در ادامه این مطلب آمده است: این روزها اگر سری به محدوده سراب شوا در خرم آباد بزنید، می‌بینید که خانه‌های قدیمی بسیاری کوبیده شده و قرار است جای آن‌ها آپارتمان ایجاد شود.
به گزارش پایگاه خبری گُلوَنی، واقعیت این است که سراب شوای خرم‌آباد کم‌کم دارد محو می‌شود.
متاسفانه رسانه‌ها در استان لرستان و شهر خرم‌آباد پیگیر وضع این سراب نیستند و آن‌ها که می‌خواهند این سراب را از قلب خرم‌آباد محو کنند، آرام آرام دارند کار خود را انجام می‌دهند.
این روزها اگر سری به محدوده این سراب بزنید، می‌بینید که خانه‌های قدیمی بسیاری کوبیده شده و قرار است جای آن‌ها آپارتمان ایجاد شود.
اینطور که پیش می‌رود، شاید تا پنج یا شش سال دیگر خبری از سراب شوا نباشد و آب آن را برای همیشه به جای دیگر منتقل کند و روی آن را بپوشاند؛
سرابی که می‌توانست تبدیل به یک پارک در دل شهر خرم‌آباد شود و باعث شود که مردم بتوانند در این شهر قدم بزنند، حالا کم‌کم دارد محو می‌شود.
یک روز حسرت خواهیم خورد که چرا گذاشتیم این سراب به این روز بیفتد و این بلندمرتبه‌سازی‌های غیراصولی در خرم‌آباد انجام شود.
مثل حالا که داریم حسرت سال‌های گذشته را می‌خوریم، مثل حالا که می‌گوییم کاش در دهه‌های گذشته صدایمان را بلند می‌کردیم و نمی‌گذاشتیم خرم‌آباد به این روز بیفتد، حالا هم صدایمان را بلند نمی‌کنیم و می‌بینیم که سراب شوا جلوی چشممان از بین می‌رود.
اگر دلسوخته‌ای در شهر خرم‌آباد است، حالا وقت آن است که حرف بزند، بنویسد و تلاش کند برای این‌که این سراب و این چشمه و این رودخانه کوچک از بین نرود و برای آیندگان باقی بماند.
آیا در شهر خرم‌آبا دچنین دغدغه‌ای وجود دارد؟ آیا چنین دغدغه‌مندانی هستند؛ اگر هستند، کجا هستند و تعدادشان چند نفر است؟
ما در پایگاه خبری گلونی قصد نداریم سکوت کنیم، ما درباره محوشدن این سراب بارها و بارها خواهیم نوشت.
دست‌کم می‌نویسیم تا در سال‌های آینده غم و غصه کمتری داشته باشیم. شاید می‌نویسیم برای این‌که در آینده بگوییم ما نوشتیم، شاید برای این‌که راه خود را جدا کنیم از آن‌ها که ننوشتند و سکوت کردند.
منبع: پایگاه خبری گلونی
7269/6060
انتهای پیام به گزارش پایگاه خبری گُلوَنی، واقعیت این است که سراب شوای خرم‌آباد کم‌کم دارد محو می‌شود.
متاسفانه رسانه‌ها در استان لرستان و شهر خرم‌آباد پیگیر وضع این سراب نیستند و آن‌ها که می‌خواهند این سراب را از قلب خرم‌آباد محو کنند، آرام آرام دارند کار خود را انجام می‌دهند.
این روزها اگر سری به محدوده این سراب بزنید، می‌بینید که خانه‌های قدیمی بسیاری کوبیده شده و قرار است جای آن‌ها آپارتمان ایجاد شود.
اینطور که پیش می‌رود، شاید تا پنج یا شش سال دیگر خبری از سراب شوا نباشد و آب آن را برای همیشه به جای دیگر منتقل کند و روی آن را بپوشاند؛
سرابی که می‌توانست تبدیل به یک پارک در دل شهر خرم‌آباد شود و باعث شود که مردم بتوانند در این شهر قدم بزنند، حالا کم‌کم دارد محو می‌شود.
یک روز حسرت خواهیم خورد که چرا گذاشتیم این سراب به این روز بیفتد و این بلندمرتبه‌سازی‌های غیراصولی در خرم‌آباد انجام شود.
مثل حالا که داریم حسرت سال‌های گذشته را می‌خوریم، مثل حالا که می‌گوییم کاش در دهه‌های گذشته صدایمان را بلند می‌کردیم و نمی‌گذاشتیم خرم‌آباد به این روز بیفتد، حالا هم صدایمان را بلند نمی‌کنیم و می‌بینیم که سراب شوا جلوی چشممان از بین می‌رود.
اگر دلسوخته‌ای در شهر خرم‌آباد است، حالا وقت آن است که حرف بزند، بنویسد و تلاش کند برای این‌که این سراب و این چشمه و این رودخانه کوچک از بین نرود و برای آیندگان باقی بماند.
آیا در شهر خرم‌آبا دچنین دغدغه‌ای وجود دارد؟ آیا چنین دغدغه‌مندانی هستند؛ اگر هستند، کجا هستند و تعدادشان چند نفر است؟
ما در پایگاه خبری گلونی قصد نداریم سکوت کنیم، ما درباره محوشدن این سراب بارها و بارها خواهیم نوشت.
دست‌کم می‌نویسیم تا در سال‌های آینده غم و غصه کمتری داشته باشیم. شاید می‌نویسیم برای این‌که در آینده بگوییم ما نوشتیم، شاید برای این‌که راه خود را جدا کنیم از آن‌ها که ننوشتند و سکوت کردند.
منبع: پایگاه خبری گلونی
7269/6060
کپی شد
