امروز 5 تیر است، امروز همه ما یک تشکر به کافو بدهکاریم. از اینکه کاری کرد ما 270 دقیقه در روسیه آقایی کنیم؛ از اینکه 270 دقیقه در کنار هم باشیم و به یک هدف فکر کنیم.
به گزارش جی پلاس، هنوز هفت ماه از تاریخ 10 آذر، روز برگزاری مراسم قرعه کشی جام جهانی نگذشته است، جایی که کافو ستاره سال های دور برزیلی ها ابتدا نام دانمارک را برای قرار گرفتن در گروه B جام جهانی از گلدان بیرون درآورد اما به خاطر قوانین و قرار نگرفتن سه تیم اروپایی در یک گروه او مجبور شد بار دیگر دست در گلدان بکند. در آن چند ثانیه ای که کافو قرار بود یک گوی دیگر را دربیاورد همه دعا می کردند که آن تیم ایران نباشد. اما کافو اسم ایران را از گلدان درآورد تا به قول مجری معروف انگلیسی ها گری لینه کر ایران در گروه مرگ جام جهانی قرار بگیرد. در آن لحظه شاید نه تنها مجری ایرانی بلکه میلیون ها نفر گفتند: آقای کافو... این چه قرعه ای بود؟
بعد از درآمدن نام ایران دوربین بلافاصله روی صورت کارلوس کی روش رفت و او لبخندی زد. شاید از همان زمان برعکس همه ما کی روش به باختن برابر مراکش، دو رقمی شدن برابر اسپانیا، تسلیم مقابل رونالدو فکر نکرد اما ما از همان زمان تا سوت آغاز دیدارهایمان در جام جهانی جوک ساختیم؛ تخریب کردیم و به معنای واقعی غر زدیم!
امروز 5 تیر ماه است همان روزی که همه ما در جوک های قبل از جام جهانی می گفتیم تیم ملی در این روز در فرودگاه ایران است. چندنفرمان دیشب بعد از پنالتی انصاری فرد دوست داشتیم امروز تیم ملی در فرودگاه تهران باشد؟ چندنفرمان می خواستیم ضربه سر طارمی برابر اسپانیا گل نشود؟ کسی بود که از کمک داور به خاطر آفساید اعلام کردن گل عزت الهی به اسپانیا عصبانی نشده باشد؟ حتی منتقدان کی روش و به قول خودش دشمنان او هم دوست نداشتند تیم ملی از روسیه به ایران بیاید. مگر نه اینکه همه ما با گرفتن پنالتی رونالدو توسط بیرانوند از زمین به هوا رفتیم و وقتی توپ در آغوش دروازه بانمان آرام گرفت؛ مثل او چشمانمان را بستیم و نفس راحتی کشیدیم؟ مگر نه اینکه همه ما بعد از سوت پایان مثل طارمی اشک ریختیم و از این حذف غصه خوردیم؟
امروز 5 تیر است، امروز همه ما یک تشکر به کافو بدهکاریم. از اینکه کاری کرد ما 270 دقیقه در روسیه آقایی کنیم؛ از اینکه 270 دقیقه در کنار هم باشیم و به یک هدف فکر کنیم. حرص خوردیم، اشک ریختیم، خندیدیم، عصبانی شدیم، حسرت خوردیم و بازهم به آینده امیدوارم ماندیم. کافو کاری کرد که قدر داشته هایمان را بدانیم. شاید زیباترین دروازه بان جام درون دروازه ما نباشد؛شاید فدراسیون ما به معنای واقعی پنج ستاره نباشد؛ شاید لباس های ما بدون هیچ ویژگی منحصر به فردی تولید شده باشد؛ شاید کفش هایمان نایک نباشد اما اگر دل هایمان باهم باشد، همه چیز می شود. آقای کافو امروز 5 تیر است و ما از تو ممنونیم. مرسی آقای کافو...
