به گزارش خبرنگار ایرنا ، داریوش یوسفی کبریا روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگاران در ساری با تائید توقف قطعی پسروی آب دریای خزر در یک سال گذشته ، افزود : بررسی های ما نشان می دهد که سطح آب دریای خزر در سال آبی گذشته (96-95) دستکم چهار سانتی متر بالا آمده است .
وی گفت که این میزان بالا آمدن آب خزر به معنای پیشروی 35 تا 50 سانتی متر آن در سواحل جنوبی است.
رئیس مرکز ملی مطالعات و تحقیقات دریای خزر پیش بینی کرد که در سه سال آینده میزان افزایش سطح آب دریای خزر به حدود 42 سانتی متر برسد که به معنای جبران دستکم یک سوم از عقب نشینی های بیش از 20 ساله است .
کاهش سطح آب و پسروی دریای خزر از سال 74 آغاز شده بود.
بر اساس گزارش رسمی مراکز عملی و تحقیقاتی در این مدت 130 سانتی متر از تراز آب این دریا کاسته شده و حدود یکهزار و 760 هکتار از آب های ساحلی این دریا خشک شد.
** ضرورت آمادگی برای جلوگیری از خسارت پیشروی
رئیس مرکز ملی مطالعات و تحقیقات دریای خزر گفت که با روند پیشروی آب دریای خزر ، باید تاسیساتی که در سواحل ساخته می شود برای جلوگیری از خسارت های احتمالی در خارج از حریم مصوب اجرایی شود.
براساس طرح فعلی ارایه شده از سوی وزارت راه و شهرسازی حریم مصوب باید خارج از حریم 60 متری سواحل خزر انجام شود و در دولت یازدهم تعدادی از ساخت و سازهای دولتی و خصوصی در حریم تخریب شد.
یوسفی کبریا افزود که در دهه 50 تا 70 به دنبال پیشروی آب این دریا ، حدود 15 میلیارد دلار خسارت به تاسیسات کشورهای حاشیه خزر وارد شده بود و باید با برنامه ریزی بموقع و درست جلوی تکرار این تجربه را گرفت .
وی گفت : هم اکنون 15 دیدبان و آب سنج فعال در سواحل دریای خزر در ایران نوسان آب این دریا را مورد بررسی قرار می دهند و لازم است از این پس برای ساخت و ساز در سواحل خزر به هشدار مراکز مطالعاتی توجه شود .
آخرین بار سیکل پیشروی دریای خزر سال 1356 آغاز شده بود و پس از آن که در سال 74 وارد مرحله پسروی شد ، آب این دریا 2 متر و نیم افزایش یافته بود.
یکی از نتایج پیشروی این دریا از اواخر دهه 50 تا نیمه اول دهه 70 زیر آب رفتن بخشی از جنگل های ساحلی و همچنین سازه های نیم بندی بود که به عنوان رستوران و دیگر اقامتگاههای پذیرائی فعال بودند .
با این وصف ، پسروی آب در دو دهه گذشته سبب شد تا برخی از افراد سودجو مرز ساحلی را وارد حریم دریا کرده و پدیده دریاخواری را شکل دهند .
ایران دومین کشور با تراکم جمعیتی بالا در میان کشورهای حاشیه دریای خزر است و ثبت تراز آبی دریا و بررسی علت کاهش و یا افزایش آن در کنار حراست از حریم ساحلی هنگام پیشروی و پسروی آب برای مردم منطقه اهمیت زیادی دارد.
** آلودگی دریای خزر منشاء خارجی دارد
رئیس مرکز ملی مطالعات و تحقیقات دریای خزر همچنین نسبت به آلوده سازی بزرگ ترین دریاچه داخلی جهان هشدار داد و گفت که منشاء بسیاری از آلودگی دریای خزر ناشی از استخراج نفت در برخی کشورهای حاشیه شمالی خزر است.
وی اضافه کرد : در داخل نیز ورود آلاینده از طریق رودخانه ها و فاضلاب های شهری نیز بر دریا تاثیر گذاشته ، ولی به میزان منشاء خارجی نبوده است.
وی گفت که برای کاهش سطح آلاینده دریای خزر باید تمام کشورهای حاشیه با یکدیگر همکاری داشته باشند.
** امکان بهره گیری از آب خزر برای شرب
رئیس مرکز ملی مطالعات و تحقیقات دریای خزر همچنین گفت که به دلیل پایین بودن میزان شوری آب خزر( لب شور) امکان بهره گیری برای شرب وجود دارد.
یوسفی کبریا اضافه کرد : برای اجرای چنین برنامه ای باید طرح مطالعات زیست محیطی دقیقی انجام شود و این کار نیز صرفا برای ساکنان شهرهای حاشیه خزر دارای صرفه اقتصادی است.
وی مهم ترین معضل زیست محیطی تصفیه آب دریای خزر برای شرب را نمک برجا مانده دانست و اظهار داشت : پیش از هر تصمیمی برای تصفیه آب دریای خزر ، باید برای نمکی که از آن بر جای می ماند فکر شود.
دریای خزر یک هزار و 200 کیلومتر طول و 310 کیلومتر عرض دارد و 130 رودخانه به این دریا می ریزند.
مازندران با داشتن حدود 338 کیلومتر از ساحل خزر بیش از نیمی از ساحل این دریا را در بین استان های شمالی کشور در اختیار دارد.
