات از بیماران را به پس از بهبودی و ترخیص از بیمارستان موکول کنیم و از آوردن خوردنی ها مضر برای شان خودداری کنیم.
خبرنگار مرکز سنندج
کپی شد
