لذت شیرجه زدن شناگران و آبتنی دوستان در گرمای تب دار تابستان و خنکای زمستان حسرتی است که سالها به دلش مانده، استخر شنای اسدآباد.
یادش بخیر، در زمان خودش طرح بزرگی بود، 24 سال گذشت. آن وقتها هر کلنگی که به زمین زده می شد غم ویرانی و محرومیت را از چهره مردم می شست و عطر خوش سازندگی و زندگی امید به دل مردم می نشاند.
حال از آن روزگار نزدیک به ربع قرن می گذرد و این استخر به جای غوطه ور شدن در آب، به خوابی عمیق رفته و هر از گاهی تکان هایی به او می دهند بلکه از این خواب سنگین بیدار شود.
انگار خواب زمستانی فقط مخصوص حیوانات و درختان نیست؛ استخرهای سنگی و بی جان هم به خواب می روند، آنهم نه فقط زمستان که در تمام فصلها!
در این سالها خیلیها آمدند و وعده ساخت و سازش را دادند اما بیصدا رفتند و به قول معروف پشت سرشان را هم نگاه نکردند! و باز بهاری برای خواب زمستانی این استخر نیامد. فقط کافیست استخر اسدآباد را در اینترنت جستجو کنید تا وعدههای سرخرمن، سلسلهوار جلوی چشمانتان ریسه بروند.
حال باز حرفهایی از ادامه ساختش شنیده میشود؛ هفته گذشته با سفر وزیر ورزش و جوانان به همدان، هیاتی از این وزارتخانه به دیدن این پیر خسته آمدند و آنها هم از دیدن حال و روز استخر گره در پیشانی انداختند.
قدری دنبال مقصر کنکاش کردند، عده ای تقصیر را به گردن دولت انداختند، برخی هم بی پولی، تحریم و تورم را مسبب اصلی معرفی کردند و در نهایت به این اجماع رسیدند که قصور از ناحیه پیمانکار است.
به هرحال این دیدار هم پس از رد و بدل شدن وعده 22 میلیارد ریالی برای باز شدن پلکهای استخر به پایان رسید.
اهمیت این استخر برای شهرستان 100 هزار نفری اسدآباد را رئیس اداره ورزش و جوانان بسیار برجسته می داند؛ آنقدر که این مجموعه سهم قابل توجهی در پر کردن خلاء بزرگی به نام نشاط و تفریح خرد و کلان این شهر دارد، زیرا شنا سن خاصی ندارد، همه گروه های سنی مشتاق این ورزش هستند بویژه در فصل گرما عطش علاقه مندان به شنا و محیط های آبی بیشتر می شود و ما با شرمساری بدرقه شان می کنیم.
مهدی صمد پناهی حتی نام هیات شنا را در لیست هیات های ورزشی روی میزش نشانم می دهد که سالهاست روی کاغذ مانده؛ اما امیدوار است تا پاییز سال آینده مسئولان تراز بالای کشور به وعده خود عمل کرده و استخر اسدآباد از آب و گل دربیاید و آرزوی قدیمی مردم برآورده شود و چه بسا از میان شیرجه زدن ها و آبتنی های ناشیانه، استعدادهای بی نظیری هم شناسایی شده و در کنار دیگر نام آوران رشته بسکتبال، کشتی و تکواندو صاحب نام و نشان برای اسدآباد شوند.
شاید اغراق نباشد اگر عبوس و افسرده بودن نوجوانان و جوانان اسدآبادی را به نبود چنین مکان های تفریحی و مهیج ربط بدهیم که با فراهم آوردن زیرساخت های ورزشی به شادمانی و پویایی بدل شود.
باید ماند و دید که چه میشود! آیا این بار هم آخر شاهنامه خوش می شود و استخر شنای اسدآباد از خواب برمی خیزد یا نه؟
7527/2090
خبرنگار: زهرا زارعی** انتشار دهنده: سعید زارع کندجانی
انتهای پیام یادش بخیر، در زمان خودش طرح بزرگی بود، 24 سال گذشت. آن وقتها هر کلنگی که به زمین زده می شد غم ویرانی و محرومیت را از چهره مردم می شست و عطر خوش سازندگی و زندگی امید به دل مردم می نشاند.
حال از آن روزگار نزدیک به ربع قرن می گذرد و این استخر به جای غوطه ور شدن در آب، به خوابی عمیق رفته و هر از گاهی تکان هایی به او می دهند بلکه از این خواب سنگین بیدار شود.
انگار خواب زمستانی فقط مخصوص حیوانات و درختان نیست؛ استخرهای سنگی و بی جان هم به خواب می روند، آنهم نه فقط زمستان که در تمام فصلها!
در این سالها خیلیها آمدند و وعده ساخت و سازش را دادند اما بیصدا رفتند و به قول معروف پشت سرشان را هم نگاه نکردند! و باز بهاری برای خواب زمستانی این استخر نیامد. فقط کافیست استخر اسدآباد را در اینترنت جستجو کنید تا وعدههای سرخرمن، سلسلهوار جلوی چشمانتان ریسه بروند.
حال باز حرفهایی از ادامه ساختش شنیده میشود؛ هفته گذشته با سفر وزیر ورزش و جوانان به همدان، هیاتی از این وزارتخانه به دیدن این پیر خسته آمدند و آنها هم از دیدن حال و روز استخر گره در پیشانی انداختند.
قدری دنبال مقصر کنکاش کردند، عده ای تقصیر را به گردن دولت انداختند، برخی هم بی پولی، تحریم و تورم را مسبب اصلی معرفی کردند و در نهایت به این اجماع رسیدند که قصور از ناحیه پیمانکار است.
به هرحال این دیدار هم پس از رد و بدل شدن وعده 22 میلیارد ریالی برای باز شدن پلکهای استخر به پایان رسید.
اهمیت این استخر برای شهرستان 100 هزار نفری اسدآباد را رئیس اداره ورزش و جوانان بسیار برجسته می داند؛ آنقدر که این مجموعه سهم قابل توجهی در پر کردن خلاء بزرگی به نام نشاط و تفریح خرد و کلان این شهر دارد، زیرا شنا سن خاصی ندارد، همه گروه های سنی مشتاق این ورزش هستند بویژه در فصل گرما عطش علاقه مندان به شنا و محیط های آبی بیشتر می شود و ما با شرمساری بدرقه شان می کنیم.
مهدی صمد پناهی حتی نام هیات شنا را در لیست هیات های ورزشی روی میزش نشانم می دهد که سالهاست روی کاغذ مانده؛ اما امیدوار است تا پاییز سال آینده مسئولان تراز بالای کشور به وعده خود عمل کرده و استخر اسدآباد از آب و گل دربیاید و آرزوی قدیمی مردم برآورده شود و چه بسا از میان شیرجه زدن ها و آبتنی های ناشیانه، استعدادهای بی نظیری هم شناسایی شده و در کنار دیگر نام آوران رشته بسکتبال، کشتی و تکواندو صاحب نام و نشان برای اسدآباد شوند.
شاید اغراق نباشد اگر عبوس و افسرده بودن نوجوانان و جوانان اسدآبادی را به نبود چنین مکان های تفریحی و مهیج ربط بدهیم که با فراهم آوردن زیرساخت های ورزشی به شادمانی و پویایی بدل شود.
باید ماند و دید که چه میشود! آیا این بار هم آخر شاهنامه خوش می شود و استخر شنای اسدآباد از خواب برمی خیزد یا نه؟
7527/2090
خبرنگار: زهرا زارعی** انتشار دهنده: سعید زارع کندجانی
کپی شد
