65 ساله است؛ چابکی و سلامت اصیل طبیعت را نه تنها در گام هایش دارد که در گفتار و حرف زدنش هم سرزندگی برگرفته از خاک پویای بهار وجود دارد؛ تازه از پاکسازی منطقه ای در بروجرد بازگشته و برای رفتن به منطقه ای دیگر در خارج از شهر شتاب دارد.
با لهجه بروجردی که پیداست به آن تعصب دارد می گوید، امروز در یک مراسم نمادین روز زمین پاک شرکت داشته و باید سریع به محل کارش که صحرا است برگردد با اینکه عجله دارد، اما درخواست برای هم صحبتی با ایرنا را می پذیرد و از حکایت های 20 ساله خود و همراهی و همدمی اش با خاک و طبیعت می گوید.
دلنگران آینده محیط زیست است که اگر با همین روال ادامه یابد نمی تواند امیدوار کننده باشد.
قبل ازهرسخنی با عتابی برآمده از دلسوزی می گوید اینهمه ظرف یکبار مصرف برای چیست؟! مگر ظرف های ملامین، روی و ظروف سنتی مان چه مشکلی دارند؟!
حالا دیگرسال هاست محل کار او روستاهای دورافتاده و طبیعت و صحراهایی است که بی نصیب از دخالت و تعرض انسان نمانده اند همواره سهمی از زباله بر پیکرشان خودنمایی می کند.
دغدغه اش فقط محیط زیست است و این را نه با حرفهایش که در رفتارش بارز شده است، کیسه زباله و دست کش ابزار مورد نیازش هستند که همیشه و هر روز سوار بر موتور به دل طبیعت اطراف بروجرد می رود و به پاکسازی طبیعت و خاک از زباله می پردازد.
مناطق سرسبز گردشگری که افراد تعطیلات و روزهای خوش خود را در آن سپری می کنند و فارغ از نگاه آینده نگرانه که این طبیعت باید برای آیندگان باقی بماند را بر می گزیند و گاه سال ها در یک منطقه این کار را انجام می دهد.
اکنون به مدت 6 سال است که بطور روزانه در منطقه جاده زواریان بروجرد مشغول پاکسازی آن منطقه است؛ 50 تا 60 کیلومتر ازاین مسیر را از زباله تمیز کرده است و البته همان مسیر تمیز شده را مجدد که بازبینی می کند شهروندان و یا رهگذران ازاین مسیر در آن زباله ریخته اند.
قبل از این نیز به مدت هفت سال در منطقه جاده ونایی که یکی از مناطق گردشگری شهرستان بروجرد است مشغول فعالیت جمع آوری زباله بوده است.
مرد طبیعت دوست بروجرد بر این باور است که تنها زمانی می توان به آینده محیط زیست امیدوار بود که تک تک مردم به باور و اعتقاد حفاظت از محیط زیست برسند و تا رسیدن به آن اعتقاد البته باید برنامه ریزی و فرهنگ سازی کرد ، فرهنگ سازی که باید از دوران مدرسه و مهد کودک آغاز شود.
قریب می گوید: طبیعت پر از ظروف یکبار مصرف شده است؛ قاشق، چنگال، چاقو، سفره، لیوان، کاسه، بشقاب و هر آنچه که مورد نیاز است را مردم از ظروف یکبار مصرف تهیه می کنند و در طبیعت رها می کنند که تاسالیان سال بقایای آن باقی می ماند.
او از مردم می خواهد برای سلامت خود و طبیعت و محیط زیست مان چاره ای جز این نیست که به گذشته خود بازگردیم و اینگونه بر استفاده از ظروف یکبارمصرف و رفتارهایی مخرب برای طبیعت اصرار نورزیم.
قریب در پاسخ به اینکه در طبیعت بیشتر از همه با چه زباله هایی مواجه است می گوید؛ بطری های آب ، لیوان و ظروف یکبار مصرف طبیعت سرسبز ما را فراگرفته است و او که کیسه زباله همراه همیشگی اوست وظیفه خود می داند که در هر نقطه و هر مکانی زمین را از زباله پاک کند.
