ورزشکاران پارالمپیک با حضور در دوره های مختلف توانستند بدرخشند و گاهی تعداد مدال هایشان از مرز ۵۰ هم عبور کند.
گروه ورزشی جی پلاس، فرشته مقدم: ورزشکاران پارالمپیکی اغلب به خاطر غلبه بر محدودیت ها به عنوان یک الگو معرفی می شوند. آن ها با وجود مشکلات جسمانی و ذهنی موانع را کنار می زنند و ورزش به بهترین وسیله برای نشان دادن موفقیتشان تبدیل می شود. با این حال فراتر از داستان های شخصی، برخی از ورزشکاران پارالمپیکی به دلیل افتخاراتشان نامشان در تاریخ ورزش ثبت شده است.
در طول تاریخ بعضی از آن ها توانسته اند بیش از ۲۰ مدال کسب کنند، اتفاقی که برای ورزشکاران المپیکی کمتر رخ می دهد. دلیل این موضوع حضور ورزشکاران پارا در رشته های مختلف است و همچنین داشتن دوران حرفه ای طولانی تری نسبت به ورزشکاران المپیکی. در ادامه به پرافتخارترین پارالمپیکی های تاریخ اشاره می شود.
تریشا زورن
زورن، شناگر آمریکایی که با مشکل بینایی روبرو بود در هفت دوره پارا شرکت کرد. او در سئول ۱۹۸۸ درخشید و ۱۰ مدال طلای فردی و دو تیمی به دست آورد. تعداد مدال هایش در طول این دوران درخشان از ۵۰ عبور کرد. زورن ۴۱ طلا، ۹ نقره و پنج برنز بر گردن آویخت.
یوناس یاکوبسن
یاکوبسن سوئدی یکی از بهترین تیراندازان جهان محسوب می شود و به همین خاطر موفقیت های زیادی را در این رشته کسب کرد. او که از کمر به پایین فلج است توانست ۳۰ مدال بر گردن آویزد. ۱۷ طلا، چهار نقره و ۹ برنز را در سال های ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۲ را به دست آورد. در تمام این دوره ها حداقل یک مدال طلا برد. این موفقیت باعث شد در کشورش به شهرت دست یابد و مدال زرین اسونسکا داگبلادت، بالاترین نشان برای یک ورزشکار سوئدی به او اهدا شود.
ترسا پرالس
پرالس، شناگر اسپانیایی که از پا فلج است در پنج دوره المپیک ۲۷ مدال کسب به دست آورد. او هفت طلا، ۱۰ نقره و ۱۰ برنز را بر گردن آویخت تا به یکی از الگوهای جهانی تبدیل شود و از برجسته ترین ورزشکاران اسپانیایی در تمام ادوار به حساب آید.
روبرتو مارسون
مارسون ایتالیایی یکی از ورزشکاران چند معلولیتی بود که توانست ۲۶ مدال به دست آورد. در بازی های توکیو ۱۹۶۴ در سه رشته دوومیدانی، شمشیربازی و بسکتبال روی ویلچر شرکت کرد و سه طلا، چهار نقره و یک برنز کسب کرد تا به یکی از برجسته ترین ورزشکاران پارالمپیکی تبدیل شود. البته در این دوره بهترین عملکردش را نشان نداد و در بازی های ۱۹۶۸ توانست ۱۳ بار روی سکو برود (۱۰ طلا، دو نقره و سه برنز). مارسون که در سال ۱۹۴۴ در رم متولد شد در سال ۱۹۸۲ از جهان ورزش خداحافظی کرد و در سال ۲۰۱۱ درگذشت.
بئاتریس هس
هس، شناگر فرانسوی فلج مغزی بود و توانست در تمام دوره های پارالمپیک که شرکت کرده بود روی سکو برود. عملکرد برجسته بئاتریس در بازی های سیدنی ۲۰۰۰ دیده شد. او ۹ رکورد جهانی ثبت کرد. در طول دوران ورزشی اش ۲۵ مدال پارا به دست آورد که ۲۰ مدال طلا بود و پنج نقره.
دنیل دیاس
دیاس، شناگر برزیلی یکی از ورزشکاران پارالمپیکی به حساب می آید که پیشرفت سریعی داشت. او که بازوان و پای چپش مشکل مادرزادی دارد با ۲۸ سال سن و شرکت در سه دوره پارا (پکن، لندن و ریو) ۲۴ مدال بر گردن آویخت (۱۴ طلا، هفت نقره و سه برنز). ۹ مدال را در ریو به دست آورد و با توجه به سنی که دارد می تواند به پرافتخارترین ورزشکار تاریخ پارا تبدیل شود.
لی پیرسون
پیرسون متولد ۱۹۷۴ در استوک (بریتانیا) از بیماری آرتروگریپوزیس (بیماری ارثی و نادری که هر چهار اندام نوزاد با ضعف عضلانی و محدودیت حرکتی روبرو می شود) رنج می برد. با این حال این بیماری موجب نشد نماینده کشورش در چهار دوره پارا (سیدنی، آتن، پکن و لندن) در رقابت های اسب سواری نشود. در میان افتخاراتش ۱۴ مدال پارالمپیک، ۱۴ قهرمانی در جهان و ۱۴ مدال در مسابقات قهرمانی اروپا دیده می شود.
