پایگاه خبری جماران: مبارزات و فداکاری های ملتمان و اوج آن بهمن ۵۷ و به میدان آمدن مبارزان برای اداره کشور و وقایع بعد از آن در کشور و سپس واقعه بزرگ دفاع مقدس و ایثار و شهادت رزمندگان اسلام از یک طرف و حمایت های بی دریغ مردممان از آنها و تحمل همه کمبودها و ناملایمات و پذیرش قطعنامه ۵۹۸ فراموش ناشدنی و افتخاری است برای همه ما که شایستگی محقق نمودن این اتفاق بزرگ را در آن دوران داشتیم.
در تقویم ما روزهایی جهت یادآوری آن دوران ها مشخص و نامگذاری گردیده است. "سوم خرداد" روز شهادت و ایثار و پیروزی و "بیست و دوم اسفند" روز شهید و شهادت نامگذاری شده است. یادآوری فداکاری ها و رشادت ها و گذشت و ایثار ملتمان در آن دوران فراموش ناشدنی است.
هم اکنون و در آغاز دهه پنجم ، واقعه دیگری در جریان است و شاهد تکرار همان دوران ایثار و شهادت هستیم.
پزشکان و پرستاران و کادر درمانى کشور درخط مقدم این مبارزه قراردارند.
این دو عرصه ایثار و شهادت، شباهت ها و تفاوت هایی با هم دارند. شباهت اصلى این دو عرصه همان فداکارى و از خودگذشتگى وتحمل همه ناملایمات جهت کسب موفقیتها است.
برخورداری ازحمایت هاى همه جانبه مردم در پشت جبهه یکى از اثرگذارترین امور درارتقاء روحیه رزمندگان جهت نیل به پیروزی به شمارمى آمد. اقدام پیرزنی که قند خرد شده سهمیه کوپنی اش را در دستمالی پیچیده و سخاوتمندانه برای رزمندگان ارسال می نمود وده ها ، صدها و هزاران اقدام مشابه ، همگی موجب دل گرمی و بالا رفتن روحیه تلاش و مجاهدت رزمندگانمان بود.
در آن دوران بخشی از کشور درگیر مستقیم با دشمن بود و هر لحظه شاهد انفجار خمپاره و بمب و موشک.
فشار ناشی از کمبود ها به لحاظ رعایت نسبی اصول اعتدال و عدالت در توزیع قابل تامل بود. انتظارات کم و شرایط زندگی وضعیت قابل تحملی را ایجاد کرده بود... به هر روی آن دوران به سرآمد .
اکنون عرصه ایثار و شهادت، جولانگاه عقل و آگاهی و تدبیر و ازخودگذشتگی کادر درمانی، از پزشکان و پرستاران و سایر افراد درگیر در این رزمگاه است اما درگستره تمامیت کشور.
اکنون، دشمن نابکار ذره ای نادیدنی است، ضعیف تر از آنچه که به فکر آید و قوی تر از آنچه تجسم شود. رزمندگان در این عرصه ضمن به خطر انداختن جان خود، شاهد پرپرشدن عزیزترین کسانشان به دست آن دشمن مرموز و ناتوان از نجات جان همه ی آسیب دیدگان والبته با کمترین حمایت از پشت صحنه هستند!!
امروز این دلاورمردان و زنان ، آرزویشان کم و کمتر شدن آسیب دیدگان است. ورود هر مریض مبتلا به کرونا، بمب و موشکی است در سنگرهای انفرادی و تجمعی آنها.
خواسته شان از مردم رعایت اصول بهداشتی و مراقبتی است. با التماس و گریه از مردم می خواهند که از خود محافظت نمایند و متاسفانه ما پاسخ مثبت و شایسته ای به آنها نمی‌دهیم!
قطعا شهادت این رزمندگان ، جایگاهی فراتر و بالاتر از رزمندگان ما در آن دوران دارد. آنها با دشمنی سرسخت می‌جنگیدند ولی برخوردار از حمایت پشت جبهه ولی این ها ...
آنها در اثر موشک و بمباران شهرها و کشته و مجروح شدن مردمانمان برای مجاهدت وجانبازی مصمم‌تر از گذشته می‌شدند ولی امروز گسیل روز افزون مبتلایان به ویروس کرونا به بیمارستان ها جامعه پزشکی ما را مایوس و خسته می کند.
امروز حمایت از فداکاران و ایثارگران حوزه درمان، گوش فرادادن و عمل به درخواست آنان که همانا رعایت اصول بهداشتی و " قرنطینه اختیاری" است می باشد.
ما با تبعیت از خواسته های جامعه پزشکی، می توانیم یک بار دیگر با همبستگی و اتحاد خود بر بحران ناشی از این بیماری فایق آمده و جوانه های سلامتی و تندرستی را در بهار پیش رو به نظاره بنشینیم . ملت ما درحال وآینده هیچگاه یاد وخاطره ایثارگرانمان در هر دو عرصه را به فراموشى نخواهد سپرد وبه آنان افتخار مى کند.
انشاءالله هرچه زودترشاهد شادمانى ملتمان در پیروزى همه کسانیکه نقشى در این معرکه دارند باشیم.
سید على صنیع خانی ـ ٢٥ اسفند ٩٨
