ماجرا از ارز شروع شد، از دلالانی که با اقتصاد ملی و زندگی مردم بازی کردند، از بازارهایی که گاها کنترلش سخت می شود و در نهایت داستان به آخر نزدیک شد و با حذف دلالان، اقدامات قوای مختلف و حتی مجازات و اعدام سلطان سکه روزهای آرام بازار برای مردم و دولت پیش بینی می شد.
تا اینکه رفته رفته به 'شب یلدا' نزدیک می شویم و التهاب دیگری بازار را در بر می گیرد، امروز دیگر ارز، برجام، تحریم، ترامپ و دهها واژه تکراری دیگر نقل محافل نیست، امروز 'پسته' در محاورات روزمره مردم حرف اول را می زند و همه جا سخن از این خوشمزه به ظاهر دست نیافتنی است.
از دوران کودکی یاد گرفته ایم 'یلدا' را با آجیل های خوشمزه سپری کنیم، آنقدر خوب یاد گرفته ایم که انگار بلد نیستیم 'یلدا' ی بی آجیل را تجربه کنیم، بگذریم از اینکه اعتقاد به سنت آجیل خوران در شب یلدا تا چه اندازه درست و ضروری است چرا که برخی همچنان پایبند به سنت ها هستند و بدون شک نباید نظر شخصی افراد در این مورد را زیر سوال برد.
اما آنهایی که به آجیل شب یلدا اعتقاد دارند دو دسته هستند: دارا و ندار. تکلیف گروه اول مشخص است و دسته دوم نیز این روزها در تب و تاب قیمت گیری و پیگیری نمایشگاههای یلدا هستند که البته برخی از این نمایشگاهها هم نه از نظر قیمت و نه کیفیت چنگی به دل نمی زند.
مساله مهم در خصوص چگونگی نظارت و کنترل بازار است، بازاری که در لرستان برای بیش از 60 هزار واحد صنفی اش تنها 50 بازرس فعالیت می کنند.
بدون شک اقدامات دولتی و قضایی برای برخورد با متخلفان و سودجویان لازم و ضروری است، اما خود مردم تا چه اندازه بازرس بازار هستند، خریداران تا چه میزان در مقابل گرانفروشی ها مقاومت کرده و کمیپین های متعدد 'نمی خریم' را در عمل اجرایی کرده اند.
بسیاری معتقدند مردم نقش مهمی در کنترل بازار دارند چرا که امروز در حالیکه برخی فروشندگان از جمله عرضه کنندگان آجیل، قیمت های سرسام آور را برای سودجویی های خود اعمال می کنند می توان با خرید نکردن از آنان تا حدودی از دامن زدن به افزایش قیمت ها جلوگیری کرد.
متاسفانه هستند فروشندگانی که انصاف را در لابلای آجیل می فروشند و تنها به فکر انباشت سود خود هستند، سودی که با خالی شدن جیب اقشار مختلف، جیب های بی سر و ته آنان را سنگین تر می کند.
در توجیه عدم یکسانی قیمت و بالا بودن نرخ آجیل گفته می شود فقط کالاهای اساسی نرخ مصوب دارند که از طریق شبکه و مجازی معینی عرضه می شوند و قیمت مابقی اقلام از جمله آجیل و پسته نیز تابع عرضه و تقاضا است و با توجه به قیمت های فاکتور خرید بررسی می شوند.
به نظر می رسد بازار گرم دسرهای رنگین و ژله های انار شب یلدا هم نتوانسته از اصرار برخی برای نخریدن و یا دست کم خرید معقولانه آجیل بکاهد و این مغزهای خوراکی همچنان پیشتاز پذیرایی های شب یلدا هستند.
یلدای امسال هم با پسته و آجیل یا بدون آن می گذرد اما باید دید تا چه اندازه مردم می توانند در مقابل سودجویان مقاومت کرده و دست کم از برخی فروشندگان که نرخ های غیرواقعی دارند و تنها هنر آنان جلب مشتری با ویترین های رنگین و مغازه های سرشار از لوستر است، کمتر خرید کنند.
البته دولت و مردم باید به نحوی رفتار کرده و آنچنان در این مورد تصمیم گیری کنند تا 2 ماه دیگر که به خریدهای نوروزی نزدیک می شویم باز هم بازار دلالان و سودجویان داغ نشود، بازاری که انگار عده ای عادت کرده اند قیمت ها را با افزایش تقاضا بالا ببرند.
