مرتضی قاسمی در گفت و گو با خبرنگار ورزشی جی پلاس، در خصوص نحوه روی آوردن برادرش به اعتیاد که در نهایت منجر به کشته شدن او در کمپ ترک اعتیاد شد اظهار کرد: محسن یک تصادفی داشت که دکتر برای تسکین درد پاهایش قرص ترامادول تجویز کرد و بعد از آن به وادی دیگر کشیده شد. مرکز بهداشت شهرستان بروجرد هنوز هم که هنوز است سرپرست ندارد و برادرم داشت خفه می‌شد و من با اورژانس تماس گرفتم اما به بیمارستان انتقالش نمی‌دادند.
او با اشاره به گلایه مندی خانواده از مسئولان تصریح کرد: من دو سال به مسئولان التماس کردم که برادرم دارد می‌میرد یک پزشک بیاورید اما اهمیت نمی‌دادند؛ یعنی محسن این همه مقام برای کشور کسب کرده ارزش این را نداشت که آقایان نماینده مجلس، فرماندار، رئیس تربیت بدنی و مسئولان کمکی کنند؟ می‌گفتم حال برادرم بد است و پزشک متخصص بالای سرش نمی‌آید می‌گفتند به مطب بیاورید اما ما شرایطش را نداشتیم چون دستگاه به محسن وصل بود. پزشک نمی‌آمد، یک دفترچه خدمات درمانی نمی‌دادند؛ من حتی با علیرضا دبیر صحبت کردم که یک دفترچه بیمه برای برادرم بگیرند اما این کار را هم انجام ندادند. اعلام کردم هزینه بیمارستان لاله سنگین است که گفتند ما هیچ حمایتی از ورزشکاران نداریم که بعد از دوران قهرمانی اتفاقی برایش رخ دهد کمک کنیم و صندوق حمایت از قهرمانان هم همین پاسخ را دادند. تمام مسئولان به ما بی مهری کردند و گلایه داریم.
او افزود: برادر من فوت کرده اما چرا ضاربان باید با پرداخت 30 میلیون آزاد باشند؟ محسن را سه چهار نفری کتک زدند و زجرکُش کردند؛ به چه جرمی؟ به جرم اینکه فقط می‌خواست سالم شود؟ درد ما یکی دو تا نیست. برادر من در روز ششم ترک کردن بود و سلامت کامل داشت. کمی بحث می‌کنند، او را به حمام می‌برند، دهان، دست و پایش را می‌بندند و سه پتو روی سرش می‌اندازند و کتکش می‌زنند. علت اتفاقی که برای برادر من افتاد نرسیدن اکسیژن به مغز بود؛ حتی فیلم‌ها را پاک کرده بودند که ما دی وی دی را به تهران بردیم و با دستگاه برگرداندیم و تمام صحنه‌های ضرب و شتم‌ها کاملا مشخص است. یکی از ضاربان با 30 میلیون تومان اکنون آزاد شده و بعد می‌گویند عوارض اعتیاد بوده است؛ چه عوارضی؟
قاسمی در ادامه گفت: چرا ضاربی که همه مستندات علیه او وجود دارد و پزشک قانونی ضرب و شتم و کبودی‌های روی بدن را تایید کرده باید آزاد باشند؟ ما همه امکانات را با تمام سختی فراهم کرده بودیم و مادرم در این یکی دو سال به آرتروز گردن و دیسک کمر و پا درد مبتلا شده و شب و روز نداشتیم. کمرمان شکسته و جوانمان را کشتند؛ ما خیلی امید داشتیم که به زندگی برگردد اما اینگونه نشد. این موضوع را نباید به شکل قتل ببینند بلکه جنایت است و افکار عمومی را جریحه دار کردند.
او با انتقاد از عدم حمایت فدراسیون کشتی گفت: متاسفانه فدراسیون کشتی هم هیچ حمایتی نکرد و کلا باند بازی شده است. حتی خیلی از هم دوره‌ای‌های محسن به مراسم او نیامدند و حاشا به مرام، معرفت، پهلوانی و اسمی که به یدک می‌کشند. قهرمان را فقط تا زمانی که روی سکو است می‌خواهند و فدراسیون وقتی جوانی از سکو پایین می‌آید دیگر او را نمی‌شناسند و از ورودی فدراسیون هم بخواهد رد شود باید از آقای دبیر اجازه بگیرد. ما درخواست داریم قوه قضاییه و هر کسی که مسئول است به این پرونده ورود کند که چرا این ضاربان آزاد هستند؟
او با بیان آرزوها و خاطرات برادر خود در زمان حیات گفت: او آرزو داشت طلای المپیک را بگیرد. محسن همه چیزش خوب و بسیار مهربان بود؛ هر مسابقه‌ای می‌رفت برای خانواده و دوست و آشنا سوغات می‌آورد. با اینکه سن کمی داشت خدا قلب بزرگی به او داده بود و خیلی استثنایی بود. محسن از لحاظ هنر قلم زنی، نقاشی و خط زنی در حد یک استاد با سابقه کار می‌کرد و خیلی‌ها می‌گویند استاد چندیدن ساله هم نمی‌تواند این گونه هنرمند باشد. در 16 سالگی به رده سنی بزرگسالان رفت و وقتی جوانان بود قهرمان کشور شد و قهرمان ایرانی المپیک را شکست داد که همان موقع محمد بنا به اردوی تیم ملی دعوتش کرد.
مرتضی قاسمی در پایان صحبت‌های خود تصریح کرد: اگر مسئولان کمی حمایت می‌کردند، قدر قهرمان آسیا را می‌دانستند و نمی‌گذاشتند با دوچرخه برود ورزش کند محسن می‌توانست سال‌های سال افتخار آفرینی کند. اگر مسئولان شهر ما از لحاظ درمانی کمی بها می‌دادند شاید امروز برادرم زنده بود. محسن 12 سال از عمرش را برای افتخارآفرینی کشورش گذاشت و تنها کاری که انتظار داریم مسئولان انجام دهند این است که نگذارند حقش ضایع شود چون هدف ضاربان خوب کردن او نبود بلکه هدفشان کشتن بود.
