خدیجه(س)، بزرگ بانوی اسلام، هنگامی که از نامش یاد می شود باید به حرمت نامش باوضو بود چرا که او تنها زنی بود که با ایمانش برای اسلام مادری کرد و پای این ایمان ایستاد و با ثروتت یاور دین توحیدی شد.
بانوی آفتاب، پیش از نزول وحی نبی اکرم (ص) را شناخت و بارها با دارایی اش در راه خدا، دین پیامبر(ص) و همسر خویش را نجات داد.
خدیجه (س)، نخستین زن مجاهد اسلام که بارها با ثروتش نجات بخش اسلام شد و در بین طوفان ها و حوادث روزگار، در کناراحمد ماند و با ثروتت لنگرگاه دین شد، الحق که خدیجه(س) تنها هم کفو محمد(ص) بود و پیغمبر خدا نیز به او ارادت داشت.
در تاریخ پرفراز و نشیب اسلام، کمتر بانویی پیدا شده که چون خدیجه دختر خویلد بن عبد العزّی از بزرگان قریش و پیرو آیین حضرت ابراهیم، از عفیف ترین زنان عرب قبل از اسلام و نخستین زن مسلمان بعد اسلام،عاشقانه همراه همسرش دین خدا را یاری کرده باشد.
خدیجه(س)، بانوی آفتاب خانه سراج هدایت از اشراف مکه بود و بهترین زن قریش اما خردمندی، هوشمندی، تدبیر، پارسایی و پاکدامنی اش باعث شد که در دوران جاهلیت به «طاهره» و «سیده قریش» مشهور شود.
اسوه سخاوت و ایمان هرچند بزرگ زاده و ثروتمند بودی اما وقتی آوازه راستگویی و امانتداری محمدامین به گوشش رسید، آنچه از مال دنیا در اختیار داشت همه را برای اعتلای دین خدا چه سخاوتمندانه بخشید و اندکی بعد وی را به عنوان قافله سالار کاروان تجارتی وسرپرست امور مربوط به داد وستدهای خود برگزید وچندی بعد پیوند مبارک خدیجه (س) با بزرگمرد تاریخ اسلام شکل گرفت.
خدیجه (س) ای مادر ام المومنین تو بهترین انیس و قویترین مددکار روزهای سخت همسرت بودی و از بس مقام و جایگاه تو رفیع و بلند بود که رسول خدا تو را بسیار دوست می داشت چنانکه در شان و فضیلتت فرموده است: «خدا شاهد است خدیجه زنی بود که چون همه از من رو بر می گردانیدند، او به من رو می کرد و چون همه از من می گریختند، خدیجه به من محبت و مهربانی می کرد چون همه دعوت مرا تکذیب می کردند، خدیجه به من ایمان می آورد و مرا تصدیق می کرد و در مشکلات زندگی مرا تسلیت می داد و با مال خود کمک می نمود و غم از چهره من می زدود.»
مقام و منزلت تو ای ام المومنین چنان بزرگ است که خداوند هرگز تو را رها نکرد و آن زمان که وضع حمل تو نزدیک بود برخلاف بی وفایی های زنان و مردان مکه چهار زن همانند خواهران و یاورانت برای کمک به سوی توفرستاده تا یاور و پرستار تو باشند.
«ساره» «آسیه دختر مزاحم » رفیق بهشتی ات ، «مریم دختر عمران» و «کلثوم خواهر موسی بن عمران» ، تو در کنار این پرستاران شایسته، گوهری شایسته تری به نام فاطمه به دنیا آوردی که نورش جهان را نورانی کرد. تو با مهر و عطوفتت روشنی بخش خانه پیامبرخدایی هستی که از نسل پاک تو و رسول خدا(ص) تو یازده ولی به مقام امامت رسیدند.
خدیجه، همسر رسول اکرم(ص) مقامش چنان شایسته است که همچون وزیر صدق و راستی برای همسر بود و نخستین زنی بود که با ایمان آوردنش امتیاز و رتبه بزرگ به جامعه زنان بخشید.
اما امان از سالی که خدیجه(س) همراه و یاور دوران سختی های رسول خدا(ص) صورت به خاک پوشید، سال عام الحزن پیامبر(ص) و بی مادری فاطمه آغاز شد.
