به گزارش ایرنا، شیفتگان خاندان عصمت و طهارت از شب گذشته با برپایی آیین های عزاداری و سوگواری در مساجد و دیگر مکان های مذهبی قم، عشق و علاقه خود را به هفتمین امام شیعیان جهان نشان دادند.
حرم کبریایی حضرت فاطمه معصومه(س) نیز یکپارچه سیاهپوش شده و برنامه های عزاداری و سوگواری دراین مکان مقدس با حضور زائران و دلسوختگان خاندان پیامبر اکرم(ص) برپا شده است.
قم مملو از زائران دل سوخته ای است که با چشمانی اشکبار و دل هایی مالامال از غم و اندوه در کنار مرقد کریمه اهل بیت(س) دختر گرامی امام موسی کاظم(ع) به عزاداری مشغول هستند.
دسته های عزاداری نیز در حرم مطهر حضرت معصومه(س) اجتماع کرده و در سوگ شهادت حضرت امام موسی کاظم(ع) پدر بزرگوار حضرت معصومه(س) به سر و سینه می زنند و اشک ماتم می ریزند.
در سالروز شهادت امام هفتم شیعیان، نوای یا امام موسی کاظم(ع) در جای جای قم به گوش می رسد و عاشقان و شیفتگان خاندان عصمت و طهارت در سوگ آن امام همام بر سر و سینه می زنند و اشک می ریزند.
زائران کریمه اهل بیت(س) که از نقاط مختلف کشور به قم آمده اند با چشمانی اشکبار و دلی شکسته در کنار مرقد مطهر حضرت فاطمه معصومه(س)، سوگنامه می خوانند و عزاداری می کنند.
مراسم سوگواری سالروز شهادت حضرت امام موسی کاظم(ع) در مسجد مقدس جمکران و برخی بقاع متبرکه امامزادگان، دفتر رهبر معظم انقلاب در قم و بیوت مراجع تقلید نیز با حضور گسترده زائران و مردم قم برپا شد و سخنرانان گوشه هایی از زندگانی گهربار آن امام همام را بیان کردند.
مسلمانان خارجی مقیم قم نیز با برگزاری آیین های سوگواری عشق و علاقه خود را به امام هفتم شیعیان نشان دادند.
حضرت موسی بن جعفر(ع) هفتمین امام شیعیان در هفتم صفر 128 هجری قمری در ابواء محلی میان مکه و مدینه دیده به جهان گشود. پدرش امام صادق(ع) ششمین امام و پیشوای مومنان و حمیده مادر ایشان از زنان پاکدامن و درستکار بود.
امام موسی کاظم(ع) به دلیل زهد و عبادتش در میان پیروانش به العبد الصالح مشهور شد و به خاطر داشتن حلم، بردباری و فروبردن خشم خویش به کاظم شهرت یافت. از لقب های دیگر ایشان می توان به «امین و صابر» اشاره کرد و کنیه های امام هفتم(ع) «ابوعلی، ابوالحسن، ابو ابراهیم، ابو اسماعیل و باب الحوائج» است.
این امام همام(ع) از چشمه دانش الهی و علم بیکران پدرش بهره های فراوانی برد و با آموزه های اسلامی و برترین صفت های انسانی همچون پارسایی، تقوا و بخشندگی آشنا شد و آن را توشه راه خود برای پیشوایی مسلمانان کرد.
دوره امامت موسی بن جعفر(ع) با حکومت جور خلیفه های بنی عباس همچون منصور دوانیقی، مهدی عباسی، هادی عباسی و هارون الرشید همزمان بود. این امام معصوم(ع) با وجود تمام محدودیت ها و ظلم های حاکمان همواره تلاش خویش را برای انجام دادن رسالت سنگین امامت و هدایت مسلمانان به کار می بست و با تربیت افرادی شایسته و ورود آنها به دستگاه حکومتی، از وجود آنان در پیشبرد منافع و هدف های جامعه مسلمانان بهره می جست.
بیشتر عمر امام موسی کاظم(ع) در تبعید و زندان گذشت و سالیان متمادی مورد آزار و اذیت دستگاه جور بنی عباس قرار گرفت.
سرانجام هارون الرشید خلیفه ظالم عباسی، با دستور به سندی بن شاهک، امام هفتم(ع) را در 25 رجب 183 هجری قمری و در 55 سالگی مسموم کرد و به شهادت رساند. پیکر پاک آن حضرت در مکانی به نام قریش که بعدها کاظمین نامیدند به خاک سپرده شد.
