گاهی از او به نام یاد شده و گاهی با عنوان ابن مریم. گاهی با لقب مسیح که 9 بار خود مسیح ذکر شده و همگی با عظمت و احترام و البته همگی به عنوان پیامبری که مؤید به روح قدس، موجه، مقرب: «وَجیهاً فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبینَ» و در کنار انبیای دیگر یاد شده است.
به گزارش جماران؛ سید محمدعلی ایازی در یادداشتی نوشت:
نام و ذکر قصص حضرت عیسی مسیح(ع) پس از حضرت موسی از پرکاربردترین نام پیامبران پیشیند در قرآن است.
در چندین سوره مانند: آل عمران، نساء، مائده، توبه، مریم، حدید، حشر و زخرف و بیشتر آنها در سوره های مدنی و برخی دیگر سوره ها به مناسبت های مختلف داستانش آمده است.
به لحاظ کمیت در قرآن: 139آیه درباره مسیحیان و عیسی و مریم وجود دارد. 78آیه آن به طور خاص در باره مسیحیت یا بگونه ای در اشاره به اهل کتاب و مسیحیان است و در کتاب النصاری فی القرآن و التفاسیر فهرست شده و ناظر به عقاید، گفتگوها و سخنان آنان است. در صورتی که 23 بار با نام عیسی، 31 بار نام مادر او مریم و 12بار از انجیل، با عظمت و تصدیق یاد شده است.
گاهی از او به نام یاد شده و گاهی با عنوان ابن مریم. گاهی با لقب مسیح که 9 بار خود مسیح ذکر شده و همگی با عظمت و احترام و البته همگی به عنوان پیامبری که مؤید به روح قدس، موجه، مقرب: «وَجیهاً فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبینَ» و در کنار انبیای دیگر یاد شده است.
همچنین قرآن کریم برای حضرت عیسی(ع) اوصاف و عناوینی را در میان پیامبران ثابت می‌کند، که هویت خاص شخصیت ایشان است، مانند: پسر مریم( آل عمران (3) : 45)، بنده‌ی خدا، (مریم (19) :30 و نساء (4) 172) پیامبر خدا (مائده (5):75 وآل عمران (3): 49)، کلمُة‌الله (نساء (4):171)، روح الله (نساء (4):171) و مخلوق خدا (آل عمران (3):47 و59)، و در مقابل اوصاف و القابی را از آن حضرت نفی و سلب می‌کند، که باز در مقایسه با پیامبران دیگر جالب توجه و به دلیل ویژگی حیات و ممات او ممتاز است، مانند: پیوند با الوهیت: (مائده (5) 17و72) تعبیر به کلمه شدن عیسی و یا پسر خدا. (توبه (9):30 و بقره: 116).