آری حضرت خدیجه کبری(س) همسر محمدمصطفی(ص) و نخستین بانوی مسلمان تاریخ اسلام که 68 سال قبل از هجرت دیده به جهان گشود، دهم رمضان سال دهم بعثت دعوت حق را لبیک گفت و از این پس همنشین آسیه و مریم مقدس شد.
خدیجه(س) مادر فاطمه زهرا(س) و همسرآخرین رسول خدا(ص) به تعبیر بزرگان دین دانشمندی پرتجربه، روشن بین و صاحب کمال بوده که بعد از 25 سال همراهی و فداکاری در مسیری که پیامبر( ص) برگزیده بود، با کوله باری از رنج ها و پس از سالیان سال فداکاری، گذشت و ایثار در راه تثبیت دین مبین اسلام، در سن 65 سالگی، چشم از جهان فرو بست.
این حادثه دردناک با فاصله اندکی پس از وفات حضرت ابوطالب(ع) حامی دلسوز و فداکار پیامبر (ص) اتفاق افتاد و آنچنان حضرت ختمی مرتبت را محزون ساخت که آن سال را ˈعام الحزنˈ نامگذاری نمود و در میان اندوه فراوان حضرت خدیجه (س) را در محلی به نام ˈحجونˈ واقع در قبرستان ابوطالب به خاک سپرد.
حضرت خدیجه (سلام الله علیها) از سوی پدر، با جدّ سوم پیامبر قصی و از جانب مادر با جدّ هشتم پیامبر لوّی هم نسب می گردند که در نهایت، اجداد هر دو به حضرت اسماعیل (ع) و ابراهیم خلیل(ع) منتهی می شود.
در طول تاریخ اسلام زنان بزرگی همچون حضرت خدیجه کبری(س) نه تنها الگو و اسوه برای زنان هستند بلکه مثال و نمونه برای کل جامعه می باشند. از اینرو بیان فضائل و مقامات خدیجه سلام الله علیها می تواند برای کل جامعه اسلامی راهگشا باشد و الگوی زیبایی برای جامعه ایمانی قرار گیرد.
به شهادت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله حضرت خدیجه(س) از کاملترین زنان وبهترین الگوهایی است که فضائل و مقامات او به حد کمال رسیده است.
فرنگیس حمزه یی
انتهای پیام بانوی آفتاب، پیش از نزول وحی نبی اکرم (ص) را شناخت و بارها با دارایی اش در راه خدا، دین پیامبر(ص) و همسر خویش را نجات داد.
خدیجه (س)، نخستین زن مجاهد اسلام که بارها با ثروتش نجات بخش اسلام شد و در بین طوفان ها و حوادث روزگار، در کناراحمد ماند و با ثروتت لنگرگاه دین شد، الحق که خدیجه(س) تنها هم کفو محمد(ص) بود و پیغمبر خدا نیز به او ارادت داشت.
در تاریخ پرفراز و نشیب اسلام، کمتر بانویی پیدا شده که چون خدیجه دختر خویلد بن عبد العزّی از بزرگان قریش و پیرو آیین حضرت ابراهیم، از عفیف ترین زنان عرب قبل از اسلام و نخستین زن مسلمان بعد اسلام،عاشقانه همراه همسرش دین خدا را یاری کرده باشد.
خدیجه(س)، بانوی آفتاب خانه سراج هدایت از اشراف مکه بود و بهترین زن قریش اما خردمندی، هوشمندی، تدبیر، پارسایی و پاکدامنی اش باعث شد که در دوران جاهلیت به «طاهره» و «سیده قریش» مشهور شود.
اسوه سخاوت و ایمان هرچند بزرگ زاده و ثروتمند بودی اما وقتی آوازه راستگویی و امانتداری محمدامین به گوشش رسید، آنچه از مال دنیا در اختیار داشت همه را برای اعتلای دین خدا چه سخاوتمندانه بخشید و اندکی بعد وی را به عنوان قافله سالار کاروان تجارتی وسرپرست امور مربوط به داد وستدهای خود برگزید وچندی بعد پیوند مبارک خدیجه (س) با بزرگمرد تاریخ اسلام شکل گرفت.
