به گزارش جماران؛ کامبیز نوروزی، حقوقدان، در کانال تلگرامی خود نوشت:
می گفتیم حقوق شهروندی و کرامت انسانی نیازی به سند بی هویت و نامعلومی به نام منشور حقوق شهروندی ندارد . برای کرامت انسانی یک ایرانی ، باید مهار به این سیستم اداری فربهی که همه نیرویش را برای حفظ خود و قدرت صاحب منصبانش می کند . یک سیستم اداری که در آن انسان هیچ معنایی ندارد ، کرامتش بجای خود . گوش نکردند و انشای علم بهتر از ثروت است نوشتند به نام منشور حقوق شهروندی. هیچ توجه و اراده ای صرف آن نکردند که به این سیستم اداری بفهمانند . الزامش کنند که حداقلی از آدمیت ایرانی را مراعات کنند .
آخرین نمونه ، نمونه ای ظاهراً کوچک است که در نهاد و وزارتخانه ای اتفاق افتاده که تصادفاً مرجع علم و دانش و دانشگاه اند . هفته های متمادی است که چندصدهزار داوطلب کارشناسی ارشد منتظر اعلام نتیجه نهایی آزمون دانشگاه آزادند . حداقل ۴ بار تاریخ اعلام نتیجه را عوض کردند . آخرین بار هم در سایت وزارت علوم رسماً گفتند دوشنبه ۲۶ شهریور اعلام می کنند . این روز هم گذشت و خبری نشد . جوانان مشتاق چندین روز چشمشان به نمایشگر رایانه کور شد و خبری نشد و بلا تکلیف و ملتهب مانده اند. نه در وزارت علوم و نه در دانشگاه آزاد کسی کمترین مسئولیتی احساس نمی کند که که راست بگوید که پشت پرده این دستگاههای فربه چه می گذرد . همه را در بی خبری گذاشته اند . این یعنی بی مسئولیتی محض.
در دانشگاه آزاد چه می گذرد ؟ در وزارت علوم چه می گذرد ؟ این داوطلبان باید بدانند با سرنوشتشان چه می شود یانه ؟ آیا ماجرای حمایت وزارتخانه از دانشگاههای غیرانتفاعی در رقابت با دانشگاه آزاد در میان است ؟ آیا دانشگاه آزاد می خواهد خود را همچنان تافتۀ جدا بافته بداند و تن به مقررات وزارتی ندهد ؟ هرچه هست ، سرنوشت جوانهای امیدوار بازیچۀ این بوروکراسی شده است . نتجه ها بالاخره اعلام می شود ولی مشکل این بوروکراسی منفعج جو و پنهانکار همچنان باقی است.
در این بوروکراسی قدرت طلب و منفعت جو گردش اطلاعات یک شوخی است . کرامت انسانی افسانه است . منشور حقوق شهروندی یک سرگرمی خسته کننده است .
مردم با خبر که باشند. منافع صاحب منصبان این بوروکراسی عظیم و بی هنر به خطر می افتد . از تخصیص غیرقانونی ارز برای واردات موبایل تا ثبت غیرقانونی سفارش خودروهای لوکس در صمت و صدها نمونه دیگر که در همه دستگاههای دولتی ، پشت دیوارها و درهای بسته زندگی مردمان را دستمایه قدرت و ثروت بی حد کرده اند . بی خبری مردم ، سرمایه بقای قدرتمداران منفعت طلب است.»
