جواد کارگران دهکردی در نشست برگزاری همایش عمان سامانی افزود : شهرستان سامان، شهرستان فرهنگی و ادب پرور می‌باشدواین شهرستان دارای مشاهیر شعرایی بنام از جمله دهقان و عمان سامانی را دارا می باشد .
وی افزود : طی مصوبه‌ای که پیش‌تر در نشست شورای فرهنگ عمومی شهرستان سامان مطرح شددر اسفندماه در آستانه روز تولد شاعر فرهیخته، عمان سامانی را روز خاصی در این شهرستان بدانیم و در این راستا با برگزاری یک همایش استانی با عنوان همایش عمان سامانی این روز را گرامی بداریم.
رسول نیکخواه دهکردی مدیر اجرایی همایش گفت: در این نشست مقرر شد ستاد اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان با تامین اعتبار مورد نیاز و همچنین تمامی دستگاه‌های اجرایی و ادارات سامان نهایت همکاری را با این ستاد داشته باشند و از آنجا که شهرستان سامان دارای سابقه تاریخی، فرهنگی و به خصوص در بحث گردشگری حائز اهمیت است، می‌طلبد که برای معرفی این شهرستان هموطنان عزیزمان در سراسر کشور به دلیل شناخت و اطلاعات خوبی که فرهیختگان کشور از اشعار معروف دهقان و عمان سامانی دارند که اشعار این شعرا در رابطه با ائمه اطهار(ع) و از همه مهم‌تر در رابطه با سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین(ع) می‌باشند در برگزاری این همایش مشارکت موثر داشته باشند.
وی بابیان با بیان اینکه این همایش نهم اسفندماه در شهر سامان در سطح استان برگزار خواهد شد، تصریح کرد: امید است ما به‌عنوان متولیان اجرای این کار در شهرستان در جهت هر‌چه بهتر برگزار شدن و گرامیداشت این شاعر بزرگ و فرهیخته اقداماتی را داشته باشیم تا بتوانیم در جهت غنای فرهنگی و کار فرهنگی و زیرساختی که در راس آن زیرساخت‌های فرهنگی و توسعه فرهنگی را در پی خواهد داشت آن را به جوانان و نسل‌های آینده برسانیم تا هم بتوانند با شناخت بیشتر از مشاهیر بنام این شهرستان آنها را به درستی بشناسند .
گفتنی است : " میرزا نوراله عمان سامانی " مشهور و ملقب به « تاج الشعراء » و متخلص به « عمان »، از شعرای از شاعران صاحب نام و پرآوازه آیینی در نیمه دوم سده ١٣ و اوایل سده ١٤ هجری و از شاعران نامدار و مرثیه سرای عصر قاجار است که در سال ١٢٥٨ ه. ق در سامان ( از توابع فعلی شهرستان شهرکرد در استان چهارمحال و بختیاری ) متولد شد.
نیاکان او همه از دری سرایان، پارسی گویان و آذری سرایان اعصار خود بوده‌اند، پدرش مرحوم میرزا عبداله متخلص به « ذره » و مولف کتاب جامع الانساب، جدش؛ میرزا عبدالواهاب سامانی، متخلص به « قطره» و عمویش؛ میرزا لطف اله، متخلص به «دریا » همگی از مطرح اصفهان در عهد ناصری به شمار می رفتند که در دانش‌های دیگر نیز دستی داشته‌اند، اما آوازه هیچیک از آنان به عمان نمی‌رسد.
ضمناً فرزند او ؛ محیط سامانی ( ١٣٥٥-١٢٩٠ ه . ق ) نیز از شعرای سرشناس آن سامان بوده و لقب تاج الشعرایی پدر را پس از او به صواب دید اعضای انجمن ادبی اصفهان به خود اختصاص داده است.
" میرزا نوراله عمان سامانی " تحصیلات ابتدایی را در مکتب خانه های محلی فرا گرفت و بعد به اصفهان عزیمت و در مدرسه "سیناورد " و "صدر " وارد و سالها در خدمت " آخوند کاشی " به کسب علم اشتغال داشت که در اواخر عمر به زادگاهش ( سامان ) مراجعه و آثار ارزنده ای از جمله ؛ گنجینه الاسرار ، مخزن الدر، دیوان اشعار، قصاید و غزلیات و معراج نامه از خود به یادگار گذارد.
