یک کارشناس اقتصادی می گوید: بیکاری در استانی همچون مازندران که مملو از توانایی‌ها و ظرفیت ها در بخش های مختلف است؛ عجیب است و حکایت از ضعف در برنامه ریزی ها دارد.
به گزارش خبرنگار ایلنا،سالانه بیش از 2.5 میلیون تن انواع مرکبات در استان مازندران برداشت می شود و نبود صنایع تکمیلی و جانبی موجب هدر رفت سرمایه های استان و بی انگیزگی کشاورزان و باغداران استان شده و عملاً زنجیره تولید به صورت کامل محقق نمی شود.
کارشناسان بر این باورند که ایجاد صنایع تبدیلی در استانهایی همچون مازندران علاوه بر اشتغال‌زایی قابل توجه به افزایش درآمدزایی در استان منجر خواهد شد و این در حالی است که با وجود وعده های داده شده و اشراف مسئولان بر مشکلات ناشی از نبود صنایع تبدیلی و تکمیلی؛ گام عملی برای رفع این مشکل برداشته نمی‌شود.
"بابک مومنی" مدرس دانشگاه و از کارشناسان با سابقه اقتصاد استان مازندران در گفت و گو ایلنا، ضمن اشاره به تجارب موفق کشورهایی همچون آلمان در بحث زنجیره کامل تولید و پرهیز از خام فروشی محصولات می گوید: وقتی برنامه ریزی روشنی را ترسیم می کنند؛ یک کشاورز می داند که چه محصولی را کشت نماید و اطمینان دارد زحماتش هدر نرفته و از سویی زنجیره تولید با ایجاد صنایع تبدیلی کامل‌تر خواهد شد و در واقع شما یک اقتصاد مبتنی بر تولید را بنا کرده اید؛ آیا این فرآیند در استان مازندران محقق شده است؟
این کارشناس مسائل اقتصاد کشاورزی در استان مازندران؛ با انتقاد از تولید بی هدف در استان در بخش کشاورزی ؛ می گوید: به تولید ماده خام و محصولات کشاورزی برای تازه خواری عادت کرده ایم و ظاهراً هیچ برنامه ای برای فرآوری محصولات و ایجاد ارزش افزوده بیشتر نداریم؛ امروز اگر تولید مرکبات استان از 2.5 میلیون تن فراتر رود، عزای کشاورزان است و نمی دانیم که چه پاسخی به دغدغه های آنان دهیم.
"مومنی" ضرورت ایجاد صنایع جانبی کشاورزی و تبدیلی را یادآور شده و می‌گوید: متاسفانه در بخش‌های مختلف از جمله کشاورزی احساسی و هیجانی برخورد می‌کنیم؛ در حالی که اگر برنامه‌ریزی‌ها منطبق با واقعیت‌ها و براساس دانش روز باشد می‌توانیم در بسیاری از بخش ها به خود اتکایی برسیم.
این کارشناس اقتصادی و مدرس دانشگاه با طرح این سئوال که چرا در صنعت روغن کشی به نقطه ایده‌آلی نمی‌رسیم؛ می‌گوید: با اعمال تغییراتی می‌توانیم سطح زیرکشت محصولات روغنی را از 35 هزار هکتار به 100 هزار هکتار افزایش داده ( کشت دوم یا اصلاح ساختار) و در تولید دانه های روغنی تا 95 درصد به خودکفایی برسیم.
مومنی اعتقاد دارد که وقتی برنامه ای کامل تدوین نمی شود و کشاورز به آینده و بازار اعتمادی ندارد و در بحث ایجاد صنایع تبدیلی اقدامی عملی صورت نمی گیرد و دلالان و واسطه ها به راحتی جولان می دهند؛ چگونه می توان به رشد و اعتلای کشاورزی و تحقق زنجیره کامل تولید مطئمن بود؟
این کارشناس اقتصاد کشاورزی در استان مازندران وجود یک صنعت خوب بسته بندی و بازاریابی علمی و به روز را از جمله مهم‌ترین فاکتورهای پیشرفت یک کشور عنوان کرده و با اشاره به استقبال بی نظیر کشورهای اروپایی از محصولی همچون پرتقال مازندران؛ از اهمیت دادن کشوری مانند چین به موضوع بسته بندی در صادرات محصولات سخن گفته و تاکید دارد: بسته بندی خوب محصولات می تواند میزان صادرات را تا 10 برابر افزایش دهد؛ در چنین شرایطی ما برای تقویت صادرات محصول ایرانی چه کرده ایم؟
او می گوید: ما حمایت از کشاورزان را اینگونه تعبیرکرده ایم که به او 10 میلیون تومان وام دهیم و بگوییم برو کشاورزی کن بی آن که بازاری برای کشاورز و باغدارمان تعریف کرده و برای آینده و افزایش درآمد او تدبیری کرده باشیم؛ بنابراین او می ماند و آینده ای مبهم و تاریک و دلالانی که همه حال حاضر هستند و تمامی زحمات یکساله کشاورز را به جیب می زنند!
او از ایجاد تشکل های کشاورزی در استان مازندران استقبال کرده و با اشاره به تجربه خوب تشکل ها در بررسی بازارهای هدف در سطح ملی و بین المللی ؛ به موفقیت تشکل های صنعت پسته در ایران پرداخته و با طرح این سوال که در ایران چند تشکل واقعی در عرصه های کشاورزی داریم، ادامه می دهد: اگر چه به واسطه گرانی محصولی همچون پسته نمی توانیم مثل گذشته این محصول را تهیه کنیم اما خوشحالیم که محصول پسته ایرانی جایگاه و کرامت خود را در بازارهای ملی و بین المللی پیدا کرده و امیدواریم این موضوع شامل مرکبات و برنج مطلوب و مرغوب مازندران هم گردد.
"مومنی" جذب سرمایه گذاران در استان مازندران را برای تقویت زیرساخت ها امری مهم و لازم دانست و گفت: سرمایه گذاران در هر بخشی از جمله کشاورزی به دو شرط مهم خواهند آمد اول تامین امنیت و دوم وجود زیرساخت های مناسب.ما در استان با چالشی به نام حمل ونقل و راه مواجه هستیم.
او می گوید: درکدام یک از برنامه های استانی مساله مهمی چون پلن کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت پیش بینی می شود؟ با کدام نظارت؟
این کارشناس و مدرس دانشگاه با بیان این نکته که اگر ذره ای ناامید بودم ؛ صحبتی نمی کردم می گوید: مسئولان و متولیان دربخش های مختلف به جای این که به دنبال مقصر باشند و همدیگر را مورد انتقاد قرار دهند؛ درپی ارائه راه حل های خوب و راهکارهای علمی با قابلیت اجرایی باشند، از نحوه برگزاری برخی مناقصات در استان انتقاد کرده و می گوید: جزییات این مناقصه ها و مشخصات مجریان در هیچ سامانه ای منتشر نشده و شفاف سازی نمی شود.
مومنی ادامه می دهد: در بخش اشتغال نیروهای انسانی به کارگرفته شده از طریق این مناقصه ها یک نکته را بگویم تا ابعاد کار روشن شود؛ اگر در این بخش شفاف سازی لازم اعمال شود قول می دهم شما یک نفر نیروی انسانی بیکار را در استان نخواهید یافت.