مرد طبیعت بروجرد می گوید؛ در جریان سیل اخیر در پلدختر نیز به آنجا رفته است و این همه حجم از گل را تا سقف خانه های مردم هم رفته بود را نمونه ای از خشم طبیعت می داند که بازتابی از رفتار انسان با طبیعت است که در جایی و در نقطه ای بالاخره خود را اینگونه نشان می دهد.
او می گوید: زمانیکه طبیعت، گیاهان رسته در خاک و درختان مورد هجوم از سوی انسان قرار می گیرند با کمترین بارشی سیلاب و رواناب جاری می شود و خاک از جای خود کنده می شود و در مسیر رودخانه انباشت و در حوادثی همچون سیل خانه های مردم را ویران می کند.
مرد طبیعت دوست بروجرد در پاسخ به اینکه اگر مسئول محیط زیست می شدی چه اقدامی را اولویت کارت قرار می دادی گفت: قبل از هر چیزی وضعیت امحای بهداشتی زباله های بروجرد را تعیین تکلیف می کردم که ادامه این وضعیت و انباشت زباله در روستای سراب زارم بروجرد به سلامت شهروندان آسیب می رساند.
او می گوید؛ دراین مدت 20 سالی که در طبیعت مشغول کار است توانسته است با افرادی شبیه به خود در سراسر کشور آشنا شود و بین آنها دوستی هایی در راستای حفظ طبیعت هم صورت گرفته است.
با همین موتور سیکلتی که تنها وسیله نقلیه او در طبیعت است به شهرهای زیادی سفر کرده و همراه با همراه همیشگی اش که کیسه های زباله است وفاداری خود به طبیعت را نشان داده است.
در بروجرد انجمنی با عنوان پالایشگران سبز گستر راه اندازی کرده است و اکنون بیش از 200 نفر عضو فعال دارد که همگی با علاقه به حفاظت از محیط زیست گرد هم آمده اند هر چند از نظر فیزیکی فعلا با مشکل مکان مواجه هستند.
سخاوت مرد طبیعت البته شامل حال پرندگان و جاندارن طبیعت نیز می شود ؛ زمانیکه با شروع فصل سرما همه ساله مواد غذای همانند پوست مرغ، دانه گندم و تکه های خورد شده نان خشک را در طبیعت رها می کند.
بنا بر گفته فاطمه گودرزی بخشدار مرکزی بروجرد؛ دپوی زباله ها در روستای سراب زارم برای اهالی این روستا مشکلات و نارضایتی هایی ایجاد کرده و همچنین در ورودی روستای قشلاق نیز زباله ها دپو و رها شده اند که با هر بارندگی وارد روستا شده و مشکلاتی را روستاییان ایجاد می کنند که باید اقدام اساسی در این راستا صورت گیرد.
رئیس محیط زیست بروجرد نیز می گوید؛ روزانه 200 تن زباله در بروجرد تولید می شود که با تفکیک زباله از مبدا می توان حجم زباله ها را کاهش داد اقدامی که بنا بر گفته وی هنوز تا رسیدن به استاندارها فاصله زیادی دارد.
به هر روی تا رسیدن به استاندارهای لازم در این عرصه، این همراهی و دلسوزی زنان و مردانی همچون جواد قریب است که می توان با تجلیل و تشویق از این چهره ها، علاوه بر قدردانی از اقدامات آنها در راستای حفاظت از محیط زیست الگو سازی کرد تا سایر افراد با افرادی ازاین دست آشنا شوند و در مسیر فعالیت های طبیعت دوستانه قرار گیرند.
رسیدن به این باور که طبیعت امانتی در دستمان ماست که باید به آیندگان نیز سهمی از آن برسد را باید با فرهنگ سازی در رفتار تک تک مردم نهادینه کرد.
از دوم اردیبهشت به مدت یک هفته بعنوان هفته زمین پاک نام گذاری شده است و اقداماتی نمادین در راستای پاکسازی زمین از آلاینده ها صورت می گیرد اما باید بخاطر داشت آنچه طبیعت را زنده نگه می دارد نه این اقدامات نمادین بلکه اقداماتی از جنس فعالیت های مرد طبیعت دوست بروجرد است که زمان و مکان نمی شناسد.
