با افزایش سرعت شهری شدن و انبوه جمعیت در مناطق شهری به ویژه شهرهای بزرگ، امکان ایجاد هر شغلی وجود دارد، همچنین بیکاری و ضرورت کسب درمد به ویژه برای مردان، منجر می شود در برخی موارد حقوق اقشار مختلف را نادیده بگیرند و برای گذران معیشت، به مشاغل کاذب نیز روی بیاورند.
در سال های اخیر اخباری در خصوص سو استفاده خودروهای شخصی از مسافران منتشر شده که مسوولان امر باید به فکر ضابطه مند شدن مسافربرهای شخصی باشند.
گرچه وجود مسافربرهای شخصی در برخی مسیرهایی که فاقد خط تاکسی هستند موجب سهولت دسترسی مردم به هسته مرکزی شهر شده اما نباید از کنار مشکلاتی که ممکن است از طرف برخی آنان برای شهروندان اتفاق بیفتد به سادگی گذشت.
نباید این نکته را فراموش کرد که امنیت شغلی و حق و حقوق رانندگان تاکسی با کار مسافربرهای شخصی نادیده گرفته شده و هرج و مرج ترافیکی در ایستگاههای پرمسافر نیز به وضوح مشاهده می شود.
راننده ای که پس از سالها زحمت و به اصطلاح کار روی تاکسی، خودروی فرسوده خود را نوسازی کرده و مجبور است علاوه بر گذران زندگی و هزینه های جانبی خودرو، اقساط بپردازد، دغدغه دیگری به نام مسافر بر شخصی دارد.
خودروهایی شخصی که در همه ایستگاهها جولان می دهند و با جانمایی چندمتر قبل از ایستگاه، مسافران را به سوار شدن ترغیب می کنند و البته بسیاری از مسافران نیز از این خودروها استقبال کرده و همین امر موجب می شود تاکسی ها مدت طولانی تری در صف بمانند و در مواردی هم که به رانندگان مسافربرهای شخصی اعتراض می کنند با برخورد خشن آنها مواجه شده و به همین خاطر ترجیح می دهند، چشم خود را بر این قانون شکنی ببندند و نهایت تلاششان این است قبل از خودروهای شخصی جلوی پای مسافر ترمز کنند.
علیرغم قانون شکنی مسافربرهای شخصی، مردم نیز چندان به حقوق تاکسی ها واقف نیستند و فرهنگ استفاده از خودروی عمومی آنطور که باید نهادینه نشده و همین امر به مسافربرهای شخصی فرصت داده تا در ماراتنی نابرابر به راحتی از تاکسی ها سبقت بگیرند.
بسیاری از مسافران، فقط رسیدن سریع به مقصد را مدنظر دارند و به همین دلیل با اولین ترمز خودروی شخصی سوار می شوند غافل از اینکه ممکن است در این ارابه مرگ، هیچگاه به مقصد نرسند.
بی شک همه ما فقط دربست را از تاکسی های بسیاری شنیده ایم، کلمه ای که معمولا مسافر را فراری می دهد و افراد انتخاب می کنند در ازای دادن هزینه دربست، سوار خودروهای شیک و تمیز شخصی شوند.
رانندگان نیز باید آموزش های لازم از جمله نوع برخورد با مسافر، رعایت لباس فرم، نظافت خودرو و عدم دریافت کرایه مازاد را فرابگیرند تا فرصت زیرگرفتن قانون به خوردوهای شخصی داده نشود.
در این میان برخی دلایل رانندگان شخصی نیز شنیدنی است دلایلی همچون بیکاری و اجبار آنان به کار با خودروی شخصی، برخی نیز رانندگی شغل دوم آنان است و مجبور هستند برای گذران زندگی پس ازساعت اداری با خودروی خود مسافرکشی کنند.
به نظر می رسد قانون و برنامه ریزی های مختلف هم نتوانسته ماراتن میان تاکسی و خودروی شخصی را پایان دهد، جدالی که عامل ایجاد بخشی از ان مردم هستند و از طرفی خود آنها دچار سردرگمی شده اند، هرچند راهوار و سازمان های حمل و نقل شهرداری ها با مسافربرهای شخصی برخورد می کنند اما بی شک باید اقداماتی بنیادین و فراتر از برخوردهای هر از گاه قهری انجام داد.
