در این مطلب که در ستون یادداشت صفحه اقتصادی منتشر شده آمده است: هر آنکس که دل در گروی توسعه و آبادانی و سعادت خوش مردمان استان همدان دارد نیک می داند، مانع اصلی بسیاری نابسامان یهای اجتماعی در این استان، اقتصاد ضعیف و آمار بالای بیکاری است.
البته اشتباه نشود، همدان از قدیم الایام گلوگاه تجاری کشورمان بوده و اصلی ترین شاهراههای بازرگانی ورود و خروج کالا از ممالک همجوار و بعضاً دور و نزدیک از همدان عبور می کرده است.
به همین لحاظ و هم به دلیل شم بالای اقتصادی که نزد مردم همدان وجود دارد، سرمایه دارهای بزرگی در این شهر و بلکه در کل استان هستند و زندگی می کنند.
اگر با حوصله و دقت یک چرخی در محله ها و کوچه پس کوچه های قدیمی و بنام همدان بزنیم، متوجه می شویم، چه خانه های بزرگ و قشنگی با بنای 40 سال و 50 سال به بالا در این شهر زیبا و دلگشا ساخته شده و خانواده های اصیل و سرشناس و خوشنام همدان از دیرباز منشأ کار و تلاش و تجارت و البته که امور خیر بوده و هستند.
بنابراین وقتی می نویسیم « اقتصاد همدان ضعیف است » به معنی این نیست که مردم این خطه پربرکت، ندار و گرسنه اند.
در معنای کلی اقتصاد دولتی در استان ضعیف بوده و ضعیف مانده است و فقدان کارخانجات و واحدهای بزرگ تولیدی در این استان، بیشتر نسلهای فعلی استان را آزار می دهد.
نسلهایی که تحصیل کرده اند و دوست ندارند صرفاً وارث تجارتخانه و مغازه و مال التجاره پدران خود باشند و می خواهند در توسعه علم و اقتصاد صنعتی و شکوفایی اجتماعی شهر و استان خود سهیم باشند.
وقتی زیرساختهای اقتصادی و سرمایه های مولد یک منطقه رونق داشته باشد، زنجیره ای از کار و تولید و زندگی در آن ایجاد می شود و این چنین است که جاده های ارتباطی راه آهن، فرودگاه و بسیاری زیرساختهای دیگر از جمله بهداشت و درمان، دانشگاه، فرهنگ و هنر و درآمد سرانه مردم یک منطقه شکوفا و پویا خواهد گشت.
بی سبب نیست ورزش استان همدان با وجود سبقه درخشان در رشته های گوناگون و برخورداری از جوا نهای برومند و مستعد در حال حاضر در سطح ملی حرفی برای گفتن ندارد.
بی جهت نیست در استان همدان آنقدر پول و پشتوانه مالی وجود ندارد که یک تیم فوتبال آبرومند حداقل در سطح دسته دوم کشور بسته شود.
بی جهت نیست کشتی گیران بنام و مدال آور استان همدان ناچار به مهاجرت و عضویت در تیم های کشتی استان های بی نام ونشان می شوند و استان قدرت معرفی یک تیم کشتی و والیبال و بستکتبال در سطوح لیگ برتر و دسته اول ندارد.
اینها همه نتیجه ضعف اقتصادی و نبود سرمایه های دولتی و بزرگ برای تقویت و پویا سازی کار و اشتغال و درآمد می باشد.
می گویند این باور نزد محافل اجرایی و رسمی و غیررسمی وجود دارد که یک طیف و جریان سایه نشین در استان نمی گذارد زیرساخت های بزرگ صنعتی و سرمایه گذاری های مولد و اشتغالزا در استان شکل بگیرد و این جریان به هر نحوی مانع جذب سرمایه گذاری های کلان در همدان و سایر شهرهای استان می شود.
معروف است که عمده سرمایه داران بزرگ استان نیز به همین دلیل از خیر برنامه و کار و تلاش و تولید در استان گذشته و به استا نهای دیگر رفته اند.
