به گزارش ایرنا، نام روستای سرریز که می آید اولین چیزی که در ذهنها تداعی می شود مزه انار ملس سر ریز است اما بسیاری از ما نمی دانیم که این انار که نامش در ایران و به ویژه در مناطق کردنشین زبانزد خاص و عام است در چه شرایطی پرورش می یابد و راهی بازار مصرف می شود.
این منطقه سراسر کوهستانی است و زمینی برای کشاورزی در ان مشاهد نمی شود، اما این مردمان با همت و سخت کوش، در آن شرایط سخت، باغات انار و زمین هایی را برای کاشت توت فرنگی و فلفل خوراکی ایجاد کرده اند که از عهده هر کسی بر نمی آید.
این منطقه تابلوی نقاشی است که ذهن هر بیننده ای را لبریز از اشتیاق و شوق برای دیدن نقاشان این طبیعت بکر می کند.
در این فصل از سال که برف لحاف سرد خود را بر تن گرم این منطقه کشیده است عبور از جاده خاکی و پر از دست اندازی که هر لحظه امکان دارد ریزش کند و باعث حادثه جبران ناپذیر شود، کام شیرین لذت بردن از زیبایی باغات انار را بر هر رهگذری تلخ می کند.
بعد از پیمودن 2 ساعت و نیم جاده کوهستانی با پیچ های زیاد به قله کوه که روستای سرریز در آنجا است رسیدیم و با استقبال مردم ساده و خونگرم، برای شنیدن مشکلات و درد و دل های مردم روستا و قدردانی بخشدار مرکزی و رئیس منابع طبیعی از پنج خانواده ای که پیشتر در شهر زندگی می کرده اند اما در سال 95 به روستا بازگشتند، به مسجد روستا رفتیم.
دهیار روستای سرریز با اشاره به اینکه علت مهاجرت مردم روستا به شهر را قبل از اینکه از مسئولان جویا شد باید از مهاجرت کنندگان پرسید گفت: به گفته مسئولان، روستاییان تامین کننده نیازهای جامعه شهری هستند ولی این در شرایطی امکان پذیر است که مردم روستا از محرومیت رنج نبرند.
عیسی محمدی افزود: مهمترین مشکل روستای سرریز اسناد ماده 34 است که سالها است در اداره منابع طبیعی شهرستان کامیاران بلاتکلیف باقی مانده است.
وی با بیان اینکه اهالی این روستا دارای اسناد مشاع هستند اظهار کرد: در این اسناد اسم هیچ ارگان خاصی قید نشده است و به همین دلیل ما نمی دانیم که باید از طرف چه نهادی پیگیر حل مشکلات این اسناد باشیم.
محمدی بزرگترین دلیل مهاجرت در روستاها را نبود تضمینی برای خرید محصولات کشاورزی دانست و اضافه کرد: این موضوع موجب دلسردی کشاورزان و جوانان شده است بنابراین با توجه به نوسان بازار کمتر تمایل به ریسک‌پذیری دارند.
وی با اشاره به اینکه طرح هادی برای روستا اجرا شده افزود: برای تکمیل این طرح نیازمند کمک های بیشتر بنیاد مسکن و شهرسازی هستیم تا بتوانیم با مهیاکردن امکانات، روستائیان را در روستا ماندگار کنیم.
دهیار روستای سرریز در خصوص آسفالت راه این روستا گفت: راه مناسب علاوه بر اینکه ما را در رساندن محصولات تولیدی به بازار کمک می‌کند از رنج سفر به شهر نیز می‌کاهد.
محمدی با اشاره به اینکه پنج خانواده ای که به روستا بازگشته اند تنها افراد مهاجر این روستا بوده اند افزود: با بازگشت این پنج خانواده، سرریز در شهرستان کامیاران تنها روستایی است که همه اهالی آن در خود روستا زندگی می کنند و هیچ مهاجری در سایر نقاط کشور ندارد.
وی با اشاره به اینکه خشکسالی می تواند باعث مهاجرت روستاییان به شهر شود اظهار کرد: مردم منطقه برای جلوگیری از به وجود آمدن مشکلات خشکسالی مانند سال 93 در منطقه، خواهان آب گیری 10 درصدی سد ژاوه برای تابستان آینده هستند.
