ورزشکاران به خاطر فشار و استرس زیاد در طول دوران حرفه ای خود ممکن است به افسردگی مبتلا شوند.
جی پلاس، فرشته مقدم: ورزشکاران حرفه ای در طول دوران ورزشی خود مدام در حال رقابت هستند و فشار زیادی را تحمل می کنند. قهرمانان رشته های ورزشی علاوه بر آن زیر ذرهبین قرار می گیرند و مردم و رسانه از آن ها انتظار کسب نتایج فوق العاده دارند. همه ورزشکاران نمی توانند این فشار و استرس را تحمل کنند و برخی از آن ها به افسردگی مبتلا می شوند. البته یک ورزشکار ممکن است به دلایل دیگری همچون آسیب دیدگی های متعدد، از دست دادن عزیزان، عدم اعتماد به نفس نیز از این بیماری رنج ببرد.
فوتبال
آندرس اینیستا، یکی از بهترین بازیکنان تاریخ اسپانیا و بارسلونا پس از فتح دومین لیگ قهرمانان اروپا به همراه آبی اناری ها (۲۰۰۹) به افسردگی دچار شد و تا سال ۲۰۱۰ به این بیماری مبتلا بود. هافبک کاتالانی به خاطر مرگ دوستش دنی خارکه و آسیب دیدگی های پیاپی افسرده شد. اینیستا در این باره گفت: "در یک چاه افتاده بودم که نمی توانستم از آن بیرون بیایم. تنها می خواستم شب فرا برسد و قرص بخورم و بخوابم. از هیچ چیز لذت نمی بردم، احساس و هیجانی نداشتم. متوجه شدم یا باید به دنبال کمک باشم یا نخواهم دانست که چه زمانی این وضعیت تمام می شود. دوره خیلی سختی بود و به لطف روانشناسان توانستم از آن عبور کنم."
جانلوئیجی بوفون زمانی که در یوونتوس حضور داشت در یک نامه اعتراف کرد فشار و ریتم تکراری زندگی اش موجب شد به افسردگی شدیدی در ۲۶ سالگی دچار شود. پل گسکوین ۵۵ ساله که یکی از بازیکنان برجسته فوتبال انگلیس بود به خاطر اعتیاد به الکل مدت هاست که از افسردگی رنج می برد. خسوس ناواس به خاطر بحران اضطراب مجبور شد اردوی تیم زیر ۲۱ سال اسپانیا برای جام جهانی ۲۰۰۵ را ترک کند. همچنین پیش فصل با سویا را از دست داد. او به شدت خجالتی بود و دوری از خانواده و برادرش مارکو باعث شد به چنین بیماری مبتلا شود اما در نهایت توانست بر اضطراب شدید خود غلبه کند. بوژان کرکیچ در یورو ۲۰۰۸ حضور نداشت چون شرایط روحی و جسمانی بدی داشت. او گفت: "شرایط خیلی بدی داشتم. در طول چند ماه ۲۴ ساعته حالم بهم می خورد. برای داشتن تمرکز بیشتر قرص ضد افسردگی مصرف می کردم."
تنیس
رافائل نادال در سال ۲۰۱۵ اعتراف کرد که از اضطراب شدید رنج می برده است. تنیسور اسپانیایی اظهار کرد: "برای نخستین بار در طول دوران حرفه ای خود مالک احساساتم نبود و نمی توانستم روی اعصابم تسلطی داشته باشم. لحظات بدی را گذراندم اما توانستم از آن عبور کنم. در آن سال روحم آسیب دیده بود. نمی توانستم توپ و نفَسم را کنترل کنم." نائومی اوساکا رولان گاروس ۲۰۲۱ را به خاطر افسردگی، استرس و اضطراب ترک کرد. تنیسور ژاپنی در یک نامه نوشت: "در رولان گاروس در هیچ نشست خبری حاضر نخواهم شد. من بارها به این موضوع فکر کردم که مردم سلامت ذهن ما را در نظر نمی گیرند." این تصمیم برخلاف قوانین رولان گاروس بود و زن شماره دو جهان تصمیم گرفت پس از دور اول از ادامه رقابت ها انصراف دهد.
تنیسور ژاپنی اظهار کرد: "واقعیت این است که از اپن آمریکا ۲۰۱۸ دوره های طولانی از افسردگی رنج بردم. من آدمی نیستم که در جمع صحبت کنم. همیشه قبل از صحبت با رسانه ها اضطراب شدیدی دارم. نمی خواستم در پاریس دوباره به این حالت دچار شوم." اوساکا در پایان اعلام کرد برای مدتی از دنیای تنیس دور خواهد ماند. او در المپیک ۲۰۲۰ توکیو حاضر شد اما در یک هشتم نهایی به خاطر اشتباهات بالایی که داشت مغلوب مارکتا وندروسووا شد. قهرمان چهار گرند اسلم اعتراف کرد که هنوز نمی داند وقتی تحت فشار است چگونه رفتار کند.
