مهدی طارمی هر چقدر هم از نظر فنی در ایران و حالا در پرتغال سرآمد بازیکنان باشد، از نظر حرفه ای نتوانسته بر رفتار و زبان خود مسلط شود.
مهدی طارمی هر چقدر هم از نظر فنی در سطح بالایی ظاهر شود، همچنان از نظر حرفهای گری مشکل دارد و نمی‌تواند جلوی زبان خود را بگیرد و درباره مسائلی که در حیطه کاری او نیست، اظهارنظر نکند!
دنیای اقتصاد نوشت: بیش از هشت هزار کامنت در آخرین پست صفحه اینستاگرامی مهدی طارمی ثبت شده که شاید بیش از ۹۰ درصد آنها به انتقاد از مواضع اخیر این ستاره فوتبال ایران اختصاص دارد؛ یک وضعیت عجیب برای بازیکن مهمی که به تازگی ۳۰ ساله شده و طبیعتا در چنین شرایطی باید هزاران پیام تبریک دریافت کند، اما وضعیت دیگری برایش رقم خورده است. سابقه کشمکش بین طارمی و دراگان اسکوچیچ، سرمربی تیم ملی ایران به ماه‌ها پیش برمی‌گردد؛ تا جایی که حتی کار به خط خوردن طارمی کشید و او دو بازی حساس برابر لبنان و سوریه را از دست داد. شاید انتظار می‌رفت بعد از آن اتفاق، شاهد تغییر رویکرد طارمی باشیم، اما گویا بیش از اندازه خوش‌خیال بودیم.
این اواخر بار دیگر تحرکات طارمی علیه سرمربی تیم ملی اوج گرفت. ابتدا گفته شد او و یک بازیکن سرشناس دیگر در گفت‌وگو با مقامات دولتی خواهان تغییر کادرفنی تیم ملی شده‌اند و در ادامه داستان جنگ استوری‌ها پیش آمد؛ غائله‌ای که در آن گروه طارمی آشکارا علیه دراگان اسکوچیچ موضع گرفت. کار اما به همین‌جا هم ختم نشد و مصاحبه طارمی با عادل فردوسی‌پور نشان داد مهاجم ایرانی پورتو مطلقا علاقه‌ای به حفظ حد و مرزهای حرفهای ندارد.
مهدی طارمی در مصاحبه با عادل حرفهای بحث‌برانگیز زیادی زده است. او فکت‌های اشتباه ارائه می‌کند و انتقادات نا بجا انجام می‌دهد. صد البته ممکن است بخشی از گلایه‌های این بازیکن درست باشد، اما موضوع بسیار مهم‌تر این است که اساسا طرح چنین مسائلی در حیطه اختیارات بازیکنان نیست.
بیایید به یک مثال روز سر بزنیم؛ باشگاهی مثل پاری‌سن‌ژرمن صدها میلیون یورو هزینه می‌کند تا قهرمان اروپا شود، اما این تیم در اثر بی‌کفایتی سرمربی‌اش یعنی پوچتینو موفق به فتح جام نمی‌شود. همه می‌دانند که عملکرد مربی آرژانتینی در این تیم ضعیف بوده است، اما باز امثال مسی و امپابه به خودشان اجازه نمی‌دهند یک کلمه علیه کادرفنی حرف بزنند. در منچستریونایتد کریس رونالدو با دو مربی بسیار ناموفق یعنی اوله‌گونار سولشایر و رانگنیک کار کرد و البته تیم نتیجه نگرفت؛ آیا او و سایر ستاره‌های یونایتد به خودشان اجازه دادند در مورد کیفیت کادرفنی حرف بزنند؟ معلوم است که نه. با این حال گویا گروهی از بازیکنان ایرانی تصور می‌کنند از مسی و رونالدو هم بالاتر هستند!
یادآوری اینکه بازیکن نباید علیه سرمربی حرف بزند آن‌قدر بدیهی، واضح و روشن است که خود صاحب قلم هم از تکرار آن ملول می‌شود. با این حال گویا قرار نیست باگ بزرگ طارمی یعنی اظهارنظرهای نابجا از بین برود. او بارها به خاطر گفتار غیرحرفه‌ای‌اش خبرساز شده است؛ از روزی که خودش را «بزرگ‌تر پرسپولیس» خواند، تا داستان هم‌کلامی‌اش با حسین هدایتی و قصه خیریت و بقیه مسائل. امیدوار بودیم تداوم حضور درخشان در اروپا منجر به تغییر این رویه شود، اما نشد. طارمی همچنان نشان می‌دهد هر چقدر از پاهایش به خوبی استفاده می‌کند، قدرت کافی برای به کار گرفتن زبانش را ندارد. یک طارمی کم‌حرف، قطعا می‌توانست خیلی موفق‌تر و محبوب‌تر از این باشد.
