به گزارش جماران، کانال پایگاه اطلاع رسانی آیت الله العظمی صانعی طی پست هایی به برخی سوالات و استفتائات در خصوص ماه مبارک رمضان پاسخ داد که برخی از آنان در ادامه می آید:
به نظر حضرت عالى اول ماه رمضان چگونه ثابت مى شود؟
ج ـ اول ماه به چهار چیز ثابت مى شود:
1. خود انسان ماه را ببیند؛
2. عده اى که از گفته آنان اطمینان پیدا مى شود، بگویند ماه را دیده ایم؛
3. دو نفر مورد اطمینان بگویند که در شب، ماه را دیده ایم و اوصاف ماه را مثل هم تعریف کنند؛
4. سى روز از اول ماه شعبان بگذرد که به واسطه آن اول ماه بعد ثابت مى شود؛ و اول ماه با پیشگویى منجمین و علوم روز ثابت نمى شود، ولى اگر انسان از گفته آنان اطمینان و علم عادى پیدا کند، باید به آن علم عمل نماید.
در حال حاضر که با پیشرفت ابزار علمى قادریم با استفاده از وسیله اى چون دوربین دو چشمى، هلال هاى باریک را نیز رؤیت نماییم، آیا باز براى رؤیت هلال، باید تنها به چشم غیر مسلّح متوسل شویم و یا اینکه رؤیت هلال ماه با استفاده از ابزار نیز داراى حجیت است؟
ج ـ مناط شهور و اهلّه که مواقیت شرعى براى روزه و حج و غیر آنهاست، همان حلول شهر (ماه) است نه رؤیت، و حلول به هر طریق علمى که باشد، حجت است و کفایت مى کند؛ به علاوه آنکه بر فرض موضوعیت رؤیت، مقتضاى اطلاق ادلّه اش اعتبار رؤیت هلال با ابزار است و اختصاص به رؤیت با چشم غیر مسلح ندارد.
روزى را که معلوم نیست اول ماه رمضان است یا آخر شعبان، آیا مى توان جزء ماه رمضان به حساب آورد و به این نیت روزه گرفت؟
ج ـ روزى را که انسان شک دارد آخر شعبان است یا اول رمضان، واجب نیست روزه بگیرد و اگر بخواهد روزه بگیرد نمى تواند نیت روزه رمضان کند و اگر به نیت قضا یا غیر قضا روزه بگیرد و بعد معلوم شود اول رمضان بوده، جزء روزه رمضان محسوب مى شود و اما روزى را که شک دارد آخر رمضان است یا اوّل شوّال، باید روزه بگیرد و اگر تا قبل از غروب معلوم شود که اول شوّال است، روزه آن روز باطل مى باشد.
در آستانه ماه شریف و مبارک رمضان و با توجّه به توسعه شهر ما و عدم امکان تشخیص دقیق لحظه طلوع فجر، خواهشمند است نظر شریف خود را در مورد زمان امساک براى روزه و اقامه نماز صبح بیان فرمایید.
ج ـ معیار در اذان صبح، طلوع فجر صادق است و در مغرب، همان غروب عرفى است که استتار قرص مى باشد و در تحقق مغرب احتیاج به برطرف شدن سرخى طرف مشرق (حمره مشرقیّه) نیست و هرگاه اطمینان به آنها حاصل شود، ولو از اذان مؤذّنان، کفایت مى کند، همچنان که از هر راه دیگر اطمینان حاصل شود، کافى است و با فرض عدم اطمینان، نماز صبح و مغرب را باید تا حصول اطمینان، تأخیر انداخت؛ و امّا نسبت به روزه، افطار قبل از اطمینان به اذان مغرب، حرام است و موجب کفّاره و قضاست و نسبت به طلوع صبح، احتیاط در نخوردن، با شکّ در طلوع صبح، مطلوب است.
آیا تزریق آمپول و سرم هاى خوراکى مضر به روزه است یا خیر؟
ج ـ تزریق آمپول مطلقاً ـ چه مسکن باشد چه دارویى و چه تقویتى، عضلانى باشد یا وریدى ـ مبطل نیست و مضر به روزه نبوده و خوردن و آشامیدن نمى باشد، اما اگر جنبه تغذیه اى دارد و بناست به عنوان غذاى بیمار در چند روز مورد استفاده قرار بگیرد، احتیاط واجب در گرفتن روزه و افطار نکردن و قضاى آن مى باشد، چون شبهه عدم تفاوت آن با خوردن از راه دهان وجود دارد که همان منشأ احتیاط مى باشد.