محمدی خشک شدن درخت های ون را از دیگر مشکلات مهم منطقه دانست و اضافه کرد: دلیل خشک شدن این درختان گرفته نشدن شیره های آنها است که از اداره منابع طبیعی خواهان رسیدگی هرچه سریع تر به این مساله هستیم.
بخشدار مرکزی کامیاران نیز گفت: رفع مشکلات روستاییان، مستلزم همدلی و مشارکت مردم و مسئولان بوده و بخشداری نیز از هیچگونه حمایت و همکاری در این راستا دریغ نخواهد کرد.
جمال ویسی با قدردانی از زحمات و تلاش‌های بی‌شائبه شوراها و دهیاری در روستای سرریز افزود: مشکلات مربوط به منابع طبیعی این روستا طی جلسه ای با بخشدار، منابع طبیعی، ادارات ذی ربط، فرماندار، دهیار و شوراهای روستا بررسی و تمام تلاش خود را برای حل آنها به کار خواهیم گرفت.
وی در خصوص مشکلات بخش کشاورزی روستا اظهار کرد: وجود دلالان در بخش کشاورزی زیان های زیادی به این بخش وارد کرده است اما طی چند سال گذشته اقدامات دولت تدبیر و امید در این زمینه رضایت بخش و اجرای برنامه های دیگری که دولت در این زمینه دارد رضایت کشاورزان را در آینده ای نزدیک جلب خواهد کرد.
بخشدار مرکزی کامیاران با بیان اینکه مسئولان در شهرستان قانون گذار نیستند گفت: تمام تلاش مسئولان شهرستان قدم گذاشتن در راستای ایجاد رضایت، همکاری و همدلی مردم برای توسعه و پیشرفت در شهرستان است.
ویسی با اشاره به اینکه توجه دولت و مسئولان به روستاها از افزایش بی رویه جمعیت شهری جلوگیری خواهد کرد، افزود: در حال حاضر تلاش های دولت یازدهم و مشارکت مردم در آبادانی، توسعه و کارهای زیربنایی و خیریه در روستاهای شهرستان کامیاران بسیار خوب است و این امر باعث مهاجرت معکوس در سه روستای دژن، پالنگان و سرریز شده است.
رئیس منابع طبیعی شهرستان کامیاران هم با اشاره به اینکه وظیفه منابع طبیعی حفظ آب، خاک و پوشش گیاهی است گفت: هدف از این بازدید، کمک به کشاورزان و رفع مشکلات آنان و همچنین آگاه کردن مردم برای حفظ و احیای منابع طبیعی منطقه است.
اسماعیل پیروندی با اشاره به اینکه منابع طبیعی آمادگی رفع تمامی مشکلات موجود روستای سرریز را در زمینه منابع طبیعی دارد افزود: بازپس گیری اراضی ملی و منابع طبیعی از کشاورزان برمبنا و معیار عکس های هوایی سال 47 است و بر این اساس اقدام می کنیم.
وی با بیان اینکه در پلاک سرریز 50 هکتار زمین کشاورزی وجود دارد اظهار کرد: هر کشاورزی که به وضعیت اراضی و اسناد مشاعی خود معترض است می تواند به منابع طبیعی مراجعه کند تا با همکاری جهاد کشاورزی شهرستان پرونده وی مورد بررسی قرار گیرد و مشکلات حل شود.
پیروندی کشت گیاهان دارویی و توسعه جنگل و مرتع و ایجاد باغات از لحاظ اقتصادی را به نفع شهرستان دانست و اضافه کرد: ما آمادگی اجرای طرح های مشارکتی با کشاورزان را در این اراضی داریم.
وی در خصوص تخریب منابع طبیعی از سوی برخی افراد و تبدیل آن به زمین کشاورزی گفت: براساس قانون، امکان واگذاری این عرصه ها به فرد تخریب کننده وجود ندارد اما بر اساس ضوابط و مقررات می توانیم این عرصه را در اختیار دیگر افراد خانواده وی قرار دهیم تا طرح های مشارکتی غیر از کشاورزی در آن اجرا کنند.
روستای سرریز با 315 خانوار و یک هزار و 20 نفر جمعیت از توابع بخش مرکزی شهرستان کامیاران تنها روستای بدون مهاجر کامیاران است.
این روستا در سال جاری، 3 هزار و 500 تن انار، 2 هزار تن توت فرنگی و مقدار بسیار زیادی فلفل خوراکی به بازار مصرف عرضه کرده و این سه محصول تنها راه امرار معاش مردم روستا است.