خبرنگار : حسین فلاحتی ** انتشار دهنده : حسن فلاحتی
6982/1654
وی گفت که این میزان بالا آمدن آب خزر به معنای پیشروی 35 تا 50 سانتی متر آن در سواحل جنوبی است.
رئیس مرکز ملی مطالعات و تحقیقات دریای خزر پیش بینی کرد که در سه سال آینده میزان افزایش سطح آب دریای خزر به حدود 42 سانتی متر برسد که به معنای جبران دستکم یک سوم از عقب نشینی های بیش از 20 ساله است .
کاهش سطح آب و پسروی دریای خزر از سال 74 آغاز شده بود.
بر اساس گزارش رسمی مراکز عملی و تحقیقاتی در این مدت 130 سانتی متر از تراز آب این دریا کاسته شده و حدود یکهزار و 760 هکتار از آب های ساحلی این دریا خشک شد.
** ضرورت آمادگی برای جلوگیری از خسارت پیشروی
رئیس مرکز ملی مطالعات و تحقیقات دریای خزر گفت که با روند پیشروی آب دریای خزر ، باید تاسیساتی که در سواحل ساخته می شود برای جلوگیری از خسارت های احتمالی در خارج از حریم مصوب اجرایی شود.
براساس طرح فعلی ارایه شده از سوی وزارت راه و شهرسازی حریم مصوب باید خارج از حریم 60 متری سواحل خزر انجام شود و در دولت یازدهم تعدادی از ساخت و سازهای دولتی و خصوصی در حریم تخریب شد.
یوسفی کبریا افزود که در دهه 50 تا 70 به دنبال پیشروی آب این دریا ، حدود 15 میلیارد دلار خسارت به تاسیسات کشورهای حاشیه خزر وارد شده بود و باید با برنامه ریزی بموقع و درست جلوی تکرار این تجربه را گرفت .
وی گفت : هم اکنون 15 دیدبان و آب سنج فعال در سواحل دریای خزر در ایران نوسان آب این دریا را مورد بررسی قرار می دهند و لازم است از این پس برای ساخت و ساز در سواحل خزر به هشدار مراکز مطالعاتی توجه شود .
آخرین بار سیکل پیشروی دریای خزر سال 1356 آغاز شده بود و پس از آن که در سال 74 وارد مرحله پسروی شد ، آب این دریا 2 متر و نیم افزایش یافته بود.
یکی از نتایج پیشروی این دریا از اواخر دهه 50 تا نیمه اول دهه 70 زیر آب رفتن بخشی از جنگل های ساحلی و همچنین سازه های نیم بندی بود که به عنوان رستوران و دیگر اقامتگاههای پذیرائی فعال بودند .
با این وصف ، پسروی آب در دو دهه گذشته سبب شد تا برخی از افراد سودجو مرز ساحلی را وارد حریم دریا کرده و پدیده دریاخواری را شکل دهند .
ایران دومین کشور با تراکم جمعیتی بالا در میان کشورهای حاشیه دریای خزر است و ثبت تراز آبی دریا و بررسی علت کاهش و یا افزایش آن در کنار حراست از حریم ساحلی هنگام پیشروی و پسروی آب برای مردم منطقه اهمیت زیادی دارد.
** آلودگی دریای خزر منشاء خارجی دارد
رئیس مرکز ملی مطالعات و تحقیقات دریای خزر همچنین نسبت به آلوده سازی بزرگ ترین دریاچه داخلی جهان هشدار داد و گفت که منشاء بسیاری از آلودگی دریای خزر ناشی از استخراج نفت در برخی کشورهای حاشیه شمالی خزر است.
وی اضافه کرد : در داخل نیز ورود آلاینده از طریق رودخانه ها و فاضلاب های شهری نیز بر دریا تاثیر گذاشته ، ولی به میزان منشاء خارجی نبوده است.
وی گفت که برای کاهش سطح آلاینده دریای خزر باید تمام کشورهای حاشیه با یکدیگر همکاری داشته باشند.
** امکان بهره گیری از آب خزر برای شرب
رئیس مرکز ملی مطالعات و تحقیقات دریای خزر همچنین گفت که به دلیل پایین بودن میزان شوری آب خزر( لب شور) امکان بهره گیری برای شرب وجود دارد.
یوسفی کبریا اضافه کرد : برای اجرای چنین برنامه ای باید طرح مطالعات زیست محیطی دقیقی انجام شود و این کار نیز صرفا برای ساکنان شهرهای حاشیه خزر دارای صرفه اقتصادی است.
وی مهم ترین معضل زیست محیطی تصفیه آب دریای خزر برای شرب را نمک برجا مانده دانست و اظهار داشت : پیش از هر تصمیمی برای تصفیه آب دریای خزر ، باید برای نمکی که از آن بر جای می ماند فکر شود.
دریای خزر یک هزار و 200 کیلومتر طول و 310 کیلومتر عرض دارد و 130 رودخانه به این دریا می ریزند.
مازندران با داشتن حدود 338 کیلومتر از ساحل خزر بیش از نیمی از ساحل این دریا را در بین استان های شمالی کشور در اختیار دارد.
خبرنگار : حسین فلاحتی ** انتشار دهنده : حسن فلاحتی
6982/1654
کپی شد