در حالی که حضور بانوان در کاروان تیم ملی دوومیدانی اتفاق خوشایندی محسوب می شود اما نبود معیار مشخص برای انتخاب نفرات، اعتراضاتی را به همراه داشته است البته این نکته را هم باید اشاره کرد که فدراسیون در بیشتر موارد سعی بر این داشته که از تعداد بانوان خود در تیم بکاهد و برای این موضوع بهانه های مختلفی را هم می گوید که در بخش مردان گفته نمی شود.
به گزارش سرویس ورزشی جی پلاس؛ تیم ملی دوومیدانی ایران با ترکیب احسان حدادی، بهنام شیری (پرتاب دیسک)، حسن تفتیان (100 متر و 200 متر)، علی خدیور (200 متر و 400 متر)، رضا ملک پور(400 متر بامانع)، امیر مرادی (800 متر و 1500 متر)، حسین کیهانی (3000 متر بامانع و 5000 متر)، شاهین مهردلان و علی ثمری (پرتاب وزنه)، رضا مقدم (پرتاب چکش)، سپیده توکلی (پرش ارتفاع) و الهام کاکلی (200 متر) راهی بازی های آسیایی می شود.
فدراسیون دوومیدانی جزو فدراسیون هایی بود که نفرات خود برای بازی های آسیایی را دیر معرفی کرد تا شاید از حرف و حدیث و اعتراض ها در امان باشد! اما به نظر می رسد این نقشه جواب نداد و بعد از اعلام رسمی اسامی این بار بانوان دوومیدانی کار به اسامی اعتراض کردند.
سازمان تیم های ملی در ابتدا اعلام کرد که هر کسی رکورد حدنصاب های تعیین شده برای بازی های آسیایی را بزند به جاکارتا می رود و در غیر اینصورت کسی اعزام نمی شود. اما بعد از اینکه هیچ یک از بانوان به حدنصاب لازم نرسیدند سازمان تیم های ملی نام دو بانو یعنی سپیده توکلی و الهام کاکلی را در لیست اعزام قرار داد. قطعا تمام دوومیدانی کاران از اینکه فدراسیون در کاروان دوومیدانی از بانوان هم استفاده کرده، رضایت دارند واگر این اتفاق رخ نمی داد، بنا به تجربیات گذشته حتما انتقاد می شد و لذا فدراسیون با این تصمیم ظاهرا به نوعی قصد ایجاد آرامش در میان منتقدین را داشت.
اما نکته ای که مورد توجه و البته انتقاد است معیار انتخاب آن هاست. شاید بعد از رقابت های دوومیدانی داخل سالن قهرمانی آسیا در تهران همه می دانستند که سپیده توکلی جزو نفرات اعزامی است اما انتخاب نفر دوم حرف و حدیث ها و البته اعتراضاتی به همراه داشت.
الهام کاکلی یکی از بهترین دوندگان سال ها اخیر در بخش بانوان بوده اما هنوز مشخص نیست معیار انتخاب او چه بوده است! اگر قرار است فدراسیون برای انتخاب نفر دوم افزایش رکورد در سال های اخیر، موفقیت در لیگ و مسابقات قهرمانی کشور را مدنظر قرار دهد، دوندگان دیگری هم هستند که شامل این موضوع می شوند.
شاید آن چه در سال های اخیر در دوومیدانی به چشم خورده و بارها برای این رشته حاشیه درست کرده، همین نبود معیار مشخصی برای اعزام به رقابت های مهم باشد. ورزشکار اگر بداند معیار اعزام رکورد است و اگر کسی رکورد نزند قطعا اعزام نمی شود بدون هیچ اعتراضی شرایط را می پذیرد اما وقتی سازمان تیم های ملی بر اساس شرایط و البته سلیقه تصمیم می گیرد، این چنین برخوردهایی انجام می شود.
نکته قابل تامل در رویکرد فدراسیون دوومیدانی و سازمان تیم های ملی که همیشه تصمیم گیرنده اصلی اند، این است که سابقه نشان می دهد آن ها علاقه زیادی به حضور بانوان در تیم ملی ندارند. زمانی که صحبت از حضور بانوان برای کسب تجربه می شود، دائم صحبت از رکورد پایین آنها و عدم کسب مدال در رقابت های بین المللی می شود اما این موضوع تقریبا در بخش مردان وجود ندارد و با رکورد پایین هم نفرات اعزام شده است. در سال های اخیر دختران دوومیدانی کار به خوبی رکوردهای ملی را جابه جا کرده اند و نشان دادند در حال پیشرفت هستند اما انگار مادر ورزش ها دختران خود را دوست ندارد.
