در حالیکه امسال هم اهالی مطبوعات مترصد شنیدن اخباری از برگزاری این نمایشگاه بودند، مدیرکل مطبوعات داخلی در مصاحبه با رسانه ها گفت که بعد از بررسی دلایل، برای «برگزار نشدن» نمایشگاه مطبوعات نظرخواهی کردیم و در نهایت تصمیم گرفتیم این نمایشگاه بعد از 25 سال برگزار نشود.
این تصمیم جسورانه با خرسندی و خوشایندی اغلب اصحاب مطبوعات کشور خاصه نشریات استانی روبرو شد چرا که با وجود وضعیت خاص اقتصادی دولت و نیز بحران چاپ مطبوعات، تصمیمی عقلانی به نظر می رسد که بواسطه آن، مطبوعات استانی در کانون توجه قرار خواهند گرفت و قابلیت های نشریات محلی به نحو مستقل در نمایشگاه های استانی انعکاس خواهد یافت.
چند روز بعد اما معاون مطبوعاتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در نشست با اهالی رسانه عنوان کرد: هنوز تصمیمی در این باره اتخاذ نشده و برگزار نشدن نمایشگاه مطبوعات قطعی نیست.
در این راستا باید گفت شاید محمدسلطانی فر بر اثر فشارهای سیاسی برخی از مالکان نشریات سراسری، رفته رفته قصد عقب نشینی از تصمیمی را دارد که به گفته سید محمدرضا دربندی هم درباره آن نظرسنجی شده و هم در معاونت مطبوعاتی درباره آن تصمیم جمعی اتخاذ شده است.
چنین به نظر می رسد که سلطانی فر، توپ را در میدان مدیرکل مطبوعات داخلی انداخته تا پس از اطلاع از واکنش ها و موضع گیری های اهالی مطبوعات، تصمیم نهایی را اتخاذ کند.
در این راستا معدودی از مالکان مطبوعات سراسری با پشتوانه سیاسی و حزبی و به مدد نفوذ در دولت ها، که همواره هم از چارسوق رانت های پیدا و پنهان نمایشگاه مطبوعات ارتزاق می کنند و هم با تملک 10 روزه غرفه های دو نبش در مسیرهای پر رونق راهروهای اصلی نمایشگاه با راه اندازی نمایش ها و گعده های سیاسی، قدرت رسانه های خود را به رُخ رقیبان می کشند، با تیترها و یادداشت های فاقد تحلیل، مخالفت خود را با تعطیلی نمایشگاه انعکاس داده اند.
در صورتی که مطبوعات استانی همواره با تحمل هزینه های گزاف و سفر به پایتخت به عنوان شهروند درجه دوم، در کوچه پس کوچه های نمایشگاه و دور از چشم بازدیدکنندگان جانمایی می شوند کمترین انتفاعی از نمایشگاه مذکور نداشته اند.
به اعتقاد صاحبنظران حوزه مطبوعات و رسانه چنانچه 31 غرفه استانی ادارات کل فرهنگ و ارشاد اسلامی در کنار غرفه های متعدد نشریات محلی و نیز غرفه های جانبی، صنایع دستی و نمایشی در نمایشگاه سالانه مطبوعات حضور نیابند، بی گمان شاکله این نمایشگاه بی روح و بی رونق جلوه خواهد یافت و با استقبال سرد و کم بازدید مردم روبرو خواهد شد و عملا بزرگترین نمایشگاه کاغذی کشور شکست خواهد خورد.
هر چند که به برخی زوایای مدیریت معاونت مطبوعاتی نقدهایی جدی وارد است که در مجالی دیگر به آن می پردازیم اما در اینجا به دکتر سلطانی فر توصیه می شود مرعوب جوسازی های اقلیتی از روزنامه های حزبی و سیاسی نشود و تصمیم قبلی خود را قاطعانه عملی کند چرا که با برگزاری نمایشگاه های استانی، هم فرصت بروز خلاقیت و ابتکار عمل اصحاب مطبوعات محلی فراهم می شود و هم از محل صرفه جویی در هزینه های نمایشگاه سراسری، مطالبات یارانه های مطبوعات استان های محروم جبران خواهد شد.
از سوی دیگر در حالیکه یارانه های مطبوعاتی نیم سال دوم سال 96 و نیم سال اول 97 هنوز پرداخت نشده صرف هزینه های میلیاردی برگزاری نمایشگاه کاغذی توجیه منطقی و عقلانی ندارد.
به عبارتی دیگر به بهانه برگزاری نمایشگاهی تکراری یا طبق معمول های بی خاصیت که در تقدم و توسعه فرهنگی و رسانه ای کشور سهمی اثرگذار و ملموس نداشته است سزاوار نیست بخش اعظم بودجه معاونت مطبوعاتی، صرف ریخت و پاش های ضیافت های سیاسیون و جوایز پر ابهام روزنامه های ذی نفوذ ثروتمند در نمایشگاه سراسری مطبوعات شود.
جان کلام اینکه خیابان نمایشگاه سراسری مطبوعات به بن بست رسیده، خیابان یک طرفه‌ای که از گذشته تاکنون بین مطبوعات سراسری و نشریات استانی ایجاد شده است.
تعطیلی آزمایشی نمایشگاه سراسری، فرصت مناسبی است که برای گفتمان رسانه و فرهنگ بومی و نشریات محلی تریبون بگذاریم و چه موقعیتی مناسب تر از نمایشگاه های استانی؟
بنابراین وقت آن رسیده است که به تمرکز نمایشگاه مطبوعات در پایتخت خاتمه دهیم ضمن اینکه انتقال و تمرکز نمایشگاه سراسری مطبوعات در یکی از مراکز استان های بزرگ، حاشیه های جبران ناپذیر سیاسی در پی خواهد داشت حتی در مشهد.
