در این مطلب می خوانید:
پیرمرد در گرمای سخت تابستان سمت چپ بلوار را نگاه می کند و عصازنان و با احتیاط خود را به وسط خیابان می رساند و هی خم و راست می شود و کلنجار می رود تا بلکه راهی پیدا کند تا از گاردریل بی آر تی وسط خیابان شهید دل آذر گذر کرده و خود را به منزلش در کوچه مقابل برساند اما هر چه بیشتر تلاش می کند کمتر موفق می شود؛ خودروهای عبوری نیز برایش بوق می زنند و گاهی فریاد که: پیرمرد! وسط خیابون چه می کنی؟ نهایتا با هر ضرب و زوری پای معیوب و دردمندش را بلند می کند و کاری را که تا حالا تصورش را هم نمی کرده انجام می دهد و خود را به مسیر ویژه اتوبوس انداخته و کشان کشان و عرق ریزان موفق می شود به آن طرف خیابان برود. سپس در پیاده روی مقابل ایستاده و انگار که کاری انجام نشده دارد، نگاهی به آسمان می کند و نگاهی هم به موانع خط اتوبوس وسط خیابان و غضب آلود سر تکان می دهد و زیر لب چیزی می گوید...!
این جریان گوشه ای از صدها واقعه تلخی است که روز و شب برای عابران پیاده بلوار شهید دل آذر اتفاق می افتد که می خواهند از عرض خیابان عبور کنند و با خود می گویند: «از طلا بودن پشیمان گشته ایم مرحمت فرموده ما را مس کنید». حتی راکبان موتورسیکلت نیز درگیر همین مشکل هستند؛ تصور کنید اگر بخواهید در حدفاصل دوربرگردان میدان پلیس تا میدان ولی عصر(عج) یعنی فاصله حدود یک کیلومتری از سمت چپ خیابان به سمت راست یا برعکس گذر کنید هیچ دوربرگردانی وجود ندارد و از این روست که موتورسیکلت ها ترجیح می دهند مسیری را خلاف بروند و یا گاهی عبور پرسرعت از کوچه هایی مثل کوچه پرتردد تولیدی ها (کوچه آهنی) را انتخاب کنند که نتیجه همان می شود که چند ماه قبل تصادف منجر به فوتی را برای یک دختر دانش آموز رقم زد.
چند سال قبل بود که مسیر اختصاصی اتوبوس های خط واحد «بی آرتی» با حفاظ گذاری از مقابل پمپ بنزین خیابان آیت الله طالقانی (آذر) راه اندازی شد، این مسیر پس از گذشت حدود 500 متر به دوربرگردان نزدیک میدان پلیس می رسد و همان جا قطع و رها می شود و پس از دوربرگردان دوم بعد از میدان پلیس، مجددا آغاز شده و تا حدود یک کیلومتر آن طرف تر یعنی میدان ولی عصر(عج) هیچ بریدگی برای دورزدن خودروها و موتورسیکلت ها وجود ندارد و فقط در یکی دو نقطه از این مسیر فولادی و زمخت، مثل ابتدای خیابان زاویه راهی صرفا برای عبور عابران از عرض خیابان تعبیه شده؛ این در حالی است که به اعتراف شاهدان عینی، عبور اجباری و همراه با اعمال شاقه رهگذران از حفاظ های بی آرتی بارها موجبات تصادفات سنگین با اتوبوس خط واحد و وارد شدن خسارات انسانی غیرقابل جبران شده است.
مسئولان امر اگر در روز افتتاح این طرح آزمایشی، نیت خیر ترافیکی داشتند امروز می بینیم راه اندازی دو بلوار پیامبر اعظم(ص) و آیت الله بها الدینی به موازات بلوار شهید دل آذر جای هیچ گونه توجیهی را برای خط ویژه اتوبوس شرکت واحد در این بلوار باقی نمی گذارد زیرا هم بار ترافیکی بلوار مذکور کاهش یافته و هم اینکه این مسیر آن چنان مسافری ندارد که بخواهند مسیر جداگانه اتوبوس خط واحد اختصاص دهند و این گونه برای عبور ساکنان سد معبر ایجاد کنند؛ در واقع خط بی آرتی در بلوار شهید دل آذر، فلسفه وجودی خود را از دست داده و هر روز موج تخلفات موتور سیکلت ها به خاطر بسته بودن عرض خیابان و حرکت در مسیر خلاف و یا ازدحام کوچه های اطراف از خودروهایی که مسیرهای فرعی را انتخاب می کنند، رو به ازدیاد است.
