به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، محمدعلی آهنگران در کانال تلگرامی خود نوشت:
بسیاری از ما چهره مرد نگون بخت گورخوابی که ناگهان در میان دود و نئشگی با لنز دوربین عکاس مواجه شده را دیده ایم و افسوس خورده ایم. افسوس از اینکه چرا باید کسی از فقر و بی خانمانی برای در امان بودن از سوز سرما به قبری تنگ و تاریک پناه برد و وحشت و نا امنی و ظلمت گورستان را به جان بخرد. فقر از عوارض زندگی بشری است.
مفهوم فقر در میزان دسترسی افراد به منابع مورد نیاز جهت برآوردن نیازهایشان نهفته است. نیازهای انسان در پایین‌ترین سطح ممکن نیاز به خوراک، پوشاک، آب و سرپناهی برای زندگی است. اگر کسی از این منابع محروم شود فقیر مطلق نامیده می‌شود. گونه دوم فقر، فقر نسبی است که مفهومی به مراتب عام‌تر دارد. این دسته توانایی برآوردن نیازهای اولیه خود را دارند اما نسبت به سایر افراد توانایی تامین سایر نیازهای خود را به دلیل محدودیت مالی ندارد
اما نوع دیگری از فقر وجود دارد که عمق ضررهای آن از فقر اقتصادی بیشتر است و البته در مواقعی تابعی از فقر اقتصادی است و آن فقر فرهنگی و فکری است. جامعه فقیر فرهنگی جامعه ای است که دستش از سرمایه های معنوی به شدت تهی است. هرچه شمار دانشوران آن جامعه کمترباشد، و هرچه سهم دانش و تعقل در جامعه کمرنگ تر گردد، آلودگی و فقر آن فرهنگ افزونتر است.
این فقط مستمندان و فقیران اقتصادی نیستند که ممکن است گور خواب شوند چه بسا انسانهایی که به لحاظ اقتصادی چندان فقیر نباشند اما به لحاظ فکری و فرهنگی گورخوابند و گرفتار گور سیاه و تنگ جهالتند و هنگامی که درب مغزشان را باز می کنی معتادی نشئه از میان انبوهی از دود و درد سر از گوری سیاه و کثیف بیرون آرد و ما را نظاره کند. گور خواب فرهنگی کسی است که در ماه ده دقیقه کتاب نمی خواند، موقع رانندگی مدام فحش و فریاد می کشد، چراغ قرمز و ورود ممنوع رد می کند. صدای ضبط صوتش را در آپارتمان بلند می کند، موقع آشغال بردن تمام راه پله و آسانسور را خیس و کثیف می کند، به هنگام تفریح به طبیعت آسیب می رساند و جنگل و کوه و ساحل را غرق زباله می کندگورخواب فرهنگی کسی است که محصولات فرهنگی را بطور غیر قانونی دانلود می کند و برای زحمت دیگران اهمیتی قائل نیست، در بحثهای سیاسی مرتب به این و آن فحاشی می کند و مرگ و لعن می فرستد و بدون اطلاع در مورد همه چیز قضاوت می کند و برای آبروی مردم برایش بی اهمیت است. امام صادق(علیه السلام) مى فرمایند: «الفَقْرُ المَوْتُ الأکبر، فَقِیل: الفَقْرُ مِنَ الدّنانیرِ والدَّراهِم؟ قَالَ: لا، ولکِنْ مِنَ الدِّینِ; فقر مرگ بزرگ تر است، سؤال شد آیا منظور فقیر بودن از نظر درهم و دینار است؟فرمود: نه، بلکه فقر در دین منظور است» و مهمترین معنای دین، روش و شیوه و فرهنگ زندگی است
