راستى یادش به خیر؛ فکر مى کنم بیش از عدد انگشتان دو دست بازى هاى این دو تیم را در استادیوم آزادى ، از نزدیک شاهد بودم. اکثر آنها هم در طبقه ى دوم بود. روزگار خوش نوجوانى و جوان تر بودن.
به گزارش جماران، سید حسن خمینی پس از پایان دربی 84 متنی در صفحه اینستاگرام خود نوشت:
مدت ها بود که نتوانسته بودم یک بازى کامل از دو تیم پر طرفدار کشورمان یعنى استقلال و پرسپولیس ببینم. امّا امروز عصر با بچه ها نشستیم و بازى را دیدیم و به یاد روزهاى نوجوانى افتادم. در دهه ى شصت، جمعه ها استقلال در ورزشگاه شهید شیرودى بازى مى کرد و پرسپولیس _ که مقطعى هم نامش تنها روى کاغذ پیروزى شد_ در ورزشگاه آزادى. با دوستان و بعضى از فامیل به طور مرتب به استادیوم مى رفتیم.
آن سال ها تنها سرگرمى ما همین بازى ها بود که نامش جام باشگاه هاى تهران بود و تنها تیم هاى تهرانى در آن حاضر بودند ، رفت و برگشت هم نداشت. یک جام بین استانى هم چند سالى با نام جام قدس برگزار مى شد که براى تهرانى ها جذابیتى نداشت. فوتبال کشور هم خلاصه مى شد در همین دو تیم که به صورت غیر حرفه اى و بدون پرداخت هاى کلان بسته مى شدند.
تیم ملى هم غیر از یکى دو نفر ، از بازیکنان این دو تیم تشکیل مى یافت. نکته ى دیگر هم آن بود که معمولاً بازى این دو تیم مساوى تمام مى شد و بر خلاف نیمه ى اول بازى امروز، آن سال ها، بازى هاى این دو تیم زیبا نبود.
راستى یادش به خیر؛ فکر مى کنم بیش از عدد انگشتان دو دست بازى هاى این دو تیم را در استادیوم آزادى ، از نزدیک شاهد بودم. اکثر آنها هم در طبقه ى دوم بود. روزگار خوش نوجوانى و جوان تر بودن. بردها و باخت ها. غم ها و شادى ها. یک رنگ شدن ها و کُرى خواندن هاى قبل و بعد بازى ،در مدرسه و مسجد و محله. خرید مجله هاى هفتگى و تعقیب اخبار ورزشى. در مجموع یادش به خیر. قدر روزهاى نوجوانى و تازه جوانى را بیشتر بدانید.