رفتار عمومی مردم در این برهه بسیار مهم است، چرا که در صورت بها دادن به افزایش غیرقانونی نرخ ها و خرید به هر قیمتی، راه برای سودجویی های بیشتر باز می شود و چرخ بازار را بر وفق مراد سودجویان خواهد چرخاند.
7269/6060
انتهای پیام تا اینکه رفته رفته به 'شب یلدا' نزدیک می شویم و التهاب دیگری بازار را در بر می گیرد، امروز دیگر ارز، برجام، تحریم، ترامپ و دهها واژه تکراری دیگر نقل محافل نیست، امروز 'پسته' در محاورات روزمره مردم حرف اول را می زند و همه جا سخن از این خوشمزه به ظاهر دست نیافتنی است.
از دوران کودکی یاد گرفته ایم 'یلدا' را با آجیل های خوشمزه سپری کنیم، آنقدر خوب یاد گرفته ایم که انگار بلد نیستیم 'یلدا' ی بی آجیل را تجربه کنیم، بگذریم از اینکه اعتقاد به سنت آجیل خوران در شب یلدا تا چه اندازه درست و ضروری است چرا که برخی همچنان پایبند به سنت ها هستند و بدون شک نباید نظر شخصی افراد در این مورد را زیر سوال برد.
اما آنهایی که به آجیل شب یلدا اعتقاد دارند دو دسته هستند: دارا و ندار. تکلیف گروه اول مشخص است و دسته دوم نیز این روزها در تب و تاب قیمت گیری و پیگیری نمایشگاههای یلدا هستند که البته برخی از این نمایشگاهها هم نه از نظر قیمت و نه کیفیت چنگی به دل نمی زند.
مساله مهم در خصوص چگونگی نظارت و کنترل بازار است، بازاری که در لرستان برای بیش از 60 هزار واحد صنفی اش تنها 50 بازرس فعالیت می کنند.
بدون شک اقدامات دولتی و قضایی برای برخورد با متخلفان و سودجویان لازم و ضروری است، اما خود مردم تا چه اندازه بازرس بازار هستند، خریداران تا چه میزان در مقابل گرانفروشی ها مقاومت کرده و کمیپین های متعدد 'نمی خریم' را در عمل اجرایی کرده اند.
بسیاری معتقدند مردم نقش مهمی در کنترل بازار دارند چرا که امروز در حالیکه برخی فروشندگان از جمله عرضه کنندگان آجیل، قیمت های سرسام آور را برای سودجویی های خود اعمال می کنند می توان با خرید نکردن از آنان تا حدودی از دامن زدن به افزایش قیمت ها جلوگیری کرد.
متاسفانه هستند فروشندگانی که انصاف را در لابلای آجیل می فروشند و تنها به فکر انباشت سود خود هستند، سودی که با خالی شدن جیب اقشار مختلف، جیب های بی سر و ته آنان را سنگین تر می کند.
در توجیه عدم یکسانی قیمت و بالا بودن نرخ آجیل گفته می شود فقط کالاهای اساسی نرخ مصوب دارند که از طریق شبکه و مجازی معینی عرضه می شوند و قیمت مابقی اقلام از جمله آجیل و پسته نیز تابع عرضه و تقاضا است و با توجه به قیمت های فاکتور خرید بررسی می شوند.
به نظر می رسد بازار گرم دسرهای رنگین و ژله های انار شب یلدا هم نتوانسته از اصرار برخی برای نخریدن و یا دست کم خرید معقولانه آجیل بکاهد و این مغزهای خوراکی همچنان پیشتاز پذیرایی های شب یلدا هستند.
یلدای امسال هم با پسته و آجیل یا بدون آن می گذرد اما باید دید تا چه اندازه مردم می توانند در مقابل سودجویان مقاومت کرده و دست کم از برخی فروشندگان که نرخ های غیرواقعی دارند و تنها هنر آنان جلب مشتری با ویترین های رنگین و مغازه های سرشار از لوستر است، کمتر خرید کنند.
البته دولت و مردم باید به نحوی رفتار کرده و آنچنان در این مورد تصمیم گیری کنند تا 2 ماه دیگر که به خریدهای نوروزی نزدیک می شویم باز هم بازار دلالان و سودجویان داغ نشود، بازاری که انگار عده ای عادت کرده اند قیمت ها را با افزایش تقاضا بالا ببرند.
رفتار عمومی مردم در این برهه بسیار مهم است، چرا که در صورت بها دادن به افزایش غیرقانونی نرخ ها و خرید به هر قیمتی، راه برای سودجویی های بیشتر باز می شود و چرخ بازار را بر وفق مراد سودجویان خواهد چرخاند.
7269/6060
کپی شد
