کودکانی که مرگ آنها بدون تردید دسته گل بی خیالی والدینی است که هنوز مسئولیت پذیری در قبال فرزندان خود را درک نکرده و به هنگام بروز حادثه به دنبال مقصری دیگر می گردند.
حس ماجراجویی کودکان هرگز بازدارنده نیست و در مقابل این والدین هستند که باید شش دانگ حواس خود را بر رفتار حرکتی کودک جلب کنند.
بارها در رسانه ها اخباری تلخ و تاسف بار مبنی بر بی احتیاطی والدین و مرگ دلخراش کودک را دیده ایم و بازهم درس عبرت خود نکرده ایم.
در هفته های اخیر نیز شاهد خبرهای ناگوار از مرگ کودکانی در همدان بوده ایم که ناشی از سهل انگاری و بی احتیاطی والدین است و لحظه ای بی خیالی و غفلت از کودک، مرگ را نثار جان ظریف و نحیفش می کند.
چندی پیش کودک سه ساله ای در همدان بر اثر سقوط از ارتفاع جان باخت، برخورد سر کودک 6 ماهه با پنکه سقفی در یکی از روستا‌های کبودرآهنگ منجر به مرگ وی شد، همچنین کودک 15 ماهه ای به علت نوشیدن بنزین جان خود را از دست داد.
اردیبهشت ماه امسال نیز به دنبال سهل انگاری والدین در حاشیه روستای حکان از توابع شهرستان رزن، چند قلاده سگ به یک کودک 7 ساله حمله کردند و این کودک به علت شدت جراحات وارده فوت کرد.
سقوط به کانال فاضلاب و چاه، وقوع تصادفات به ویژه واژگونی خودرو، سوختگی، مسومیت، برق گرفتگی، سقوط از ارتفاع و مرگ های ناشی از استفاده نادرست از وسایل خانگی نیز از اتفاق های ناخوشایند در فوت کودکان در همدان بوده است.
** یک لحظه غفلت
سهل انگاری و لحظه ای غفلت از سوی والدین منجر به مرگ زودرس کودکان می شود. در حقیقت والدین بی خیال و سهل انگار عامل مرگ کودکان نترس هستند که آگاهی لازم را از رفتارهای پرخطر ندارند و قربانی حس ماجراجویی خود می شوند.
طبق بررسی‌ها دلیل اینکه بسیاری از کودکانی که در بخش اطفال بیمارستان‌ها بستری می شوند، حوادث ناشی از بی دقتی پدرانی و مادرانی است که پس از این اتفاق ناخوشایند حس نگرانی به آنها دست می دهد.
همچنین بر اساس آمارهای موجود در کشور، هشت علت اولیه مرگ و میر کودکان به ترتیب حوادث و سوانح، ناهنجاری‌های مادرزادی، بیماری‌های تنفسی، بیماری‌های عفونی، بیماری‌های قلبی، بیماری‌های متابولیسم، بیماری‌های گوارشی و سرطان‌ها است.
در واقع نخستین علت مرگ و میر و نقص عضو کودکان همان حوادث و سوانحی است که حاصل سهل انگاری والدینی بوده که تلخ کامی را نثار خانواده می کنند.
همین آمارها نشان می دهد که حوادث ناشی از مرگ و میر کودکان شامل حوادث ترافیکی، خفگی، مسمومیت، سقوط، سوختگی و غرق شدگی است.
** آموزش پایه ایمن سازی کودک
آمارها نشان می دهد کودکان کمتر از پنج‌سال بیشتر در حوادث خانگی آسیب می‌بینند و کودکان سنین بالاتر در حوادث خارج از خانه دچار حادثه می شوند.
در این بین اگر والدین دقایقی از زندگی روزمره خود را صرف آموزش کودک و آگاهی رسانی از خطرات و حوادث اطراف خود کنند، قطع به یقین با کاهش چشمگیر مرگ و میر آنها همراه خواهد شد.
به همین منظور خانواده ها در کنار ایمن سازی فضای خانه و مراقبت از فرزندان باید خطرات را به آنها گوشزد کنند و مهمترین منبع ایمنی نیز آموزش کودک است.
آموزش به ویژه در این فصل که کودک آزادی محیطی بیشتری برای بازی دارد، منجر به پیشگیری و کاهش حوادث احتمالی می شود.
مرگ فرزند، داغ بزرگ بر پیکره روحی و جسمی والدین است و چه بهتر که با رعایت نکات ایمنی و آموزش به کودک، فردای خوش را برای او و خودمان رقم بزنیم.