خدیجه (س) ای مادر ام المومنین تو بهترین انیس و قویترین مددکار روزهای سخت همسرت بودی و از بس مقام و جایگاه تو رفیع و بلند بود که رسول خدا تو را بسیار دوست می داشت چنانکه در شان و فضیلتت فرموده است: «خدا شاهد است خدیجه زنی بود که چون همه از من رو بر می گردانیدند، او به من رو می کرد و چون همه از من می گریختند، خدیجه به من محبت و مهربانی می کرد چون همه دعوت مرا تکذیب می کردند، خدیجه به من ایمان می آورد و مرا تصدیق می کرد و در مشکلات زندگی مرا تسلیت می داد و با مال خود کمک می نمود و غم از چهره من می زدود.»
مقام و منزلت تو ای ام المومنین چنان بزرگ است که خداوند هرگز تو را رها نکرد و آن زمان که وضع حمل تو نزدیک بود برخلاف بی وفایی های زنان و مردان مکه چهار زن همانند خواهران و یاورانت برای کمک به سوی توفرستاده تا یاور و پرستار تو باشند.
«ساره» «آسیه دختر مزاحم » رفیق بهشتی ات ، «مریم دختر عمران» و «کلثوم خواهر موسی بن عمران» ، تو در کنار این پرستاران شایسته، گوهری شایسته تری به نام فاطمه به دنیا آوردی که نورش جهان را نورانی کرد. تو با مهر و عطوفتت روشنی بخش خانه پیامبرخدایی هستی که از نسل پاک تو و رسول خدا(ص) تو یازده ولی به مقام امامت رسیدند.
خدیجه، همسر رسول اکرم(ص) مقامش چنان شایسته است که همچون وزیر صدق و راستی برای همسر بود و نخستین زنی بود که با ایمان آوردنش امتیاز و رتبه بزرگ به جامعه زنان بخشید.
اما امان از سالی که خدیجه(س) همراه و یاور دوران سختی های رسول خدا(ص) صورت به خاک پوشید، سال عام الحزن پیامبر(ص) و بی مادری فاطمه آغاز شد.
آری حضرت خدیجه کبری(س) همسر محمدمصطفی(ص) و نخستین بانوی مسلمان تاریخ اسلام که 68 سال قبل از هجرت دیده به جهان گشود، دهم رمضان سال دهم بعثت دعوت حق را لبیک گفت و از این پس همنشین آسیه و مریم مقدس شد.
خدیجه(س) مادر فاطمه زهرا(س) و همسرآخرین رسول خدا(ص) به تعبیر بزرگان دین دانشمندی پرتجربه، روشن بین و صاحب کمال بوده که بعد از 25 سال همراهی و فداکاری در مسیری که پیامبر( ص) برگزیده بود، با کوله باری از رنج ها و پس از سالیان سال فداکاری، گذشت و ایثار در راه تثبیت دین مبین اسلام، در سن 65 سالگی، چشم از جهان فرو بست.
این حادثه دردناک با فاصله اندکی پس از وفات حضرت ابوطالب(ع) حامی دلسوز و فداکار پیامبر (ص) اتفاق افتاد و آنچنان حضرت ختمی مرتبت را محزون ساخت که آن سال را ˈعام الحزنˈ نامگذاری نمود و در میان اندوه فراوان حضرت خدیجه (س) را در محلی به نام ˈحجونˈ واقع در قبرستان ابوطالب به خاک سپرد.
حضرت خدیجه (سلام الله علیها) از سوی پدر، با جدّ سوم پیامبر قصی و از جانب مادر با جدّ هشتم پیامبر لوّی هم نسب می گردند که در نهایت، اجداد هر دو به حضرت اسماعیل (ع) و ابراهیم خلیل(ع) منتهی می شود.
در طول تاریخ اسلام زنان بزرگی همچون حضرت خدیجه کبری(س) نه تنها الگو و اسوه برای زنان هستند بلکه مثال و نمونه برای کل جامعه می باشند. از اینرو بیان فضائل و مقامات خدیجه سلام الله علیها می تواند برای کل جامعه اسلامی راهگشا باشد و الگوی زیبایی برای جامعه ایمانی قرار گیرد.
به شهادت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله حضرت خدیجه(س) از کاملترین زنان وبهترین الگوهایی است که فضائل و مقامات او به حد کمال رسیده است.
فرنگیس حمزه یی
کپی شد