کامیاران در 65 کیلومتری جنوب سنندج واقع شده است.
7349/
**خبرنگار: ژاله گرگانی
منبع : ایرنا
انتهای پیام این منطقه سراسر کوهستانی است و زمینی برای کشاورزی در ان مشاهد نمی شود، اما این مردمان با همت و سخت کوش، در آن شرایط سخت، باغات انار و زمین هایی را برای کاشت توت فرنگی و فلفل خوراکی ایجاد کرده اند که از عهده هر کسی بر نمی آید.
این منطقه تابلوی نقاشی است که ذهن هر بیننده ای را لبریز از اشتیاق و شوق برای دیدن نقاشان این طبیعت بکر می کند.
در این فصل از سال که برف لحاف سرد خود را بر تن گرم این منطقه کشیده است عبور از جاده خاکی و پر از دست اندازی که هر لحظه امکان دارد ریزش کند و باعث حادثه جبران ناپذیر شود، کام شیرین لذت بردن از زیبایی باغات انار را بر هر رهگذری تلخ می کند.
بعد از پیمودن 2 ساعت و نیم جاده کوهستانی با پیچ های زیاد به قله کوه که روستای سرریز در آنجا است رسیدیم و با استقبال مردم ساده و خونگرم، برای شنیدن مشکلات و درد و دل های مردم روستا و قدردانی بخشدار مرکزی و رئیس منابع طبیعی از پنج خانواده ای که پیشتر در شهر زندگی می کرده اند اما در سال 95 به روستا بازگشتند، به مسجد روستا رفتیم.
دهیار روستای سرریز با اشاره به اینکه علت مهاجرت مردم روستا به شهر را قبل از اینکه از مسئولان جویا شد باید از مهاجرت کنندگان پرسید گفت: به گفته مسئولان، روستاییان تامین کننده نیازهای جامعه شهری هستند ولی این در شرایطی امکان پذیر است که مردم روستا از محرومیت رنج نبرند.
عیسی محمدی افزود: مهمترین مشکل روستای سرریز اسناد ماده 34 است که سالها است در اداره منابع طبیعی شهرستان کامیاران بلاتکلیف باقی مانده است.
وی با بیان اینکه اهالی این روستا دارای اسناد مشاع هستند اظهار کرد: در این اسناد اسم هیچ ارگان خاصی قید نشده است و به همین دلیل ما نمی دانیم که باید از طرف چه نهادی پیگیر حل مشکلات این اسناد باشیم.
محمدی بزرگترین دلیل مهاجرت در روستاها را نبود تضمینی برای خرید محصولات کشاورزی دانست و اضافه کرد: این موضوع موجب دلسردی کشاورزان و جوانان شده است بنابراین با توجه به نوسان بازار کمتر تمایل به ریسک‌پذیری دارند.
وی با اشاره به اینکه طرح هادی برای روستا اجرا شده افزود: برای تکمیل این طرح نیازمند کمک های بیشتر بنیاد مسکن و شهرسازی هستیم تا بتوانیم با مهیاکردن امکانات، روستائیان را در روستا ماندگار کنیم.
دهیار روستای سرریز در خصوص آسفالت راه این روستا گفت: راه مناسب علاوه بر اینکه ما را در رساندن محصولات تولیدی به بازار کمک می‌کند از رنج سفر به شهر نیز می‌کاهد.
محمدی با اشاره به اینکه پنج خانواده ای که به روستا بازگشته اند تنها افراد مهاجر این روستا بوده اند افزود: با بازگشت این پنج خانواده، سرریز در شهرستان کامیاران تنها روستایی است که همه اهالی آن در خود روستا زندگی می کنند و هیچ مهاجری در سایر نقاط کشور ندارد.
وی با اشاره به اینکه خشکسالی می تواند باعث مهاجرت روستاییان به شهر شود اظهار کرد: مردم منطقه برای جلوگیری از به وجود آمدن مشکلات خشکسالی مانند سال 93 در منطقه، خواهان آب گیری 10 درصدی سد ژاوه برای تابستان آینده هستند.
محمدی خشک شدن درخت های ون را از دیگر مشکلات مهم منطقه دانست و اضافه کرد: دلیل خشک شدن این درختان گرفته نشدن شیره های آنها است که از اداره منابع طبیعی خواهان رسیدگی هرچه سریع تر به این مساله هستیم.
