گروه ورزشی جی پلاس، آبان ماه سال 1397 بعد از گذشتن یک ماه از اتمام رقابت‌های جهانی وزنه برداری خبری در خروجی رسانه‌ها مبنی بر پارگی گوش محمدرضا براری کاپیتان تیم ملی بزرگسالان قرار گرفت. بعد از مصاحبه ای که محمدرضا براری انجام داد و صحبت های جدیدی را درباره ماجرای پاره شدن پرده گوش خود در جریان مسابقات جهانی به خاطر سیلی محکم سرمربی تیم ملی مطرح کرد، محمدحسین برخواه روی آنتن تلوزیون به ادعاهای شاگرد خود پاسخ داد و این درگیری لفظی به اینستاگرام رسید و در نهایت این موضوع به حذف نام براری از تیم ملی منجر شد.
محمدرضا براری در گفت و گو با خبرنگار جی پلاس، در خصوص شرایط این روزهای خود اظهار کرد: در حال حاضر درگیر به دنیا آمدن دخترم هستم. خیلی وقت است که از وزنه برداری دور شدم. الان هم که ویروس کرونا باعث شده خودم هم تمرین نکنم. بعد از اتفاقات مسابقات 2018 وزنه برداری را رها کردم و دیدم کسی هم خبری نگرفت و من هم سراغ درس رفتم و در سالن وزنه برداری ساری هم حدود 40 شاگرد دارم و به مربی گری روی آوردم. هیچ خبری از فدراسیون ندارم؛ البته من با آن‌ها در تماس بودم. واقعیتش خودم هم رغبت نداشتم دوباره برگردم ولی دوست داشتم طوری از وزنه برداری بروم که باعث نشود خیلی از وزنه بردارانی که ما را نگاه می‌کنند بی انگیزه شوند. دوست داشتم حداقل در مسابقه‌ای وزنه می‌زدم و بعد خداحافظی می‌کردم اما در هر حال برای سلامتی خودم تمرین می‌کنم.
او در پاسخ به این سوال که آیا امکان دارد این خداحافظی به صورت رسمی اعلام شود گفت: من عقیده‌ام بر این است که اگر قرار بر خداحافظی باشد باید جایگزینی وجود داشته باشد مثلا بخواهم مربی شوم که بگویم مجبور به خداحافظی شدم. در وزنه برداری موقعی که به یک سطح برسی شاید 50 روز زمان لازم باشد که به رکورد نسبتا خوب دست پیدا کنی. بنابراین اگر به من اعلام شود به عنوان مثال مربی تیم شوم، خداحافظی خودم را اعلام می‌کنم چون دوست دارم کمک کنم و تجربیاتم را در اختیار جوانان بگذارم در غیر این صورت این قصد را ندارم؛ البته نه این که به صورت حرفهای کار کنم اما به عنوان ورزشکاری که شاید کشورم روزی به من احتیاج داشته باشد برمی‌گردم. با توجه به این که کمی سنم بالا رفته دوست دارم تجربیاتم را در اختیار ورزشکاران قرار بدهم.
او در ادامه افزود: در هر صورت خداحافظی من بستگی به نظر فدراسیون و خودم دارد. اکنون در استان خودم کمک می‌کنم هم ورزشکاران با من کار می‌کنم هم مسئول استعداد یابی استان شده‌ام. تجربیات خودمان را در اختیار مربیان قرار دادیم و خیلی از مسائل دوپینگی را هم گفتیم رعایت کنند. ما خاک وزنه برداری را خورده‌ایم و ترک کردن این رشته برایمان سخت است. ورزشکار دوبار می‌میرد یک بار زمان مرگ واقعی یک بار هم بعد از خداحافظی از ورزش.
ملی پوش سابق وزنه برداری در مورد ارتباط خود با محمدرضا برخواه سرمربی تیم ملی پس از اتفاقات مسابقات جهانی تصریح کرد: چندین بار برخواه را دیدم و مشکلی با او ندارم؛ بالاخره مشکلاتی درعرصه ورزشی بود. ما صد سال دیگر هم با هم دوست هستیم وهر کجا ببینمش به عنوان مربی و پیشکسوت احترام می‌گذارم. به هر حال اتفاقاتی بود که رخ داد و این اختلافات درعرصه ورزش زیاد پیش می‌آید. من با برخواه چندین مسابقه شرکت کردم و حتی در تیم نفت با هم وزنه زدیم و از خوزستان با هم برمی‌گشتیم. رفاقت ما تازه نبوده و به 15-10 سال پیش برمی‌گردد. در هر صورت اختلافاتی بود که خیلی افراد به آن دامن زدند؛ مصاحبه‌هایی انجام شد که بعضی‌ها مطالبی جدا از صحبت‌های من به آن اضافه کردند. ورزشکار برای اثبات بی گناهی خود خیلی کارها انجام می‌دهد و بالاخره باید مدارا کرد. برخواه با من خیلی راحت بود اما این اختلافات باعث شد کمی میانه‌مان شکراب شود.
