فدراسیون جهانی والیبال (FIVB) برای تغییرات عمده خود در لیگ جهانی چهار دلیل اصلی عنوان کرده است.
به گزارش جی پلاس، لیگ جهانی والیبال در سال 1990 به عنوان بخشی از یک برنامهٔ بازاریابی در این رشته ورزشی راه‌اندازی شد تا نشان متمایزی از فعالیت‌های فدراسیون جهانی در اواخر قرن بیستم باشد.
فدراسیون جهانی والیبال برای برگزاری بیست و نهمین دوره این رقابت ها (سال 2018) تغییرات عمده ای لحاظ کرده است که چهار دلیل اصلی برای این اقدام عنوان کرده است.
میزان قرارداد پوشش تلویزیونی لیگ جهانی در سال های اخیر هیچ پیشرفتی نداشته است که این موضوع یکی از دلایل تغییرات عمده لیگ جهانی است. از سوی دیگر درآمد حامیان مالی لیگ جهانی ناچیز است که این موضوع نیز نگرانی هایی را برای ادامه حمایت آنان بوجود آورده است.
یکی دیگر از نگرانی ها نبود درآمد برای میزبان های لیگ جهانی است و کشورهای برگزار کننده لیگ جهانی اجازه فروش محصولات حامیان را نداشتند. در سال های اخیر روش برگزاری و تقویم لیگ جهانی نیز با تغییراتی روبرو شد که برنامه ریزی را برای تیم ها، کشورها و حامیان مالی سخت کرده بود و این نکات از ضعف های این رقابت ها بود که فدراسیون جهانی برای برطرف کردن این مشکلات، تغییرات عمده برای سال 2018 را برنامه ریزی کرد.
فدراسیون جهانی والیبال در سال های اخیر برای برطرف کردن این مشکلات مجبور به تزریق پول به این رقابت ها در قالب پاداش و هزینه سفر تیم ها بود که در برنامه ریزی جدید به دنبال هزینه کمتر است. این فدراسیون در سری جدید لیگ جهانی به دنبال ایجاد توازن بین ورزش و مسایل مالی است تا همانند تیم های برتر دنیا، حامیان مالی معروف نیز جذب این رقابت ها شوند.
قرار است لیگ جهانی والیبال از سال 2018 در فرمت هایی برگزار شود که قابل درک برای عموم باشد و آنان به راحتی این رقابت ها را دنبال کنند. همچنین علاوه بر بحث ورزش، این رقابت ها تفریح نیز داشته باشد تا مخاطبان بیشتری جذب شوند. بنابر این باید تولیدات تلویزیونی با ثبات محتوی ارائه شود که به دل مخاطبان بنشیند که سبک گزارش نویسی و ارائه محصولات حبری نیز از جمله راه های نیل به این مهم محسوب می شود.
بر این اساس، امکانات مالی و تجهیزات سالن برگزاری مسابقات از سوی فدراسیون جهانی و کشور میزبان به صورت مساوی (هر کدام 50 درصد) تامین می شود. همچنین کشور میزبان می تواند از 100 درصد درآمدها و کمک های دریافتی استفاده کند و درصدی به فدراسیون جهانی تعلق نمی گیرد. در مجموع بسته حمایتی خاص به میزبان ها تعلق می گیرد و حامیان مالی نیز حق پخش تلویزیونی دریافت می کنند.
بر این اساس و در مقایسه با دوره های گذشته لیگ جهانی، قبلا میزبان ها برای شرکت در مسابقات باید هزینه پرداخت می کردند که در بسته جدید نیاز به پرداخت این ورودی نیست. در روش جدید تنها شش تیم برتر پاداش دریافت می کنند و همچنین درصدی از درآمد به آنان تعلق می گیرد.
لیگ جهانی از سال 2018 در شش هفته پیگیری می شود که پنج هفته برای مرحله گروهی و یک هفته برای مرحله نهایی است. روش برگزاری مرحله گروهی به نام «مارپیچی» است و هر تیم با 15 تیم دیگر مسابقه می دهد. دور مقدماتی در چهار گروه چهار تیمی متغییر پیگیری می شود و هر تیم 15 بازی می کند که در مجموع 130 مسابقه برگزار می شود. پنج تیم برتر به اضافه میزبان به مرحله نهایی صعود می کنند.
برای استقبال بیشتر تماشاگران از مسابقات، فدراسیون جهانی برنامه های متنوعی برنامه ریزی کرده است، برنامه آموزشی از سوی بازیکنان از جمله این برنامه ریزی هاست تا جذابیت مسابقات افزایش یابد.
میزبانی خوب بر اساس معیارهایی از جمله سرگرمی، تعداد تماشاگران، رعایت استانداردهای فدراسیون جهانی و حضور خانواده ها ارزیابی می شود و کشورهایی که امتیاز بهتری کسب کنند، برای میزبانی سال های آینده در اولویت قرار می گیرند.
