بررسی دو کشور حاشیه خلیج فارس نشان می دهد بر خلاف قطری ها که مسیر علمی و حرفه ای موفقیت در ورزش را در پیش گرفته اند، سعودی ها همچنان ناشیانه در مسیر ناکامی قدم بر می دارند.
به گزارش سرویس ورزشی جی پلاس؛ در دهه های 80 و 90 فوتبال، عربستان یکی از قدرت های غرب آسیا و حتی کل قاره کهن به شمار می رفت، حضور در جام جهانی 1994، قهرمانی در جام ملت های آسیا در سال 1996، بخشی از موفقیت های این کشور عربی در فوتبال بود. در واقع در میان کشورهای عربی، تنها عربستان سعودی بود که می توانست مقابل بزرگان قاره مانند ایران، کره جنوبی و ژاپن قد علم کند و سایر کشورهای عربی مانند قطر، بحرین، امارات، عمان و ... عملا حرفی برای گفتن نداشتند.
از آنجایی که همیشه در روی یک پاشنه نمی چرخد، داستان در دهه اخیر کاملا عوض شد. قطر که تا یک دهه پیش عملا یک تیم درجه دوم آسیا هم نبود، با الگوبرداری از کشورهای صاحب فوتبال تلاش گسترده و بابرنامه ای انجام داد تا بتواند فوتبالش را ارتقا دهد. قطری ها کلیه بسترهای لازم برای حرفه ای شدن مانند زیرساخت های عمرانی، به کارگیری مربیان بزرگ، توجه به فوتبال پایه، ساخت آکادمی، گرفتن میزبانی رویدادهای معتبر و ... را فراهم کردند. باشگاه های این کشور نیز گام های بلندی در راستای حرفه ای شدن برداشتند. در شرایطی که در گذشته تیم هایی مانند الهلال، الاتحاد، الاهلی، العین و ... مدعیان اصلی غرب آسیا بودند حالا باشگاه هایی مانند السد، الدحیل و ... هم تبدیل به تیم های مدعی شده اند.
نتیجه این رفتار حرفه ای و برنامه ریزی دقیق قهرمانی قطر، در جام ملت های آسیای اخیر بود. با سبکی شبیه فوتبال اسپانیا و آکادمی بارسلونا، قطر توانست حتی فوتبال با برنامه ای مانند ژاپن را در فینال شکست دهد و قهرمان آسیا شود. در آن سوی میدان سعودی ها که ظاهرا هنوز در حال و هوای افتخارات دو دهه پیش هستند، کاملا ناشیانه به اشتباهات قبلی خود اصرار می ورزند. استفاده از بازیکنان مسن در تیم ملی، هزینه های هنگفت باشگاه ها، بازیکن سالاری و تعویض مکرر سرمربی، تنها بخشی از تصمیم های اشتباه سعودی ها در فوتبال است.
باشگاه الاهلی عربستان، با وجود هزینه های زیاد، برانکو ایوانکویچ را از نیمکت این تیم اخراج کرد. مربی موفقی که با پرسپولیس خودش را ثابت کرده بود، حتی سه ماه هم روی نیمکت این تیم دوام نیاورد. جنجالی که بر سر یک بازیکن به نام عمر السوما به وجود آمد، باعث شده برانکو راه خروجی باشگاه را در پی گیرد. سرمربی کروات البته این وسط ضرر مالی نخواهد کرد و تمام حقوق خود را کامل دریافت می کند و اخراج پس از چهار بازی، رزومه منفی خاصی برای او به شمار نمی رود. در این میان ضرر اصلی را فوتبال عربستان کرد.
فوتبال عربستان از گذشته درگیر استخدام و اخراج مربیان به شکل چرخشی بوده؛ حضور مربیان پرشمار و البته نامداری چون رایکارد، پریرا، فان مارویک، ماچالا و ناصر الجوهر که همواره گزینه دم دست وطنی آنها بوده از گذشته ادامه داشته و احتمالا در آینده هم ادامه خواهد داشت. به نظر می رسد سعودی ها مشکل فوتبالشان را نمی دانند و بدتر اینکه نمی دانند که نمی دانند.
