با وجود از سرگیری بیشتر رشته های ورزشی، شطرنج هنوز هیچ رقابت غیرآنلاینی را تجربه نمی کند و بازیکنان و دست اندرکاران را در وضعیت بسیار نامناسبی قرار داده است.
گروه ورزشی جی پلاس؛ تعطیلی و ایجاد وقفه در اکثر رشته های ورزشی به دلیل همه گیری ویروس کرونا، مساله عجیب و غریبی نبود و این پدیده شامل حال شطرنج نیز شد چرا که در این رشته دو بازیکن باید از فاصله نزدیک پشت میز نشسته و با هم رقابت کنند، اما در شرایطی که طولانی شدن داستان کرونا باعث شده که دست اندرکاران سایر رشته ها کم کم به فکر ایجاد سازوکاری برای برگزاری رقابت های خود بیفتند، در شطرنج همچنان ساده ترین کار ممکن انجام می شود یعنی عدم برگزاری هیچ مسابقه ای!
در حال حاضر مسابقات قهرمانی دانشجویان آسیا در حال برگزاری است، اما این رقابت ها به شکل آنلاین برگزار می شود و سطح بسیار پایینی دارد. معدود شطرنجبازان هندی هم از میانه رقابت ها انصراف دادند!
در لحظه انتشار این گزارش رقابت های لیگ برتر کشتی فرنگی و آزاد در حال برگزاری است. رشته ای که دو کشتی گیر کاملا باید به تن یکدیگر پیچیده و نفس به نفس با هم مبارزه کنند. رشته ای تا این اندازه برخوردی و روی کاغذ پرخطر (از نظر انتشار ویروس کرونا) در ایران در حال انجام است، آن وقت چگونه است که به بهانه شیوع کرونا هیچ رقابت شطرنجی برگزار نمی شود!؟
واقعیت این است که در حال حاضر شطرنج صاحب و مسئولی ندارد که بخواهد مسابقه برگزار کند یا نه. تیم مدیریتی حاضر ماه هاست که به شکل سرپرستی این فدراسیون را اداره می کنند و خبری از برگزاری انتخابات هم نیست. در چنین شرایطی حتی ویروس کرونا ریشه کن هم شود مسابقه ای برگزار نمی شود.
رقابت های شطرنج در سراسر دنیا دوباره آغاز شده است. از تمهیداتی مانند قراردادن دو صفحه شطرنج برای دو بازیکن برای جلوگیری از تماس مستقیم با مهره ها و صفحه گرفته، تا قراردادن صفحه شیشه ای بین دو بازیکن، انجام شد تا شطرنجبازان بتوانند رقابت های خود را انجام دهند. رقابت های قهرمانی داخلی و لیگ ها هم در حال برگزاری است، اما در ایران نه خبری از مسابقات قهرمانی کشور است، نه لیگ شطرنج دنبال می شود و نه هیچ مسابقه آزاد و تورنمنت دیگری برگزار می شود.
در شطرنج تنها رقابت هایی که به شکل حضوری و با حضور داور و برگزار کننده استاندارد، انجام می شود در ریتینگ بازیکنان تاثیرگذار است و سایر رقابت ها تنها جنبه نمایشی دارد و عناوین و ریتینگ مربوط به آن در رزومه بازیکنان محاسبه نمی شود. در چنین شرایطی حتی اگر امکان برگزاری رقابت های فکری(کلاسیک) که در آن کنترل زمانی بازیکنان بین 90 تا 120 دقیقه است، وجود ندارد، حداقل رقابت های رپید و بلیتس که قابل انجام است. مشخصا 5 دقیقه شطرنج بازی کردن دو بازیکن که با فاصله یک متری یکدیگر نشسته اند، از پنج دقیقه کشتی گرفتن و به سر و پای هم پیچیدن خطرناک تر نیست!