انتظاری که جامعه از رییس‌جمهوری و همکاران او در کابینه دارد، این است که منتخبان ملت در جهت اعلام صریح و روشن موانع و مشکلات حرکت کرده و در مسیر تعهد به این وعده‌ها و عمل به آنها گام بردارند.
به گزارش جماران، محمد جواد حق شناس در یاداشتی که در کانال تلگرامی خود منتشر کرد، نوشته است: اصولا ساختار دموکراسی نوین در شکل‌بندی حاکمیت سیاسی، براساس چرخش قدرت و رای مردم بنا شده است. تجربه بشری در خلال ٧ قرن گذشته، یعنی از همان زمانی که ما شاهد شکل گرفتن نهادهای دموکراسی مثل پارلمان بوده‌ایم، رفته‌رفته منجر به تحولات اساسی شده که این تحولات تا به امروز نیز ادامه دارد. ما در این ٧ قرن، شاهد شکل گرفتن نهاد احزاب، بحث تفکیک قوا و مهم‌تر از آن دخالت و مشارکت آحاد جامعه در تعیین سرنوشت سیاسی خود بوده‌ایم و امروزه به خوبی می‌بینیم که انتخابات به عنوان یک عنصر و شاخص هویت بخش و مسیرساز است که طی این فرآیند احزاب و شخصیت‌های سیاسی، در رقابت‌های انتخاباتی شرکت می‌کنند و برای یک دوره معین و مشخصی که معمولا ٤ ساله است و در برخی کشورها و سازمان‌ها این زمان بین ٥ سال تا ٧ یا ٨ سال هم در گردش است، روی کار می‌آیند و قدرت را در اختیار می‌گیرند. اما نباید این را فراموش کرد که یکی از عوامل جدی حضور مردم در انتخابات و رایی که به صندوق می‌ریزند براساس قول و وعده‌هایی است که نامزدهای انتخاباتی یا احزاب به مردم می‌دهند. وعده‌هایی که آنها عنوان می‌کنند در طول دوره‌ای که در قدرت قرار دارند تلاش خواهند کرد تا آنها را محقق کرده و برنامه‌هایی را که مورد توجه و اقبال مردم قرار گرفته را به پیش ببرند.
این موضوع که امروزه به عنوان یک شاخص مورد توجه سیاستمداران بوده و از سوی آنان مورد شناسایی قرار می‌گیرد، در جمهوری اسلامی ایران نیز کاربرد ویژه‌ای دارد، به گونه‌ای که ما شاهد به‌کارگیری این روند از ابتدای پیروزی انقلاب تاکنون بوده‌ایم. رقابت‌های انتخاباتی در ایران همواره با تبلیغات و با ارایه برنامه‌ها از سوی کاندیداها همراه است و حتی در دوره‌های اخیر با شکل‌گیری مناظره‌های تلویزیونی و گفت‌وگوهایی که از خلال این برنامه‌ها پیرامون قول‌ها و وعده‌های آنان صورت می‌گیرد، این مسائل بیشتر از گذشته مورد توجه قرار می‌گیرد. به خصوص برگزاری این‌گونه برنامه‌ها که اکثرا با ارایه وعده‌های کاندیداها روبه‌رو است، انتظارات بیشتری را در بین مردم به وجود آورده و حس مطالبه‌گری را در آنان می‌پروراند.
در این چارچوب و در دوران برگزاری دوازدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری ایران، شاهد بودیم که حسن روحانی و اسحاق جهانگیری در فضای انتخاباتی حضور یافتند و با رقبای خود، آقایان رییسی و قالیباف و سایرین، به تقابل و گفت‌وگو پرداختند. حتی در بعضی مواقع در این فضای رقابتی ما شاهد طرح مباحثی توسط نامزدهای انتخاباتی بودیم که با بیان دیدگاه‌های خود، بعضا به چالش‌های قابل توجهی در فضای تبلیغات رسیدند و توجه افکار عمومی را هم به خود معطوف کردند.
آنچه اسحاق جهانگیری از آن یاد می‌کند و بر عدم سرکوب مطالبات مردم از سوی دولت دوازدهم تاکید دارد و از ادامه مسیر تا تحقق آنها می‌گوید، نشان‌دهنده عزم ایشان و شخص حسن روحانی به عنوان رییس‌جمهوری ایران برای برآورده کردن خواسته‌های مردم است. همان مردمی که به پای صندوق‌ها آمدند و با ٢٤ میلیون رای خود، حسن روحانی را به ریاست‌جمهوری ایران برگزیدند. بخش اعظم پیام رای مردم که اتفاقا به سایر نامزدهای انتخاباتی نیز منتقل شد، این بود که آنها برنامه‌هایی را که از جانب حسن روحانی ارایه شده پسندیدند و مطمئن هستند که او متعهد شده که بتواند در چهار سال آینده آنها را محقق کرده و زمینه‌سازی برای اجرای آنها را در دستور کار خود قرار دهد.
به این ترتیب انتظاری که جامعه از رییس‌جمهوری و همکاران او در کابینه دارد، این است که منتخبان ملت در جهت اعلام صریح و روشن موانع و مشکلات حرکت کرده و در مسیر تعهد به این وعده‌ها و عمل به آنها گام بردارند. در این بین اگر جایی هم با مشکل روبه‌رو شدند و موانعی را در پیش پای تحقق این مطالبات دیدند، بدانند که جامعه انتظار دارد که آن را از زبان منتخبان خود بشنود تا مردم بدانند که چه مانعی وجود داشته که رییس قوه اجرایی کشور نمی‌تواند مطالبات آنها را محقق کند. نباید فراموش کرد که نظام جمهوری اسلامی مفتخر به تشکیل یک نظام مردمی است و مشروعیت خود را از مردم و انتخابات می‌گیرد. با این وجود به نظر نمی‌رسد که هیچ مصلحتی، هیچ رویکردی و هیچ نگاه و سلیقه‌ای بتواند جایگزین خواست و اراده مردم شود.
