باخت ترامپ به معنای به حاشیه‌رفتن پوپولیسم و سلبریتی‌گرایی در سیاست و فرهنگ و اجتماع نیست. پیروزی ۲۰۱۶ ترامپ (حتی اگر فقط یک‌بار بوده باشد) و باخت لب‌مرزی بداقبالانه [احتمالی] او در ۲۰۲۰، اعتمادبه‌نفس جریان‌های پوپولیست را در همه عرصه‌های اجتماعی و سیاسی بیش از پیش تقویت خواهد کرد.
به گزارش جماران، ندا رضوی زاده در یادداشتی تلگرامی نوشت: نتایج شمارش آرای انتخاباتی ۲۰۲۰ امریکا تا این لحظه (۱۶ آبان ۱۳۹۹) حاکی از رقابتی شانه‌به‌شانه است. از این‌رو حتی باخت ترامپ (باختی لب‌مرزی) نشان می‌دهد بازی تمام نشده است و کار برای آنها که ادعای سابقه و حرفه‌ای‌گری و الیت بودن در دنیای سیاست دارند، تمام نشده است.
روی کار آمدن ترامپ (و سیاستمداران پوپولیست در جاهای دیگر دنیا)، و رقابت تنگاتنگ ترامپ با کسانی که نماینده سیاست‌ورزی حرفه‌ای و نخبه‌گرا هستند، نبرد تن‌به‌تن سیاست‌ورزی نخبه‌گرا و پوپولیست است. البته نبرد نخبه‌گرایی و عوامگرایی به دنیای سیاست یا امریکا محدود نمی‌شود. در تمام دنیا عوام‌گراها در حال پیشروی‌اند و اهالی حرفه‌های مرتبط به سیاست، علم، پزشکی و بهداشت، روانشناسی، آموزش، پژوهش، فرهنگ و روشنفکری ... را به حاشیه می‌رانند و اتفاقا مورد استقبال عموم هم واقع می‌شوند!
به‌نظر می‌رسد رواج نسبی‌گرایی و برابری‌خواهی، و افزوده شدن رسانه‌های اجتماعی فراگیر به سپهر رسانه‌ای (که به همه فرصت نسبتا برابر برای خودنمایی و جلب‌توجه می‌دهد)، این فرصت را فراهم کرده است که کسی که "مار" را نقاشی می‌کند مطلع‌تر و باتدبیرتر از کسی به‌نظر برسد که "مار" را می‌نویسد!
موج تولید و انتشار و اقبال به کتاب‌ها و آموزش‌های "فروشندگی و بازاریابی" و "سخنرانی" برای همه نشان می‌دهد مساله دیگر فقط فروش کالا نیست، بلکه فروش و بازاریابی "ایده"هاست. و مساله دیگر "محتوا"ی ایده و منطق و استدلال نهفته در آن نیست، بلکه مساله حالا "نمود" و "روش نمایش" ایده است برای تحت تاثیر قرار دادن مخاطب و دستکاری درک او از مسایل و موضوعات. بخت با عوام‌گراهای باحوصله یار است و در دهه‌های اخیر دانش وسیعی در علوم شناختی و اعصاب و اقتصاد رفتاری تولید شده که سخت به کار پوپولیست‌ها می‌آید!
باخت ترامپ به معنای به حاشیه‌رفتن پوپولیسم و سلبریتی‌گرایی در سیاست و فرهنگ و اجتماع نیست. پیروزی ۲۰۱۶ ترامپ (حتی اگر فقط یک‌بار بوده باشد) و باخت لب‌مرزی بداقبالانه [احتمالی] او در ۲۰۲۰، اعتمادبه‌نفس جریان‌های پوپولیست را در همه عرصه‌های اجتماعی و سیاسی بیش از پیش تقویت خواهد کرد.
مشخص نیست این موج اقبال به عوامگرایی و رهبران و سلبریتی‌های سیاسی و فکری عوامگرا در تمام دنیا و حوزه‌های مختلف تا چه مدت دوام خواهد یافت، و آیا هزینه‌هایی که این استقبال برای هواداران عوامگرایی خواهد داشت آنها را به تغییر موضع واخواهد داشت؟ آیا نخبه‌گراها و "حرفه‌ای"ها و "متخصص"ها این هوشمندی و ابتکار عمل و شانس را خواهند داشت که توجه عموم را بار دیگر جلب کنند، و خواست عموم را نمایندگی و انتظارات‌شان را با عملکردشان برآورده کنند؟!
