این همه انگیزه و توان جنگیدن را او از کجا میآورد؟ کیروش چگونه و چطور مثل یک جنگنده اف۱۴ مقابل کاستیها و بیمهریهای مسئولان میایستد؟
به گزارش جی پلاس، واقعاً او تا کی و تا چه وقت دوام میآورد؟ نمیخواهیم بگوییم کیروش پیر و غرغرو شده اما در سن و سال پیرمردی مانند کیروش، این همه دعوا و جنگ عجیب است. چرا نداریها و نقصهای فوتبال ایران برای این مرد عادی نمیشود؟ چرا کیروش عادت نمیکند به این عادت ترک نشدنی که؛ اوضاع همینه که هست، میخواهی بخواه نمیخواهی نخواه!
او تا کی میخواهد از حقانیت فوتبال ایران و از آنچه شایسته ملیپوشان است، دفاع کند؟ بیش از ۶ سال است دارد غر میزند و هر بار بهانه میکند و دیگر او را نمیبینیم. دوباره روز از نو، روزی نو! دوباره این مردم و حس خوب تیمداری در تیم ملی برای کیروش بهانهای میشود برای بازگشت.
این تیم را خودش ساخته. با تمام دانش و آگاهی خودش. تیم بدون شکست و بدون گل خورده مقدماتی جام جهانی اما به آن اندازهای که شایسته تیم ملی است، خیر نمیبیند. ما حال و روزش را درک میکنیم اما توان و قدرت جنگندگیاش را نه!
هواپیمای شکاری اف۱۴ هم بود از نفس میافتاد. خلاصه یک جا کم میآورد اما کیروش تیمی دارد که متعلق به ملت ایران است. این تیم به جام جهانی صعود کرده و رکوردها را درهم شکسته.
تیمی بوده که نسل عوض کرده؛ یک تیم ماجراجو از بازیکنان عادی نسل فوتبال ایران ساخته که اغلب در اروپا بازی میکنند. سایر جوانانش از بهترینهای لیگ هستند و به آنها شوق مبارزه آموخته؛ برای کرهجنوبی که در آسیا یک نمونه و مثال بود بحران و دردسر آفریده؛ کیروش خیلی کارها انجام داده اما هنوز عادت نکرده به بیبرنامگی و بیخیالیها. عجیب است این مرد همچنان شوق مبارزه دارد و بعید است از او که باز بخواهد با ندانمکاریها سر جنگ داشته باشد.
چه بدشانس است کیروش؛ چنین تیمی اگر در هر جای قاره آسیا بود، حلوا حلوایش میکردند اما اینجا همه چیز به بیخیالی و روزمرگی ختم میشود.