به گزارش ایرنا، برخلاف گذشته که گیاهان دارویی به شکل ابتدایی و گیاهی مورد مصرف قرار می گرفتند امروزه با رشد فناوری و صنعتی شدن امور، این گیاهان در لابراتورها و واحدهای تولیدی فراوری می شوند و سپس در اختیار متقاضیان و مصرف کنندگان قرار می گیرند..
یک هزار و 300 گونه گیاه دارویی در کشور وجود دارد که برخی از آنها در سطح عطاری ها به عنوان دارو به فروش می رسند و بعضی از آنها نیز در شرکت های داروسازی فراوری شده و سپس عرضه می شوند.
استان قزوین نیز با 300 گونه دارویی شناخته شده یکی از مناطق مستعد کشور برای کشت و تولید گیاهان دارویی است اما نبود صنایع تبدیلی و فراوری در کنار برخی مشکلات دیگر مانند وجود تشکل، فقدان آموزش بین کشاورزان و ضعف بازاریابی و نبود مشوق موجب شده تا از ظرفیت این گیاهان آنطور که باید و شایسته استفاده نشود.

**قزوین از معدود استان های دارای ایستگاه تحقیقات گیاهان دارویی
به گفته رییس مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی قزوین 300گونه گیاهان دارویی در استان شناخته شده است که در شرایط اقلیمی متفاوت و در نقاط مختلف استان قزوین بویژه مناطق الموت و طارم سفلی قابلیت کشت و پرورش دارند.
مهرزاد محصص مستشاری در گفت و گو با ایرنا با بیان اینکه قزوین از معدود استان های کشور است که دارای ایستگاه تحقیقات گیاهان دارویی می باشد، افزود: در این مرکز که در الموت قرار دارد، ذخایر ژنتیکی مربوط به 40 گیاه دارویی نگهداری می شود
وی همچنین گفت: قزوین در حوزه گیاهان دارویی توانمندی لازم را برای جذب سرمایه گذار و تجاری سازی محصولات مختلف دارد.

** گیاهان دارویی، ظرفیت مغفول مانده در قزوین
دبیر کمیته گیاهان دارویی جهاد کشاورزی قزوین نیز در گفت و گو با ایرنا گفت: نتوانسته ایم از ظرفیت گیاهان دارویی استان به منظور توسعه صنعت و ایجاد اشتغال به خوبی استفاده کنیم.
پیمان نوروزیان اضافه کرد: گیاهان دارویی، ظرفیتی مغفول مانده در استان قزوین هستند که از ظرفیت آنها تاکنون استفاده چندانی نکرده ایم.
وی با بیان اینکه برخی کشورها با داشتن تنها چند گیاه دارویی خود را به عنوان قطب تولید و صادرات محصولات دارویی مطرح کرده اند، افزود: به عنوان نمونه در شهر اسپارتا ترکیه با افزایش ظرفیت کشت گل محمدی به 2 هزار و 600 هکتار، از این محصول برای صنایع شوینده استفاده کرده و اسانس آنرا نیز صادر می کنند اما در شیراز با هفت هزار هکتار گل محمدی هنوز در رابطه با استفاده از این ظرفیت به شکل سنتی عمل می شود.
نوروزیان در ادامه با اشاره به فعالیت ستاد گیاهان دارویی در قزوین، گفت: در مدت یک سال از آغاز فعالیت این ستاد با اعتبارات تخصیص یافته برنامه هایی به منظور استفاده از ظرفیت گیاهان دارویی استان در حال تدوین و تهیه است.
وی با بیان اینکه کشت گل محمدی به دلیل کم آب بر بودن متقاضیان زیادی در استان قزوین دارد،گفت: این ستاد اکنون بر روی توسعه گیاهان دارویی از جمله گل محمدی و زغفران در حال فعالیت است و توسعه تولید آویشن، به، لیمو و نعناع فلفلی که جزو گیاهان پردرآمد است در برنامه های این ستاد قرار دارد.
نوروزیان افزود: باید در نظر داشت اگر به جای آن که بر روی گیاهان مختلفی کار شود، کشت 2 تا سه گیاه ویژه را در نظر بگیریم امکان پیشرفت بیشتری خواهیم داشت.
وی، موانع حوزه بازرگانی را از دیگر مشکلات پیش روی استفاده از ظرفیت گیاهان دارویی در قزوین نام برد و گفت: در این حوزه نیازمند حمایت خاص و ویژه مسئولان هستیم.
دبیر کمیته گیاهان دارویی استان قزوین گفت: برای این کار باید طرح جامعی تهیه شود تا درقالب آن با نیازسنجی کارشناسی شده بتوان انواع خاصی از گیاهان دارویی را تولید کرد نه اینکه سهمیه ای برای کاشت اختصاص یابد بدون آن که به داشتن خریدار آن توجه شود.
نوروزیان اضافه کرد: یکی دیگر از مشکلات در عرصه تولید گیاهان دارویی در نبود خریدار مطمئن و عدم دانش لازم در کشاورزان است که فقط به دنبال افزایش کشت هستند بدون آن که به نتایج آن بیاندیشند.
وی، نبود ایستگاه های خریداری که گیاهان را جمع آوری و قابلیت فراوری و تبدیل به عرق گیاهی و اسانس را داشته باشد از دیگر مشکلات این حوزه عنوان کرد.