زمانی یکی در مصدر مدیریت و تصمیم گیرنده در استان اعتقاد داشت، آمدن قطب صنعت یعنی هجوم نیروهای غیربومی به استان و به دنبال آن بروز برخی ناهنجار یهای اجتماعی، اما وقتی شکل تعاملات اجتماعی و وابستگی تمام زیرساختهای زندگی در سراسر کشورمان را مطالعه می کنیم و درمی یابیم چگونه یک جوان از دورترین نقطه کشور و برای ادامه تحصیل به همدان می آید و یا جوان همدانی به جنوبی ترین نقطه و یا شرقی ترین شهر ایران می رود تا لیسانس و فوق لیسانس بگیرد و یا یک سرباز و
فرد نظامی برای خدمت و دفاع از کیان ملی در چهار گوشه کشور در رف توآمد و انتقال و اقامت می باشد، آن وقت به این نتیجه می رسیم که در چنین جامعه به هم وابسته ای دیگر واژه بومی و نیروی غیربومی هیچ معنایی پیدا نمی کند.
آن آقا به این نکته نیز اصرار داشت که استقرار قطب صنعت در یک منطقه یعنی خداحافظی با محیط زیست سالم.
اما آیا واقعاً دلیل هوای آلوده یک منطقه که به اقلیمی بادخیز هم شهره است، فقط چهار تا کارخانه می تواند باشد و این همه خودرو و سوخت وسازهای فسیلی و برنامه ریزی های غلط برای استفاده از آب و خاک هیچ تأثیری در آلودگی محیط زیست ندارد!؟
استاندار همدان در دولت یازدهم از جمله مسئولانی است که اقرار دارد، دل پرخونی از آدم های تنگ نظری که مانع سرمایه گذاری در همدان هستند، دارد.
آقای محمدناصر نیکبخت می گوید تنگ نظران و یکسویه نگران همدانی حتی زمانی که دولت دلار هفت تومانی برای توسعه صنعت و سرمایه گذاری در نقاط مختلف شور، صرف می کرد، آقایان تنگ نظر کمترین همتی برای کمک به استان و ایجاد زیرساخت های اقتصادی خرج نکردند.
سخن استاندار به این معنی است که افراد تنگ نظر که حتماً منافع خویش را در خطر می دانند و سواد آینده نگری و ترسیم افق روشنی برای پیشرفت استان و مردم و همشهریان خویش ندارند، چوب تکفیر بر سر علاقمندان و سرمایه گذاری می کوبند و اگر صاحب طرح و برنامه و سرمایه دار برای خدمت به این استان وارد می شود، از پنجره او را فراری می دهند.
7523/6993
دریافت کننده: مرضیه بختیاری**انتشار دهنده: اکبر بهاروند
منبع : ایرنا
انتهای پیام البته اشتباه نشود، همدان از قدیم الایام گلوگاه تجاری کشورمان بوده و اصلی ترین شاهراههای بازرگانی ورود و خروج کالا از ممالک همجوار و بعضاً دور و نزدیک از همدان عبور می کرده است.
به همین لحاظ و هم به دلیل شم بالای اقتصادی که نزد مردم همدان وجود دارد، سرمایه دارهای بزرگی در این شهر و بلکه در کل استان هستند و زندگی می کنند.
اگر با حوصله و دقت یک چرخی در محله ها و کوچه پس کوچه های قدیمی و بنام همدان بزنیم، متوجه می شویم، چه خانه های بزرگ و قشنگی با بنای 40 سال و 50 سال به بالا در این شهر زیبا و دلگشا ساخته شده و خانواده های اصیل و سرشناس و خوشنام همدان از دیرباز منشأ کار و تلاش و تجارت و البته که امور خیر بوده و هستند.
بنابراین وقتی می نویسیم « اقتصاد همدان ضعیف است » به معنی این نیست که مردم این خطه پربرکت، ندار و گرسنه اند.
در معنای کلی اقتصاد دولتی در استان ضعیف بوده و ضعیف مانده است و فقدان کارخانجات و واحدهای بزرگ تولیدی در این استان، بیشتر نسلهای فعلی استان را آزار می دهد.
نسلهایی که تحصیل کرده اند و دوست ندارند صرفاً وارث تجارتخانه و مغازه و مال التجاره پدران خود باشند و می خواهند در توسعه علم و اقتصاد صنعتی و شکوفایی اجتماعی شهر و استان خود سهیم باشند.
وقتی زیرساختهای اقتصادی و سرمایه های مولد یک منطقه رونق داشته باشد، زنجیره ای از کار و تولید و زندگی در آن ایجاد می شود و این چنین است که جاده های ارتباطی راه آهن، فرودگاه و بسیاری زیرساختهای دیگر از جمله بهداشت و درمان، دانشگاه، فرهنگ و هنر و درآمد سرانه مردم یک منطقه شکوفا و پویا خواهد گشت.
