سید عباس صالحی روز پنجشنبه در کنگره نکوداشت آیت الله آقا نجفی مفسر برجسته قرآن کریم، افزود: جامعه ای که سابقه طولانی تمدن و فرهنگ، زبان غنی و ارزش ها و آیین های ریشه دار دارد، از قدرت نرم بیشتری برخوردار است.
وی یکی از مولفه های قدرت نرم را تعداد کمی و کیفی مفاخر دانست و گفت: مفاخر پشتوانه و عامل اضمحلال ناپذیری یک جامعه هستند.
وی افزود: سرزمین ایران و زیست بوم همدان سرشار از مفاخر و مشاهیر است و آیت الله آقا نجفی نمونه ای بارز از این مفاخر است.
صالحی وفاداری آیت الله آقانجفی به مردم را از ویژگی های این شخصیت بزرگ اسلام ذکر کرد و افزود: دانش پژوهی از عناصر وجودی آقانجفی است و وی هرگز از تربیت، تحقیق و تدریس دانش جدا نشد.
وی به وجوه علمی این عالم ربانی از منظر فضلای برجسته کشور همچون آیت الله نائینی و آیت الله کمپانی اشاره کرد و گفت: آقانجفی در سن 30 سالگی به درجه ای از فقاهت علمی رسیده بود که مورد عنایت و تجلیل فضلا قرار گرفت.
وی به بازخوانی و نوخوانی آثار آقانجفی تاکید کرد و افزود: بسیاری از خاطرات این عالم بزرگ به ثبت نرسیده و استمرا حیات آقانجفی در گرو ثبت و ضبط این آثار است.
به گزارش ایرنا، در پایان برنامه های این کنگره،از خانواده شهید خوش لفظ، ارائه کنندگان مقالات پژوهشی به کنگره آیت الله آقا نجفی، خانواده این عالم ربانی و همچنین از نویسندگان کتاب ها و تهیه کننده مستند زندگی نامه این عالم برجسته تقدیر بعمل آمد.
آیت اللّه سید محمد حسینی همدانی معروف به آقانجفی همدانی، در سال 1283 شمسی برابر 1322 قمری در بیت علم و تقوا در نجف اشرف به دنیا آمد
وی در نجف از محضر عالمان نام آوری همچون میرزای نایینی، محمد حسین غروی اصفهانی، سید حسین بادکوبه ای، میرزا علی آقا قاضی طباطبایی و میرزا عبدالغفار مازندرانی، فقه، اصول، کلام و فلسفه را فراگرفت و در این درس ها با آیات عظام: سید ابوالقاسم خویی، سید محمدهادی میلانی و علامه سیدمحمدحسین طباطبایی مباحثه می کرد.
این عالم ربانی به قدری از لحاظ علمی و فقهی مورد توجه میرزای نایینی واقع شد که به ایشان گواهی اجتهاد داد و آقانجفی نیز به شرف دامادی آن مرجع بزرگ نائل شد.
آیت الله همدانی پس از اخذ اجازات متعدد اجتهاد از علمای بزرگ نجف، قصد وطن کرد و پس از اقامت 22 ساله در نجف راهی همدان شد از آن پس به تدریس و تالیف و ارشاد مردم پرداخت و در همدان ماندگار شد.
سرانجام آن فقیه بزرگ در سحرگاه نهم مهر 1375 هجری شمسی برابر با پانزدهم جمادی الاول 1417 ق در 93 سالگی بدرود حیات گفت و پس از تشییع باشکوهی در همدان و مشهد، در حرم مطهر امام رضا(ع) به خاک سپرده شد.
7527 /2090
خبرنگار: زهرا زارعی** انتشاردهنده: سعید زارع کندجانی
وی یکی از مولفه های قدرت نرم را تعداد کمی و کیفی مفاخر دانست و گفت: مفاخر پشتوانه و عامل اضمحلال ناپذیری یک جامعه هستند.
وی افزود: سرزمین ایران و زیست بوم همدان سرشار از مفاخر و مشاهیر است و آیت الله آقا نجفی نمونه ای بارز از این مفاخر است.
صالحی وفاداری آیت الله آقانجفی به مردم را از ویژگی های این شخصیت بزرگ اسلام ذکر کرد و افزود: دانش پژوهی از عناصر وجودی آقانجفی است و وی هرگز از تربیت، تحقیق و تدریس دانش جدا نشد.
وی به وجوه علمی این عالم ربانی از منظر فضلای برجسته کشور همچون آیت الله نائینی و آیت الله کمپانی اشاره کرد و گفت: آقانجفی در سن 30 سالگی به درجه ای از فقاهت علمی رسیده بود که مورد عنایت و تجلیل فضلا قرار گرفت.
وی به بازخوانی و نوخوانی آثار آقانجفی تاکید کرد و افزود: بسیاری از خاطرات این عالم بزرگ به ثبت نرسیده و استمرا حیات آقانجفی در گرو ثبت و ضبط این آثار است.
به گزارش ایرنا، در پایان برنامه های این کنگره،از خانواده شهید خوش لفظ، ارائه کنندگان مقالات پژوهشی به کنگره آیت الله آقا نجفی، خانواده این عالم ربانی و همچنین از نویسندگان کتاب ها و تهیه کننده مستند زندگی نامه این عالم برجسته تقدیر بعمل آمد.
آیت اللّه سید محمد حسینی همدانی معروف به آقانجفی همدانی، در سال 1283 شمسی برابر 1322 قمری در بیت علم و تقوا در نجف اشرف به دنیا آمد
وی در نجف از محضر عالمان نام آوری همچون میرزای نایینی، محمد حسین غروی اصفهانی، سید حسین بادکوبه ای، میرزا علی آقا قاضی طباطبایی و میرزا عبدالغفار مازندرانی، فقه، اصول، کلام و فلسفه را فراگرفت و در این درس ها با آیات عظام: سید ابوالقاسم خویی، سید محمدهادی میلانی و علامه سیدمحمدحسین طباطبایی مباحثه می کرد.
این عالم ربانی به قدری از لحاظ علمی و فقهی مورد توجه میرزای نایینی واقع شد که به ایشان گواهی اجتهاد داد و آقانجفی نیز به شرف دامادی آن مرجع بزرگ نائل شد.
آیت الله همدانی پس از اخذ اجازات متعدد اجتهاد از علمای بزرگ نجف، قصد وطن کرد و پس از اقامت 22 ساله در نجف راهی همدان شد از آن پس به تدریس و تالیف و ارشاد مردم پرداخت و در همدان ماندگار شد.
سرانجام آن فقیه بزرگ در سحرگاه نهم مهر 1375 هجری شمسی برابر با پانزدهم جمادی الاول 1417 ق در 93 سالگی بدرود حیات گفت و پس از تشییع باشکوهی در همدان و مشهد، در حرم مطهر امام رضا(ع) به خاک سپرده شد.
7527 /2090
خبرنگار: زهرا زارعی** انتشاردهنده: سعید زارع کندجانی
کپی شد