« گنجینة الاسرار » شاهکار و در ردیف مهم ترین و معروفترین آثار عمان سامانی است که مشتمل بر اشعاری در رثای امام حسین (ع) و اهل بیت عصمت و طهارت (ع) است:
کیست این پنهان مرا در جان و تن کز زبان من همی گوید سخن؟
این که گوید از لب من راز کیست؟ بنگرید این صاحب آواز کیست؟
این شاعر گرانقدر در سن ٦٤ سالگی به سال ١٣٢٢ ه.ق در زادگاهش بدرود حیات گفته و پیکر او در مسجد جامع سامان دفن و بعد از چند سال به شهر مقدس نجف اشرف انتقال یافت و بین قبر هود و صالح (ع) در قبرستان وادی السلام دفن گردید.
مرحوم دهخدا در باره عمان سامانی می‌نویسد: " میرزا نوراله بن میرزا عبداله بن عبدالوهاب چهارمحالی اصفهانی، ملقب به تاج الشعراء و مشهور به عمان سامانی. وی از اهالی قریه « سامان » است که آن از قرای چهارمحال خاک بختیاری می‌باشد ... در شب سه شنبه دوازدهم شوال سال ۱۳۲۲ هـ.ق درگذشت و در وادی السلام نجف دفن شد. او را دیوانی است به نام «گنجینة الاسرار» که در هند و در ایران به چاپ رسیده‌است. "
عمان سامانی از اعضای اصلی انجمن ابوالفقرای اصفهان بوده و تا سال ١٢٨٦ ه.ق ـ که تاریخ فوت ملامحمدباقر اصفهانی معروف به «ابوالفقراء» است ـ در جلسات هفتگی این انجمن شرکت می کرده و در این ایام، شاعری ٢٦ ساله بوده است. پس از درگذشت ابوالفقراء جلسات هفتگی انجمن ادبی در منزل ملک الشعراء (عنقا) تشکیل می شده و عمان سامانی نیز در آن شرکت می کرده است .
عمان نگاهی متفاوت و عرفانی به واقعهٔ عاشورا دارد، یعنی وقایع عاشورا را پله‌های نردبان کمال می‌داند که حضرت اباعبداله الحسین (ع) برای رسیدن به مقام قرب الهی آنها را یکی یکی طی کرد.
او را باید اولین شاعری دانست که اشعار کربلایی را از قالب سوگ خارج و در قالب حماسی آمیخته به عشق و روشنگری ارائه کرد.
مرحوم استاد حبیب اله فضائلی (ره) در وصف گنجینه الاسرار آورده است: " این کتاب، بحق کنزالاسرار یا چنانچه خود سراینده نامیده گنجینه الاسرار است، اسراری از ظهور عشق و جمال، اسراری از راز و نیاز عاشق و جذبه‌های معشوق، اسراری از سیر و سلوک و حالات وجد و شوق، اسراری از سوز وگداز و هجران و وصل. "
اگر چه « زبده الاسرار » صفی اصفهانی بر گنجینه اسرار عمان سامانی قدمت زمانی دارد و صفی اصفهانی در منظومه عاشورایی خود برای اولین بار با قرائت عرفانی از فرهنگ خون نگار کربلا به تجزیه و تحلیل عارفانه ی این رخداد بی نظیر تاریخی پرداخته ( پیش از او هیچ شاعر فارسی زبانی در این وادی خطیر و خطر خیز؛ گام استوار و اساسی برنداشته ) ... ولی گنجینه عمان سامانی به خاطر شیوه بیانی بی دلانه ای که دارد، مقوله های دور از دسترس عرفانی را به عینیت جامعه منتقل می کند و مفاهیم مجرد ذهنی را با ابزارهای بیانی عاشقانه به صورت کاملا ملموس و محسوس به تصویر می کشد و با استفاده از جاذبه های سبک «وقوع» به واقعه عاشورا صبغه ای بی دلانه می بخشد، ولی با این همه در تأثیرپذیری «عمان» از «صفی» در آفرینش این اثر ماندگار عاشورایی نباید تردید کرد.
« گنجینة الاسرار » منظومه شعری عرفانی از میرزا نوراله عمان سامانی، ملقب به « تاج الشعراء » و متخلص به « عمان » ( ١٢٥٨ ـ ١٣٢٢ ه.ق ) است که به شرح حادثه عاشوراء می پردازد، لذا عمان سامانی را باید نخستین شاعری دانست که اشعار کربلایی را از قالب سوگ درآورد و در قالب حماسی آمیخته به عشق و روشنگری و با نگاه عرفانی ارائه نمود
46