خبرنگار ایرنا
7520/1042
انتهای پیام حس ماجراجویی کودکان هرگز بازدارنده نیست و در مقابل این والدین هستند که باید شش دانگ حواس خود را بر رفتار حرکتی کودک جلب کنند.
بارها در رسانه ها اخباری تلخ و تاسف بار مبنی بر بی احتیاطی والدین و مرگ دلخراش کودک را دیده ایم و بازهم درس عبرت خود نکرده ایم.
در هفته های اخیر نیز شاهد خبرهای ناگوار از مرگ کودکانی در همدان بوده ایم که ناشی از سهل انگاری و بی احتیاطی والدین است و لحظه ای بی خیالی و غفلت از کودک، مرگ را نثار جان ظریف و نحیفش می کند.
چندی پیش کودک سه ساله ای در همدان بر اثر سقوط از ارتفاع جان باخت، برخورد سر کودک 6 ماهه با پنکه سقفی در یکی از روستا‌های کبودرآهنگ منجر به مرگ وی شد، همچنین کودک 15 ماهه ای به علت نوشیدن بنزین جان خود را از دست داد.
اردیبهشت ماه امسال نیز به دنبال سهل انگاری والدین در حاشیه روستای حکان از توابع شهرستان رزن، چند قلاده سگ به یک کودک 7 ساله حمله کردند و این کودک به علت شدت جراحات وارده فوت کرد.
سقوط به کانال فاضلاب و چاه، وقوع تصادفات به ویژه واژگونی خودرو، سوختگی، مسومیت، برق گرفتگی، سقوط از ارتفاع و مرگ های ناشی از استفاده نادرست از وسایل خانگی نیز از اتفاق های ناخوشایند در فوت کودکان در همدان بوده است.
** یک لحظه غفلت
سهل انگاری و لحظه ای غفلت از سوی والدین منجر به مرگ زودرس کودکان می شود. در حقیقت والدین بی خیال و سهل انگار عامل مرگ کودکان نترس هستند که آگاهی لازم را از رفتارهای پرخطر ندارند و قربانی حس ماجراجویی خود می شوند.
طبق بررسی‌ها دلیل اینکه بسیاری از کودکانی که در بخش اطفال بیمارستان‌ها بستری می شوند، حوادث ناشی از بی دقتی پدرانی و مادرانی است که پس از این اتفاق ناخوشایند حس نگرانی به آنها دست می دهد.
همچنین بر اساس آمارهای موجود در کشور، هشت علت اولیه مرگ و میر کودکان به ترتیب حوادث و سوانح، ناهنجاری‌های مادرزادی، بیماری‌های تنفسی، بیماری‌های عفونی، بیماری‌های قلبی، بیماری‌های متابولیسم، بیماری‌های گوارشی و سرطان‌ها است.
در واقع نخستین علت مرگ و میر و نقص عضو کودکان همان حوادث و سوانحی است که حاصل سهل انگاری والدینی بوده که تلخ کامی را نثار خانواده می کنند.
همین آمارها نشان می دهد که حوادث ناشی از مرگ و میر کودکان شامل حوادث ترافیکی، خفگی، مسمومیت، سقوط، سوختگی و غرق شدگی است.
** آموزش پایه ایمن سازی کودک
آمارها نشان می دهد کودکان کمتر از پنج‌سال بیشتر در حوادث خانگی آسیب می‌بینند و کودکان سنین بالاتر در حوادث خارج از خانه دچار حادثه می شوند.
در این بین اگر والدین دقایقی از زندگی روزمره خود را صرف آموزش کودک و آگاهی رسانی از خطرات و حوادث اطراف خود کنند، قطع به یقین با کاهش چشمگیر مرگ و میر آنها همراه خواهد شد.
به همین منظور خانواده ها در کنار ایمن سازی فضای خانه و مراقبت از فرزندان باید خطرات را به آنها گوشزد کنند و مهمترین منبع ایمنی نیز آموزش کودک است.
آموزش به ویژه در این فصل که کودک آزادی محیطی بیشتری برای بازی دارد، منجر به پیشگیری و کاهش حوادث احتمالی می شود.
مرگ فرزند، داغ بزرگ بر پیکره روحی و جسمی والدین است و چه بهتر که با رعایت نکات ایمنی و آموزش به کودک، فردای خوش را برای او و خودمان رقم بزنیم.
خبرنگار ایرنا
7520/1042
کپی شد