براری با اشاره به انتخابات فدراسیون وزنه برداری که باعث ایجاد حواشی برای او و یک سری اختلافات شده بود عنوان کرد: من با کسی مشکلی نداشتم. در بحث انتخابات سجاد انوشیروانی دوست من بود، علی مرادی رئیس فراسیون بود و محمد رضا آخوندی هم از دوستانم محسوب می شود. من سعی کردم هر کسی کمکی خواست انجام دهم ولی در کل طوری نبود که به طور مستقیم برای کسی کار کنم. آن زمان صحبت‌هایی شده بود که محمدرضا براری شیطنت می‌کند و خیلی از مخالفان من حرفهای بی اساسی پشت سرم زدند. شاید غیر قابل باور باشد اما طرف با برنامه‌های جدید پیامک درست کرد و گفت براری این حرف‌ها را زده و من را پیش دیگران خراب کردند. خیلی از این افراد از دوستان صمیمی خودم بودند که به چشم برادر به آن‌ها نگاه می‌کردم. من اگر کاری کرده باشم پای حرف‌هایم می‌ایستم. الان هم می‌گویم انوشیروانی چهار سال مربی و مثل یک دوست همیشه کنارم بود، علی مرادی کسی بود که مرا به وزنه برداری برگرداند و توانستم مدال بگیرم و به المپیک بروم. نمی‌توان چشم را روی همه این‌ها بست. در انتخابات، من نه رای دهنده بودم؛ نه می‌توانستم مجمع را بچینم و نه کاری از دست من برمی‌آمد. یک عده کاندیدای مورد نظرشان رای نیاورد و این حاشیه‌ها را درست کردند و گردن من انداختند که باعث شد نگاه فدراسیون نسبت به من تغییر کند.
او در پایان صحبت‌های خود به مشکلات وزنه برداری اشاره کرد و گفت: مشکلات به سیاست کلان برمی گردد. ما الان به دلیل تحریم‌هایی که داریم کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش حمایت آن چنانی نمی‌شوند که بخواهند وزنه برداری را مورد حمایت خود قرار دهند. اسپانسرها هم که به خاطر مسابقات جهانی و لیگ سمت رشته مورد نظرشان می‌روند و هرچه تعداد طرفداران زیادتر باشد اسپانسرها هم افزایش پیدا می‌کنند. ما در وزنه برداری خیلی سال است که لیگ پویایی نداریم و متاسفانه سالن‌هایی که در شهرستان باید به صورت حرفهای باشد هم نداریم. سالن‌ها با کمترین امکانات و تخته قدیمی و پر از گرد و خاک است به همین خاطر هیچ پدر مادری حاضر نمی‌شود فرزندش تمرین کند. در وزنه برداری هر روز تعدادمان کمتر می‌شود، حتی برای لیگ هم وزنه بردار به تعداد کافی نداریم. در سال های آینده وزنه برداری ایران با مشکل بزرگی روبرو می‌شود. به وزارت ورزش، مسولان اداره کل استان‌ها و فدراسیون باید سالن‌ها را تجهیز کنند. نگاه کنید سالن‌های کراسفیت چقدر طرفدار دارد اما وزنه برداری تمام سالن‌هایش قدیمی و فرسوده است. اگر شرایط همین طور بماند وزنه برداری بیشتر از اینی که هست افت می‌کند. مردم الان دیگر سراغ پیکان نمی‌روند بلکه به دنبال یک ماشین با آپشن‌های روز هستند وزنه برداری هم همین است. بنابراین سالن‌ها باید پیشرفته شود. زمانی که ما در رده سنی جوانان بودیم حدود 500 ورزشکار در مسابقات قهرمانی کشور شرکت می‌کردند اما در حال حاضر تعداد خیلی کمی حضور پیدا می‌کنند. اگر همین طور ادامه پیدا کند وزنه برداری با مشکلات بزرگی رو به رو می‌شود.