بسکتبال
کوین لاو، بازیکن تیم کلیولند کاوالیرز به افسردگی شدیدی در سال ۲۰۱۲ مبتلا شد و حتی می خواست خودکشی کند. قهرمان NBA در سال ۲۰۲۰ اظهار کرد: "به خودکشی و روش های مختلف آن فکر کردم. زمانی که افسرده می شوید خیلی به خودکشی فکر می کنید." بسکتبالیست آمریکایی پس از عبور از افسردگی به سلامت ذهن خیلی اهمیت می دهد. او مبالغ زیادی را برای تحقیقاتی که به این مشکلات می پردازند اهدا کرده است. همچنین از پروژه های این چنینی حمایت مالی می کند. ریکی روبیو، بسکتبالیست اسپانیایی به دلیل متفاوتی دچار افسردگی شد و به ورزش مربوط نبود. او نتوانست با از دست دادن مادرش کنار بیاید و افسرده شد. مادر ریکی به سرطان مبتلا شده بود و چند هفته پس از بازگشت روبیو به اسپانیا در سال ۲۰۱۶ گذشت. بازیکن سابق مینهسوتا تیمبرولوز گفت: "زمانی که عزیزتان را از دست می دهید انگار ابری شما را فرا می گیرد. در نخستین فصل پس از فوت مادرم از خواب بیدار می شدم و می خواستم به او زنگ بزنم. نمی توانستم شماره اش را از موبایلم پاک کنم و حتی گاهی برایش پیامک می فرستادم. بخش زیادی از سال را عصبانی بودم و همه را مقصر می دانستم. افسرده شده بودم."
شنا
مایکل فلپس، پرافتخاترین ورزشکار تاریخ المپیک با کسب ۲۳ مدال طلا پس از بازنشستگی در سال ۲۰۱۶ درباره افسردگی در دوران حرفه ای خود صحبت کرد. او در چهار دوره به آن مبتلا شد که شدیدترینش در سال ۲۰۱۴ پس از المپیک ۲۰۱۲ لندن بود. فلپس گفت: "نمی خواستم دیگر شنا کنم و دیگر نمی خواستم زندگی کنم. به همین خاطر به خودکشی فکر کردم." او پس از صحبت با همسرش و کمک از روانشناسان توانست بر بیماری اش غلبه کند. شناگر آمریکایی پس از آن تنها از مسابقات لذت برد. المپیک ۲۰۱۶ ریو شادترین لحظه زندگی اش بود و در این باره گفت: "از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲ لحظات زیادی برای لذت بردن نداشتم. المپیک ریو را به آن شکلی که می خواستم به پایان رساندم." ایان تورپ، دارنده پنج مدال طلای المپیک در سال ۲۰۱۶ اعتراف کرد که از نوجوانی در حال مبارزه با افسردگی است و در سال ۲۰۱۴ پس از این که او را سرگردان در یکی از خیابان های سیدنی پیدا کردند در بیمارستان بستری کردند. شناگر استرالیایی گفت: "افراد زیادی نمی توانند رنجم را ببیند و نمی توانند مبارزه ای که گاهی روزانه با آن روبرو می شوم را درک کنند."
ژیمناستیک
سیمون بایلز، بهترین ژیمناست تاریخ از رقابت در فینال تیمی المپیک ۲۰۲۰ توکیو به خاطر افسردگی انصراف داد. ورزشکار آمریکایی گفت: "نمی خواستم ادامه بدهم. مانند گذشته به خودم باور ندارم. باید روی سلامت ذهنم تمرکز کنم و سلامتی ام را به خطر نیندازم." بایلز از رقابت های بعدی نیز انصراف داد و تنها در چوب موازانه شرکت کرد و برنده مدال برنز شد. ژیمناست آمریکایی به خاطر فشار بالایی که در طول دوران حرفه ای خود تجربه کرده بود و همچنین آزار جنسی که از لری ناصر (پزشک تیم ژیمناستیک آمریکا) دیده بود به افسردگی دچار شد. با وجود اینکه ناصر به خاطر آزار جنسی به صدها ورزشکار در زندان به سر می برد اما هنوز اثر آن تعرض روی قهرمان المپیک باقی مانده است.
دوومیدانی
نوا لایلز، قهرمان دو ۲۰۰ متر جهان در آگوست ۲۰۲۰ در شبکه های اجتماعی اعلام کرد قرص ضد افسردگی مصرف می کند. دونده آمریکایی که افراد زیادی او را جانشین بولت می دانند نوشت: "اخیرا قرص ضد افسردگی مصرف می کنم. این یکی از بهترین تصمیم هایی بود که در چند سال اخیر گرفتم. خدا را شکر اکنون حالم بهتر است." لایلز پیش از آن نیز به مشکلاتش با افسردگی و اضطراب اشاره کرده بود. او پس از قهرمانی در دو ۲۰۰ متر رقابت های جهانی دوحه (۲۰۱۹) اعلام کرد در کودکی به خاطر مشکلاتش در یادگیری و اختلال در خواندن به افسردگی مبتلا شده بود.