1920/7273
انتهای پیام با لهجه بروجردی که پیداست به آن تعصب دارد می گوید، امروز در یک مراسم نمادین روز زمین پاک شرکت داشته و باید سریع به محل کارش که صحرا است برگردد با اینکه عجله دارد، اما درخواست برای هم صحبتی با ایرنا را می پذیرد و از حکایت های 20 ساله خود و همراهی و همدمی اش با خاک و طبیعت می گوید.
دلنگران آینده محیط زیست است که اگر با همین روال ادامه یابد نمی تواند امیدوار کننده باشد.
قبل ازهرسخنی با عتابی برآمده از دلسوزی می گوید اینهمه ظرف یکبار مصرف برای چیست؟! مگر ظرف های ملامین، روی و ظروف سنتی مان چه مشکلی دارند؟!
حالا دیگرسال هاست محل کار او روستاهای دورافتاده و طبیعت و صحراهایی است که بی نصیب از دخالت و تعرض انسان نمانده اند همواره سهمی از زباله بر پیکرشان خودنمایی می کند.
دغدغه اش فقط محیط زیست است و این را نه با حرفهایش که در رفتارش بارز شده است، کیسه زباله و دست کش ابزار مورد نیازش هستند که همیشه و هر روز سوار بر موتور به دل طبیعت اطراف بروجرد می رود و به پاکسازی طبیعت و خاک از زباله می پردازد.
مناطق سرسبز گردشگری که افراد تعطیلات و روزهای خوش خود را در آن سپری می کنند و فارغ از نگاه آینده نگرانه که این طبیعت باید برای آیندگان باقی بماند را بر می گزیند و گاه سال ها در یک منطقه این کار را انجام می دهد.
اکنون به مدت 6 سال است که بطور روزانه در منطقه جاده زواریان بروجرد مشغول پاکسازی آن منطقه است؛ 50 تا 60 کیلومتر ازاین مسیر را از زباله تمیز کرده است و البته همان مسیر تمیز شده را مجدد که بازبینی می کند شهروندان و یا رهگذران ازاین مسیر در آن زباله ریخته اند.
قبل از این نیز به مدت هفت سال در منطقه جاده ونایی که یکی از مناطق گردشگری شهرستان بروجرد است مشغول فعالیت جمع آوری زباله بوده است.
مرد طبیعت دوست بروجرد بر این باور است که تنها زمانی می توان به آینده محیط زیست امیدوار بود که تک تک مردم به باور و اعتقاد حفاظت از محیط زیست برسند و تا رسیدن به آن اعتقاد البته باید برنامه ریزی و فرهنگ سازی کرد ، فرهنگ سازی که باید از دوران مدرسه و مهد کودک آغاز شود.
قریب می گوید: طبیعت پر از ظروف یکبار مصرف شده است؛ قاشق، چنگال، چاقو، سفره، لیوان، کاسه، بشقاب و هر آنچه که مورد نیاز است را مردم از ظروف یکبار مصرف تهیه می کنند و در طبیعت رها می کنند که تاسالیان سال بقایای آن باقی می ماند.
او از مردم می خواهد برای سلامت خود و طبیعت و محیط زیست مان چاره ای جز این نیست که به گذشته خود بازگردیم و اینگونه بر استفاده از ظروف یکبارمصرف و رفتارهایی مخرب برای طبیعت اصرار نورزیم.
قریب در پاسخ به اینکه در طبیعت بیشتر از همه با چه زباله هایی مواجه است می گوید؛ بطری های آب ، لیوان و ظروف یکبار مصرف طبیعت سرسبز ما را فراگرفته است و او که کیسه زباله همراه همیشگی اوست وظیفه خود می داند که در هر نقطه و هر مکانی زمین را از زباله پاک کند.