بی سبب نیست ورزش استان همدان با وجود سبقه درخشان در رشته های گوناگون و برخورداری از جوا نهای برومند و مستعد در حال حاضر در سطح ملی حرفی برای گفتن ندارد.
بی جهت نیست در استان همدان آنقدر پول و پشتوانه مالی وجود ندارد که یک تیم فوتبال آبرومند حداقل در سطح دسته دوم کشور بسته شود.
بی جهت نیست کشتی گیران بنام و مدال آور استان همدان ناچار به مهاجرت و عضویت در تیم های کشتی استان های بی نام ونشان می شوند و استان قدرت معرفی یک تیم کشتی و والیبال و بستکتبال در سطوح لیگ برتر و دسته اول ندارد.
اینها همه نتیجه ضعف اقتصادی و نبود سرمایه های دولتی و بزرگ برای تقویت و پویا سازی کار و اشتغال و درآمد می باشد.
می گویند این باور نزد محافل اجرایی و رسمی و غیررسمی وجود دارد که یک طیف و جریان سایه نشین در استان نمی گذارد زیرساخت های بزرگ صنعتی و سرمایه گذاری های مولد و اشتغالزا در استان شکل بگیرد و این جریان به هر نحوی مانع جذب سرمایه گذاری های کلان در همدان و سایر شهرهای استان می شود.
معروف است که عمده سرمایه داران بزرگ استان نیز به همین دلیل از خیر برنامه و کار و تلاش و تولید در استان گذشته و به استا نهای دیگر رفته اند.
زمانی یکی در مصدر مدیریت و تصمیم گیرنده در استان اعتقاد داشت، آمدن قطب صنعت یعنی هجوم نیروهای غیربومی به استان و به دنبال آن بروز برخی ناهنجار یهای اجتماعی، اما وقتی شکل تعاملات اجتماعی و وابستگی تمام زیرساختهای زندگی در سراسر کشورمان را مطالعه می کنیم و درمی یابیم چگونه یک جوان از دورترین نقطه کشور و برای ادامه تحصیل به همدان می آید و یا جوان همدانی به جنوبی ترین نقطه و یا شرقی ترین شهر ایران می رود تا لیسانس و فوق لیسانس بگیرد و یا یک سرباز و
فرد نظامی برای خدمت و دفاع از کیان ملی در چهار گوشه کشور در رف توآمد و انتقال و اقامت می باشد، آن وقت به این نتیجه می رسیم که در چنین جامعه به هم وابسته ای دیگر واژه بومی و نیروی غیربومی هیچ معنایی پیدا نمی کند.
آن آقا به این نکته نیز اصرار داشت که استقرار قطب صنعت در یک منطقه یعنی خداحافظی با محیط زیست سالم.
اما آیا واقعاً دلیل هوای آلوده یک منطقه که به اقلیمی بادخیز هم شهره است، فقط چهار تا کارخانه می تواند باشد و این همه خودرو و سوخت وسازهای فسیلی و برنامه ریزی های غلط برای استفاده از آب و خاک هیچ تأثیری در آلودگی محیط زیست ندارد!؟
استاندار همدان در دولت یازدهم از جمله مسئولانی است که اقرار دارد، دل پرخونی از آدم های تنگ نظری که مانع سرمایه گذاری در همدان هستند، دارد.
آقای محمدناصر نیکبخت می گوید تنگ نظران و یکسویه نگران همدانی حتی زمانی که دولت دلار هفت تومانی برای توسعه صنعت و سرمایه گذاری در نقاط مختلف شور، صرف می کرد، آقایان تنگ نظر کمترین همتی برای کمک به استان و ایجاد زیرساخت های اقتصادی خرج نکردند.
سخن استاندار به این معنی است که افراد تنگ نظر که حتماً منافع خویش را در خطر می دانند و سواد آینده نگری و ترسیم افق روشنی برای پیشرفت استان و مردم و همشهریان خویش ندارند، چوب تکفیر بر سر علاقمندان و سرمایه گذاری می کوبند و اگر صاحب طرح و برنامه و سرمایه دار برای خدمت به این استان وارد می شود، از پنجره او را فراری می دهند.
7523/6993
دریافت کننده: مرضیه بختیاری**انتشار دهنده: اکبر بهاروند
منبع : ایرنا
کپی شد