باید پرسید چرا به مراجعات مردم و سوالات و درخواست های آنان در این مورد پاسخی داده نمی شود؟ چرا راه ورودی محله زاویه قم، شهرک اندیشه و دیگر شوارع که مناطق پرجمعیت قم است، باز نمی شود تا شریان های اقتصادی و کسب و کار مردم رونق و نشاط بیشتری به خود بگیرد؟ آیا قرار است بر اثر مشقت دسترسی به طرفین خیابان حتما یک فاجعه ناگواری پیش بیاید تا شاهد برچیده شدن مسیر مزاحم بی آرتی باشیم؟ اگر چنین طرحی در یکی از مناطق دیگر قم بود آیا ظرف یک هفته جمع نمی شد؟
از مسئولان محترم و دلسوز استان قم که قطعا دغدغه رفع سد معبر و ایجاد رفاه و آسایش عموم مردم بخصوص اهالی مناطق جنوب شهر را دارند، انتظار می رود حال که به سبب همدلی روزافزون، افتتاح طرح های عمرانی روز به روز گره های ترافیکی را از چهره مناطق شهری برمی دارد، به جای این که هر از چندگاهی با صرف هزینه های بالا به فکر تغییر رنگ نرده های بی آرتی باشند، تدبیری انقلابی بیندیشند تا مسیرهای کوری که ایجاد شده، با برچیده شدن بی آرتی باز شود و دعای خیر ساکنان منطقه بدرقه راه آنان شود و خصوصا افراد کهنسال و سایر عابران و وسایل نقلیه هنگام عبور از عرض خیابان، به جز دعای عاقبت بخیری ورد دیگری بر لب نداشته باشند.
7406/ 6133/ تنظیم کننده: عباس منجمی ** انتشاردهنده:
انتهای پیام پیرمرد در گرمای سخت تابستان سمت چپ بلوار را نگاه می کند و عصازنان و با احتیاط خود را به وسط خیابان می رساند و هی خم و راست می شود و کلنجار می رود تا بلکه راهی پیدا کند تا از گاردریل بی آر تی وسط خیابان شهید دل آذر گذر کرده و خود را به منزلش در کوچه مقابل برساند اما هر چه بیشتر تلاش می کند کمتر موفق می شود؛ خودروهای عبوری نیز برایش بوق می زنند و گاهی فریاد که: پیرمرد! وسط خیابون چه می کنی؟ نهایتا با هر ضرب و زوری پای معیوب و دردمندش را بلند می کند و کاری را که تا حالا تصورش را هم نمی کرده انجام می دهد و خود را به مسیر ویژه اتوبوس انداخته و کشان کشان و عرق ریزان موفق می شود به آن طرف خیابان برود. سپس در پیاده روی مقابل ایستاده و انگار که کاری انجام نشده دارد، نگاهی به آسمان می کند و نگاهی هم به موانع خط اتوبوس وسط خیابان و غضب آلود سر تکان می دهد و زیر لب چیزی می گوید...!
این جریان گوشه ای از صدها واقعه تلخی است که روز و شب برای عابران پیاده بلوار شهید دل آذر اتفاق می افتد که می خواهند از عرض خیابان عبور کنند و با خود می گویند: «از طلا بودن پشیمان گشته ایم مرحمت فرموده ما را مس کنید». حتی راکبان موتورسیکلت نیز درگیر همین مشکل هستند؛ تصور کنید اگر بخواهید در حدفاصل دوربرگردان میدان پلیس تا میدان ولی عصر(عج) یعنی فاصله حدود یک کیلومتری از سمت چپ خیابان به سمت راست یا برعکس گذر کنید هیچ دوربرگردانی وجود ندارد و از این روست که موتورسیکلت ها ترجیح می دهند مسیری را خلاف بروند و یا گاهی عبور پرسرعت از کوچه هایی مثل کوچه پرتردد تولیدی ها (کوچه آهنی) را انتخاب کنند که نتیجه همان می شود که چند ماه قبل تصادف منجر به فوتی را برای یک دختر دانش آموز رقم زد.
