علی فریدونی، تنها عکاس این هواپیماربایی، در گفت و گو با خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران در مورد این حادثه اظهار کرد: دهه شصت فوق العاده دهه وحشتناک و خطرناکی بود. ترورها و همه اتفاق های مجاهدین و منافقین دوره همان سال ها داشت رخ می داد. یعنی بمب گذاری ها و خانه های تیمی و به فاصله کمی دو مرتبه در ماه های مرداد و آذر سال 63 هواپیما ربایی اتفاق افتاد که یک بار هواپیما را در فرودگاه مشهد و بار دیگر در فرودگاه مهرآباد تهران نشاندند. فکر می کنم سه یا چهار روز زمان برد و هر روز یک اتفاق تازه رخ می داد تا اینکه با میانجی گری آقای ولایتی (وزیر امور خارجه وقت) هواپیما رباها متقاعد شدند که مسافران را آزاد و هواپیما را منفجر کنند. چون آنها وصیت نامه خود را هم نوشته بودند و می خواستند کل هواپیما را منفجر کنند.
