هیچ جامعه و سازمانى بدون مشارکت همگانى، توان ساماندهى امور، پیشبرد برنامه، عملکرد صحیح و توانمند، و دستیابى به اهداف را ندارد.
به گزارش جماران، مصطفی دلشاد تهرانی در کانال تلگرامی خود نوشت:
امیرمؤمنان علی (ع) دربارۀ پذیرش تنوع و تکثر اجتماعی و لزوم مشارکت همگانی در عهدنامۀ مالک اشتر فرموده است :
«وَ اعْلَمْ أَنَّ الرَّعِیَّةَ طَبَقَاتٌ لاَ یَصْلُحُ بَعْضُهَا إِلاَّ بِبَعْضٍ، وَ لاَ غِنَى بِبَعْضِهَا عَنْ بَعْضٍ.»
و بدان که شهروندان گروه هایى هستند که کار برخى جز به برخى دیگر به سامان نمى رسد، و هیچ گروهى از گروه دیگر بى نیاز نیست.
هر مجموعه انسانى ـ جامعه یا سازمان ـ ترکیبى از اشخاص و گروه هاى گوناگون و متنوع است، و لازمه زمامدارى و مدیریت یک مجموعه انسانى، پذیرش این گوناگونى و تنوع، و توانایى در همسو کردن آنان در جهت اهداف اجتماعى و سازمانى است؛ و امیرمؤمنان على (ع) این واقعیت را یادآور شده است .
این انتظار که مجموعه هاى انسانى، فاقد تنوع و تکثر اجتماعى باشند، انتظارى غیرواقعى است. آن چه در زمامدارى و مدیریت مهم است، پذیرش درست گروه هاى اجتماعى و برنامه ریزى در ساماندهى آن ها است. شیخ صدوق در کتاب الامالی از امیرمؤمنان على (ع) چنین روایت کرده است :
«لاَ یَزَالُ النَّاسُ بِخَیْرٍ مَا تَفَاوَتُوا، فَإِذَا اسْتَوُوا هَلَکُوا.»
خیر مردم در تفاوت آن ها است، و اگر همه مساوى باشند، هلاک شوند.
حکومت و مدیریت خودکامه بدین سمت حرکت مى کند که تنوع و تکثر اجتماعى را از میان بردارد و همه اداره شوندگان را یکسان سازد، درحالى که حکومت و مدیریت حق گرا، با پذیرش این تنوع و تکثر، مجموعه را در جهت اهداف، سامان مى دهد و هدایت مى کند.
هیچ جامعه و سازمانى بدون مشارکت همگانى، توان ساماندهى امور، پیشبرد برنامه، عملکرد صحیح و توانمند، و دستیابى به اهداف را ندارد. و هیچ جامعه و سازمانى بدون سامان یافتن گروه هاى اجتماعى و تنظیم صحیح روابط و مناسبات آن ها، راه به جایى نمى برد . گروه هاى اجتماعى، اصناف، نهادها و سازمان ها در یک جامعه، تشکیل دهنده پیکر واحدى اند که بدون مشارکت همه آن ها جامعه سامانِ درست نمى یابد و به سوى اهدافش پیش نمى رود.
خداوند به ما توفیق فهم درست عهدنامۀ مالک اشتر و بهره گرفتن از آن در میدان عمل را عنایت کند .
إن شاء الله