بخشدار مرکزی کامیاران نیز گفت: رفع مشکلات روستاییان، مستلزم همدلی و مشارکت مردم و مسئولان بوده و بخشداری نیز از هیچگونه حمایت و همکاری در این راستا دریغ نخواهد کرد.
جمال ویسی با قدردانی از زحمات و تلاش‌های بی‌شائبه شوراها و دهیاری در روستای سرریز افزود: مشکلات مربوط به منابع طبیعی این روستا طی جلسه ای با بخشدار، منابع طبیعی، ادارات ذی ربط، فرماندار، دهیار و شوراهای روستا بررسی و تمام تلاش خود را برای حل آنها به کار خواهیم گرفت.
وی در خصوص مشکلات بخش کشاورزی روستا اظهار کرد: وجود دلالان در بخش کشاورزی زیان های زیادی به این بخش وارد کرده است اما طی چند سال گذشته اقدامات دولت تدبیر و امید در این زمینه رضایت بخش و اجرای برنامه های دیگری که دولت در این زمینه دارد رضایت کشاورزان را در آینده ای نزدیک جلب خواهد کرد.
بخشدار مرکزی کامیاران با بیان اینکه مسئولان در شهرستان قانون گذار نیستند گفت: تمام تلاش مسئولان شهرستان قدم گذاشتن در راستای ایجاد رضایت، همکاری و همدلی مردم برای توسعه و پیشرفت در شهرستان است.
ویسی با اشاره به اینکه توجه دولت و مسئولان به روستاها از افزایش بی رویه جمعیت شهری جلوگیری خواهد کرد، افزود: در حال حاضر تلاش های دولت یازدهم و مشارکت مردم در آبادانی، توسعه و کارهای زیربنایی و خیریه در روستاهای شهرستان کامیاران بسیار خوب است و این امر باعث مهاجرت معکوس در سه روستای دژن، پالنگان و سرریز شده است.
رئیس منابع طبیعی شهرستان کامیاران هم با اشاره به اینکه وظیفه منابع طبیعی حفظ آب، خاک و پوشش گیاهی است گفت: هدف از این بازدید، کمک به کشاورزان و رفع مشکلات آنان و همچنین آگاه کردن مردم برای حفظ و احیای منابع طبیعی منطقه است.
اسماعیل پیروندی با اشاره به اینکه منابع طبیعی آمادگی رفع تمامی مشکلات موجود روستای سرریز را در زمینه منابع طبیعی دارد افزود: بازپس گیری اراضی ملی و منابع طبیعی از کشاورزان برمبنا و معیار عکس های هوایی سال 47 است و بر این اساس اقدام می کنیم.
وی با بیان اینکه در پلاک سرریز 50 هکتار زمین کشاورزی وجود دارد اظهار کرد: هر کشاورزی که به وضعیت اراضی و اسناد مشاعی خود معترض است می تواند به منابع طبیعی مراجعه کند تا با همکاری جهاد کشاورزی شهرستان پرونده وی مورد بررسی قرار گیرد و مشکلات حل شود.
پیروندی کشت گیاهان دارویی و توسعه جنگل و مرتع و ایجاد باغات از لحاظ اقتصادی را به نفع شهرستان دانست و اضافه کرد: ما آمادگی اجرای طرح های مشارکتی با کشاورزان را در این اراضی داریم.
وی در خصوص تخریب منابع طبیعی از سوی برخی افراد و تبدیل آن به زمین کشاورزی گفت: براساس قانون، امکان واگذاری این عرصه ها به فرد تخریب کننده وجود ندارد اما بر اساس ضوابط و مقررات می توانیم این عرصه را در اختیار دیگر افراد خانواده وی قرار دهیم تا طرح های مشارکتی غیر از کشاورزی در آن اجرا کنند.
روستای سرریز با 315 خانوار و یک هزار و 20 نفر جمعیت از توابع بخش مرکزی شهرستان کامیاران تنها روستای بدون مهاجر کامیاران است.
این روستا در سال جاری، 3 هزار و 500 تن انار، 2 هزار تن توت فرنگی و مقدار بسیار زیادی فلفل خوراکی به بازار مصرف عرضه کرده و این سه محصول تنها راه امرار معاش مردم روستا است.
کامیاران در 65 کیلومتری جنوب سنندج واقع شده است.
7349/
**خبرنگار: ژاله گرگانی
منبع : ایرنا
کپی شد
