نه ادامه وضع موجود و نه جنگ، راه‌حل افغانستان نیست، که اگر بود در همان سال ۲۰۰۱ به نتیجه می‌رسید. گزارش‌های سازمان ملل نشان می‌دهد که کشتار غیر نظامیان در سال‌های اخیر به مراتب ابعاد بزرگ‌تری پیدا کرده است. بنابراین باید دور جنگ را خط کشید.
به گزارش جماران؛ عباس عبدی، تحلیلگر مسائل سیاسی، در صفحه توییتر خود نوشت: «اهمیت کار ماندلا در گفتگو و صلح با رژیم نژادپرستی بود که بدترین نوع جنایت را مرتکب می‌شد. گفتگوی ماندلا مکمل مبارزه او بود که اگر این گفتگوها نبود، مبارزات او نیز به سرنوشت مبارزه موگابه در زیمبابوه منتهی می‌شد.
القاعده در افغانستان نابود شد، ولی طالبان خیر. چرا؟ چون می‌توان یک کشور را اشغال کرد، ولی نمی‌توان فرهنگ و ساختار اجتماعی آن را به راحتی تغییر داد. طالبان واپسگرا نفوذ دارد، چون زمینه اجتماعی دارد.
نه ادامه وضع موجود و نه جنگ، راه‌حل افغانستان نیست، که اگر بود در همان سال ۲۰۰۱ به نتیجه می‌رسید. گزارش‌های سازمان ملل نشان می‌دهد که کشتار غیر نظامیان در سال‌های اخیر به مراتب ابعاد بزرگ‌تری پیدا کرده است. بنابراین باید دور جنگ را خط کشید.
اصل گفتگو را باید تأیید کرد. مشروط بر اینکه معطوف به کاهش خشونت و آلام مردم افغانستان و حرکت به سوی آرامش و صلح باشد. اینها به معنای تأیید و به رسمیت شناختن افکار و اعمال زشت گروه طالبان نیست.
هدف از سیاست و گفتگوی سیاسی، کاهش درد و بدبختی است و نه صدور احکام علیه افراد و مجازات کسانی که پیش‌تر جنایت کرده‌اند، که در این صورت باید تا پایان جهان، جنگ را ادامه دارد.»