*رئیس اسبق خانه مطبوعات ایران
انتهای پیام این تصمیم جسورانه با خرسندی و خوشایندی اغلب اصحاب مطبوعات کشور خاصه نشریات استانی روبرو شد چرا که با وجود وضعیت خاص اقتصادی دولت و نیز بحران چاپ مطبوعات، تصمیمی عقلانی به نظر می رسد که بواسطه آن، مطبوعات استانی در کانون توجه قرار خواهند گرفت و قابلیت های نشریات محلی به نحو مستقل در نمایشگاه های استانی انعکاس خواهد یافت.
چند روز بعد اما معاون مطبوعاتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در نشست با اهالی رسانه عنوان کرد: هنوز تصمیمی در این باره اتخاذ نشده و برگزار نشدن نمایشگاه مطبوعات قطعی نیست.
در این راستا باید گفت شاید محمدسلطانی فر بر اثر فشارهای سیاسی برخی از مالکان نشریات سراسری، رفته رفته قصد عقب نشینی از تصمیمی را دارد که به گفته سید محمدرضا دربندی هم درباره آن نظرسنجی شده و هم در معاونت مطبوعاتی درباره آن تصمیم جمعی اتخاذ شده است.
چنین به نظر می رسد که سلطانی فر، توپ را در میدان مدیرکل مطبوعات داخلی انداخته تا پس از اطلاع از واکنش ها و موضع گیری های اهالی مطبوعات، تصمیم نهایی را اتخاذ کند.
در این راستا معدودی از مالکان مطبوعات سراسری با پشتوانه سیاسی و حزبی و به مدد نفوذ در دولت ها، که همواره هم از چارسوق رانت های پیدا و پنهان نمایشگاه مطبوعات ارتزاق می کنند و هم با تملک 10 روزه غرفه های دو نبش در مسیرهای پر رونق راهروهای اصلی نمایشگاه با راه اندازی نمایش ها و گعده های سیاسی، قدرت رسانه های خود را به رُخ رقیبان می کشند، با تیترها و یادداشت های فاقد تحلیل، مخالفت خود را با تعطیلی نمایشگاه انعکاس داده اند.
در صورتی که مطبوعات استانی همواره با تحمل هزینه های گزاف و سفر به پایتخت به عنوان شهروند درجه دوم، در کوچه پس کوچه های نمایشگاه و دور از چشم بازدیدکنندگان جانمایی می شوند کمترین انتفاعی از نمایشگاه مذکور نداشته اند.
به اعتقاد صاحبنظران حوزه مطبوعات و رسانه چنانچه 31 غرفه استانی ادارات کل فرهنگ و ارشاد اسلامی در کنار غرفه های متعدد نشریات محلی و نیز غرفه های جانبی، صنایع دستی و نمایشی در نمایشگاه سالانه مطبوعات حضور نیابند، بی گمان شاکله این نمایشگاه بی روح و بی رونق جلوه خواهد یافت و با استقبال سرد و کم بازدید مردم روبرو خواهد شد و عملا بزرگترین نمایشگاه کاغذی کشور شکست خواهد خورد.
هر چند که به برخی زوایای مدیریت معاونت مطبوعاتی نقدهایی جدی وارد است که در مجالی دیگر به آن می پردازیم اما در اینجا به دکتر سلطانی فر توصیه می شود مرعوب جوسازی های اقلیتی از روزنامه های حزبی و سیاسی نشود و تصمیم قبلی خود را قاطعانه عملی کند چرا که با برگزاری نمایشگاه های استانی، هم فرصت بروز خلاقیت و ابتکار عمل اصحاب مطبوعات محلی فراهم می شود و هم از محل صرفه جویی در هزینه های نمایشگاه سراسری، مطالبات یارانه های مطبوعات استان های محروم جبران خواهد شد.
از سوی دیگر در حالیکه یارانه های مطبوعاتی نیم سال دوم سال 96 و نیم سال اول 97 هنوز پرداخت نشده صرف هزینه های میلیاردی برگزاری نمایشگاه کاغذی توجیه منطقی و عقلانی ندارد.
به عبارتی دیگر به بهانه برگزاری نمایشگاهی تکراری یا طبق معمول های بی خاصیت که در تقدم و توسعه فرهنگی و رسانه ای کشور سهمی اثرگذار و ملموس نداشته است سزاوار نیست بخش اعظم بودجه معاونت مطبوعاتی، صرف ریخت و پاش های ضیافت های سیاسیون و جوایز پر ابهام روزنامه های ذی نفوذ ثروتمند در نمایشگاه سراسری مطبوعات شود.
جان کلام اینکه خیابان نمایشگاه سراسری مطبوعات به بن بست رسیده، خیابان یک طرفه‌ای که از گذشته تاکنون بین مطبوعات سراسری و نشریات استانی ایجاد شده است.
تعطیلی آزمایشی نمایشگاه سراسری، فرصت مناسبی است که برای گفتمان رسانه و فرهنگ بومی و نشریات محلی تریبون بگذاریم و چه موقعیتی مناسب تر از نمایشگاه های استانی؟
بنابراین وقت آن رسیده است که به تمرکز نمایشگاه مطبوعات در پایتخت خاتمه دهیم ضمن اینکه انتقال و تمرکز نمایشگاه سراسری مطبوعات در یکی از مراکز استان های بزرگ، حاشیه های جبران ناپذیر سیاسی در پی خواهد داشت حتی در مشهد.
*رئیس اسبق خانه مطبوعات ایران
کپی شد