1175 / خبرنگار و انتشاردهنده: رضا علیمحمدی
انتهای پیام حرم کبریایی حضرت فاطمه معصومه(س) نیز یکپارچه سیاهپوش شده و برنامه های عزاداری و سوگواری دراین مکان مقدس با حضور زائران و دلسوختگان خاندان پیامبر اکرم(ص) برپا شده است.
قم مملو از زائران دل سوخته ای است که با چشمانی اشکبار و دل هایی مالامال از غم و اندوه در کنار مرقد کریمه اهل بیت(س) دختر گرامی امام موسی کاظم(ع) به عزاداری مشغول هستند.
دسته های عزاداری نیز در حرم مطهر حضرت معصومه(س) اجتماع کرده و در سوگ شهادت حضرت امام موسی کاظم(ع) پدر بزرگوار حضرت معصومه(س) به سر و سینه می زنند و اشک ماتم می ریزند.
در سالروز شهادت امام هفتم شیعیان، نوای یا امام موسی کاظم(ع) در جای جای قم به گوش می رسد و عاشقان و شیفتگان خاندان عصمت و طهارت در سوگ آن امام همام بر سر و سینه می زنند و اشک می ریزند.
زائران کریمه اهل بیت(س) که از نقاط مختلف کشور به قم آمده اند با چشمانی اشکبار و دلی شکسته در کنار مرقد مطهر حضرت فاطمه معصومه(س)، سوگنامه می خوانند و عزاداری می کنند.
مراسم سوگواری سالروز شهادت حضرت امام موسی کاظم(ع) در مسجد مقدس جمکران و برخی بقاع متبرکه امامزادگان، دفتر رهبر معظم انقلاب در قم و بیوت مراجع تقلید نیز با حضور گسترده زائران و مردم قم برپا شد و سخنرانان گوشه هایی از زندگانی گهربار آن امام همام را بیان کردند.
مسلمانان خارجی مقیم قم نیز با برگزاری آیین های سوگواری عشق و علاقه خود را به امام هفتم شیعیان نشان دادند.
حضرت موسی بن جعفر(ع) هفتمین امام شیعیان در هفتم صفر 128 هجری قمری در ابواء محلی میان مکه و مدینه دیده به جهان گشود. پدرش امام صادق(ع) ششمین امام و پیشوای مومنان و حمیده مادر ایشان از زنان پاکدامن و درستکار بود.
امام موسی کاظم(ع) به دلیل زهد و عبادتش در میان پیروانش به العبد الصالح مشهور شد و به خاطر داشتن حلم، بردباری و فروبردن خشم خویش به کاظم شهرت یافت. از لقب های دیگر ایشان می توان به «امین و صابر» اشاره کرد و کنیه های امام هفتم(ع) «ابوعلی، ابوالحسن، ابو ابراهیم، ابو اسماعیل و باب الحوائج» است.
این امام همام(ع) از چشمه دانش الهی و علم بیکران پدرش بهره های فراوانی برد و با آموزه های اسلامی و برترین صفت های انسانی همچون پارسایی، تقوا و بخشندگی آشنا شد و آن را توشه راه خود برای پیشوایی مسلمانان کرد.
دوره امامت موسی بن جعفر(ع) با حکومت جور خلیفه های بنی عباس همچون منصور دوانیقی، مهدی عباسی، هادی عباسی و هارون الرشید همزمان بود. این امام معصوم(ع) با وجود تمام محدودیت ها و ظلم های حاکمان همواره تلاش خویش را برای انجام دادن رسالت سنگین امامت و هدایت مسلمانان به کار می بست و با تربیت افرادی شایسته و ورود آنها به دستگاه حکومتی، از وجود آنان در پیشبرد منافع و هدف های جامعه مسلمانان بهره می جست.
بیشتر عمر امام موسی کاظم(ع) در تبعید و زندان گذشت و سالیان متمادی مورد آزار و اذیت دستگاه جور بنی عباس قرار گرفت.
سرانجام هارون الرشید خلیفه ظالم عباسی، با دستور به سندی بن شاهک، امام هفتم(ع) را در 25 رجب 183 هجری قمری و در 55 سالگی مسموم کرد و به شهادت رساند. پیکر پاک آن حضرت در مکانی به نام قریش که بعدها کاظمین نامیدند به خاک سپرده شد.
1175 / خبرنگار و انتشاردهنده: رضا علیمحمدی
کپی شد