**موازی کاری و تصمیم گیری ها مختلف از موانع توسعه گیاهان دارویی
مدیرعامل شرکت کندا (صنایع دینه ایران) از تولیدکنندگان گیاهان دارویی نیز در گفت و گو با ایرنا با اشاره به چالش های تولید گیاهان دارویی در ایران، موازی کاری، وجود تصمیم گیران مختلف و تصمیم های جهت دار را از جمله مشکلات درزمینه گیاهان دارویی عنوان کرد.
سیدعلی مجد ادامه داد: باید از خود بپرسیم با وجود برخورداری از ظرفیت های فراوان چرا باید کمترین رقم آمار متعلق به صادرات گیاهان دارویی را داشته باشیم و چرا به جای بهره وری بهتر از بستر خدادادی کشور، عامل تخریب منابع طبیعی شده ایم
وی با بیان اینکه بسیاری از گیاهان دارویی وارداتی در داخل کشور کشت می شوند و نیازی به واردات آنها نیست،گفت: گل همیشه بهار(کالاندولا) یا ماری گلد از مصر وارد می شود در حالی که 860 سال قبل در ایران، سابقه کاشت این گل وجود داشته و یا گیاه سنا از پاکستان، بسیاری از عصاره ها و اسانس های گیاهی از چین و هند و شیرین بیان از کشورهای آسیای میانه وارد می شوند که این مساله زیبنده ما نیست.
مجد با انتقاد از بی توجهی مسئولان نسبت به استفاده از ظرفیت های موجود در حوزه گیاهان دارویی،اظهار کرد: با وجود داشتن ظرفیت های فراوان در حوزه گیاهان دارویی، تاکنون هیچ گونه تسهیلاتی به فعالان کشت و تولید این دسته گیاهان اختصاص نیافته است.

**وجود مشکلات در مراحل تولید، فراوری و بازاریابی گیاهان دارویی
مجد در بخش دیگری از صحبت های خود گفت: در هر سه اصل مهم گیاهان دارویی یعنی تولید بذر ناب، تولید و فراوری و بازرایابی مشکلاتی وجود دارد که باید حل شوند.
وی با بیان اینکه برداشت گیاهان دارویی به میزان زیاد در واحد سطح و کسب درآمد بیشتر، به آموزش و آگاهی نیاز دارد که جای خالی این موضوع احساس می شود، افزود: در مقوله فراوری، امکانات مورد نیاز در دسترس است اما بهره وری آن نیز محتاج آموزش می باشد.
مجد با تاکید بر احیا و فراوری بذور مادری کشور گفت: بذور وارداتی هرچند هم مناسب باشند اما در اثر کشت مداوم قوه اصلی خود را از دست می دهند.
وی اضافه کرد: در حفظ میراث بذور مادری کشور، موسسه تحقیقات نهال و بذر، بانک ژن و پژوهشگاه بذر باید به طور عملی وارد شده و اقدام کنند.
مجد همچنین گفت: منطقه قزوین، بستر کاشت گیاهان ارزشمندی مانند هایپریکوم پرفراتوم، کالاندولا افیسینال، گالگا، تیموس ولگاریس و دیگر گیاهان دارویی است.
وی، همچنین حمایت واقعی از تولیدکنندگان و پرهیز از بورکراسی اداری جهت اجرای آبیاری تحت فشار و واگذاری تصدی امور گیاهان دارویی به بخش خصوصی را نیز از دیگر مواری که باید در استفاده از ظرفیت گیاهان دارویی در استان قزوین و کشور مورد توجه قرار بگیرند، یاد کرد.
7388*3013
خبرنگار: پریسا نوروزی**انتشار دهنده: رضا اولادی
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
1 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.