با توجه به اینکه برخی از مسافربرهای شخصی واقعا برای گذران زندگی خود کار می کنند، بهتر است این خودروها نیز به نوعی ساماندهی شوند تاعلاوه بر بیکارنشدن رانندگان، امنیت مسافران تامین شود.
خبرنگار ایرنا خرم آباد
انتهای پیام در سال های اخیر اخباری در خصوص سو استفاده خودروهای شخصی از مسافران منتشر شده که مسوولان امر باید به فکر ضابطه مند شدن مسافربرهای شخصی باشند.
گرچه وجود مسافربرهای شخصی در برخی مسیرهایی که فاقد خط تاکسی هستند موجب سهولت دسترسی مردم به هسته مرکزی شهر شده اما نباید از کنار مشکلاتی که ممکن است از طرف برخی آنان برای شهروندان اتفاق بیفتد به سادگی گذشت.
نباید این نکته را فراموش کرد که امنیت شغلی و حق و حقوق رانندگان تاکسی با کار مسافربرهای شخصی نادیده گرفته شده و هرج و مرج ترافیکی در ایستگاههای پرمسافر نیز به وضوح مشاهده می شود.
راننده ای که پس از سالها زحمت و به اصطلاح کار روی تاکسی، خودروی فرسوده خود را نوسازی کرده و مجبور است علاوه بر گذران زندگی و هزینه های جانبی خودرو، اقساط بپردازد، دغدغه دیگری به نام مسافر بر شخصی دارد.
خودروهایی شخصی که در همه ایستگاهها جولان می دهند و با جانمایی چندمتر قبل از ایستگاه، مسافران را به سوار شدن ترغیب می کنند و البته بسیاری از مسافران نیز از این خودروها استقبال کرده و همین امر موجب می شود تاکسی ها مدت طولانی تری در صف بمانند و در مواردی هم که به رانندگان مسافربرهای شخصی اعتراض می کنند با برخورد خشن آنها مواجه شده و به همین خاطر ترجیح می دهند، چشم خود را بر این قانون شکنی ببندند و نهایت تلاششان این است قبل از خودروهای شخصی جلوی پای مسافر ترمز کنند.
علیرغم قانون شکنی مسافربرهای شخصی، مردم نیز چندان به حقوق تاکسی ها واقف نیستند و فرهنگ استفاده از خودروی عمومی آنطور که باید نهادینه نشده و همین امر به مسافربرهای شخصی فرصت داده تا در ماراتنی نابرابر به راحتی از تاکسی ها سبقت بگیرند.
بسیاری از مسافران، فقط رسیدن سریع به مقصد را مدنظر دارند و به همین دلیل با اولین ترمز خودروی شخصی سوار می شوند غافل از اینکه ممکن است در این ارابه مرگ، هیچگاه به مقصد نرسند.
بی شک همه ما فقط دربست را از تاکسی های بسیاری شنیده ایم، کلمه ای که معمولا مسافر را فراری می دهد و افراد انتخاب می کنند در ازای دادن هزینه دربست، سوار خودروهای شیک و تمیز شخصی شوند.
رانندگان نیز باید آموزش های لازم از جمله نوع برخورد با مسافر، رعایت لباس فرم، نظافت خودرو و عدم دریافت کرایه مازاد را فرابگیرند تا فرصت زیرگرفتن قانون به خوردوهای شخصی داده نشود.
در این میان برخی دلایل رانندگان شخصی نیز شنیدنی است دلایلی همچون بیکاری و اجبار آنان به کار با خودروی شخصی، برخی نیز رانندگی شغل دوم آنان است و مجبور هستند برای گذران زندگی پس ازساعت اداری با خودروی خود مسافرکشی کنند.
به نظر می رسد قانون و برنامه ریزی های مختلف هم نتوانسته ماراتن میان تاکسی و خودروی شخصی را پایان دهد، جدالی که عامل ایجاد بخشی از ان مردم هستند و از طرفی خود آنها دچار سردرگمی شده اند، هرچند راهوار و سازمان های حمل و نقل شهرداری ها با مسافربرهای شخصی برخورد می کنند اما بی شک باید اقداماتی بنیادین و فراتر از برخوردهای هر از گاه قهری انجام داد.
با توجه به اینکه برخی از مسافربرهای شخصی واقعا برای گذران زندگی خود کار می کنند، بهتر است این خودروها نیز به نوعی ساماندهی شوند تاعلاوه بر بیکارنشدن رانندگان، امنیت مسافران تامین شود.
خبرنگار ایرنا خرم آباد
کپی شد