چند سال قبل بود که مسیر اختصاصی اتوبوس های خط واحد «بی آرتی» با حفاظ گذاری از مقابل پمپ بنزین خیابان آیت الله طالقانی (آذر) راه اندازی شد، این مسیر پس از گذشت حدود 500 متر به دوربرگردان نزدیک میدان پلیس می رسد و همان جا قطع و رها می شود و پس از دوربرگردان دوم بعد از میدان پلیس، مجددا آغاز شده و تا حدود یک کیلومتر آن طرف تر یعنی میدان ولی عصر(عج) هیچ بریدگی برای دورزدن خودروها و موتورسیکلت ها وجود ندارد و فقط در یکی دو نقطه از این مسیر فولادی و زمخت، مثل ابتدای خیابان زاویه راهی صرفا برای عبور عابران از عرض خیابان تعبیه شده؛ این در حالی است که به اعتراف شاهدان عینی، عبور اجباری و همراه با اعمال شاقه رهگذران از حفاظ های بی آرتی بارها موجبات تصادفات سنگین با اتوبوس خط واحد و وارد شدن خسارات انسانی غیرقابل جبران شده است.
مسئولان امر اگر در روز افتتاح این طرح آزمایشی، نیت خیر ترافیکی داشتند امروز می بینیم راه اندازی دو بلوار پیامبر اعظم(ص) و آیت الله بها الدینی به موازات بلوار شهید دل آذر جای هیچ گونه توجیهی را برای خط ویژه اتوبوس شرکت واحد در این بلوار باقی نمی گذارد زیرا هم بار ترافیکی بلوار مذکور کاهش یافته و هم اینکه این مسیر آن چنان مسافری ندارد که بخواهند مسیر جداگانه اتوبوس خط واحد اختصاص دهند و این گونه برای عبور ساکنان سد معبر ایجاد کنند؛ در واقع خط بی آرتی در بلوار شهید دل آذر، فلسفه وجودی خود را از دست داده و هر روز موج تخلفات موتور سیکلت ها به خاطر بسته بودن عرض خیابان و حرکت در مسیر خلاف و یا ازدحام کوچه های اطراف از خودروهایی که مسیرهای فرعی را انتخاب می کنند، رو به ازدیاد است.
باید پرسید چرا به مراجعات مردم و سوالات و درخواست های آنان در این مورد پاسخی داده نمی شود؟ چرا راه ورودی محله زاویه قم، شهرک اندیشه و دیگر شوارع که مناطق پرجمعیت قم است، باز نمی شود تا شریان های اقتصادی و کسب و کار مردم رونق و نشاط بیشتری به خود بگیرد؟ آیا قرار است بر اثر مشقت دسترسی به طرفین خیابان حتما یک فاجعه ناگواری پیش بیاید تا شاهد برچیده شدن مسیر مزاحم بی آرتی باشیم؟ اگر چنین طرحی در یکی از مناطق دیگر قم بود آیا ظرف یک هفته جمع نمی شد؟
از مسئولان محترم و دلسوز استان قم که قطعا دغدغه رفع سد معبر و ایجاد رفاه و آسایش عموم مردم بخصوص اهالی مناطق جنوب شهر را دارند، انتظار می رود حال که به سبب همدلی روزافزون، افتتاح طرح های عمرانی روز به روز گره های ترافیکی را از چهره مناطق شهری برمی دارد، به جای این که هر از چندگاهی با صرف هزینه های بالا به فکر تغییر رنگ نرده های بی آرتی باشند، تدبیری انقلابی بیندیشند تا مسیرهای کوری که ایجاد شده، با برچیده شدن بی آرتی باز شود و دعای خیر ساکنان منطقه بدرقه راه آنان شود و خصوصا افراد کهنسال و سایر عابران و وسایل نقلیه هنگام عبور از عرض خیابان، به جز دعای عاقبت بخیری ورد دیگری بر لب نداشته باشند.
7406/ 6133/ تنظیم کننده: عباس منجمی ** انتشاردهنده:
کپی شد