مرد طبیعت بروجرد می گوید؛ در جریان سیل اخیر در پلدختر نیز به آنجا رفته است و این همه حجم از گل را تا سقف خانه های مردم هم رفته بود را نمونه ای از خشم طبیعت می داند که بازتابی از رفتار انسان با طبیعت است که در جایی و در نقطه ای بالاخره خود را اینگونه نشان می دهد.
او می گوید: زمانیکه طبیعت، گیاهان رسته در خاک و درختان مورد هجوم از سوی انسان قرار می گیرند با کمترین بارشی سیلاب و رواناب جاری می شود و خاک از جای خود کنده می شود و در مسیر رودخانه انباشت و در حوادثی همچون سیل خانه های مردم را ویران می کند.
مرد طبیعت دوست بروجرد در پاسخ به اینکه اگر مسئول محیط زیست می شدی چه اقدامی را اولویت کارت قرار می دادی گفت: قبل از هر چیزی وضعیت امحای بهداشتی زباله های بروجرد را تعیین تکلیف می کردم که ادامه این وضعیت و انباشت زباله در روستای سراب زارم بروجرد به سلامت شهروندان آسیب می رساند.
او می گوید؛ دراین مدت 20 سالی که در طبیعت مشغول کار است توانسته است با افرادی شبیه به خود در سراسر کشور آشنا شود و بین آنها دوستی هایی در راستای حفظ طبیعت هم صورت گرفته است.
با همین موتور سیکلتی که تنها وسیله نقلیه او در طبیعت است به شهرهای زیادی سفر کرده و همراه با همراه همیشگی اش که کیسه های زباله است وفاداری خود به طبیعت را نشان داده است.
در بروجرد انجمنی با عنوان پالایشگران سبز گستر راه اندازی کرده است و اکنون بیش از 200 نفر عضو فعال دارد که همگی با علاقه به حفاظت از محیط زیست گرد هم آمده اند هر چند از نظر فیزیکی فعلا با مشکل مکان مواجه هستند.
سخاوت مرد طبیعت البته شامل حال پرندگان و جاندارن طبیعت نیز می شود ؛ زمانیکه با شروع فصل سرما همه ساله مواد غذای همانند پوست مرغ، دانه گندم و تکه های خورد شده نان خشک را در طبیعت رها می کند.
بنا بر گفته فاطمه گودرزی بخشدار مرکزی بروجرد؛ دپوی زباله ها در روستای سراب زارم برای اهالی این روستا مشکلات و نارضایتی هایی ایجاد کرده و همچنین در ورودی روستای قشلاق نیز زباله ها دپو و رها شده اند که با هر بارندگی وارد روستا شده و مشکلاتی را روستاییان ایجاد می کنند که باید اقدام اساسی در این راستا صورت گیرد.
رئیس محیط زیست بروجرد نیز می گوید؛ روزانه 200 تن زباله در بروجرد تولید می شود که با تفکیک زباله از مبدا می توان حجم زباله ها را کاهش داد اقدامی که بنا بر گفته وی هنوز تا رسیدن به استاندارها فاصله زیادی دارد.
به هر روی تا رسیدن به استاندارهای لازم در این عرصه، این همراهی و دلسوزی زنان و مردانی همچون جواد قریب است که می توان با تجلیل و تشویق از این چهره ها، علاوه بر قدردانی از اقدامات آنها در راستای حفاظت از محیط زیست الگو سازی کرد تا سایر افراد با افرادی ازاین دست آشنا شوند و در مسیر فعالیت های طبیعت دوستانه قرار گیرند.
رسیدن به این باور که طبیعت امانتی در دستمان ماست که باید به آیندگان نیز سهمی از آن برسد را باید با فرهنگ سازی در رفتار تک تک مردم نهادینه کرد.
از دوم اردیبهشت به مدت یک هفته بعنوان هفته زمین پاک نام گذاری شده است و اقداماتی نمادین در راستای پاکسازی زمین از آلاینده ها صورت می گیرد اما باید بخاطر داشت آنچه طبیعت را زنده نگه می دارد نه این اقدامات نمادین بلکه اقداماتی از جنس فعالیت های مرد طبیعت دوست بروجرد است که زمان و مکان نمی شناسد.
1920/7273
کپی شد
