مدیرکل امور اجتماعی و فرهنگی استانداری قزوین گفت: سمن های محیط زیستی در استان با توجه به آسیب ها و تهدیدهای این حوزه نیازمند تقویت هستند.
به گزارش خبرنگار ایلنا از قزوین، مریم بیدخام در کارگاه آموزشی روش‌های نوین تسهیل‌گری که با حضور تشکل‌های مردم نهاد محیط زیست استان برگزار شد با بیان اینکه بزرگترین عامل موثر بر محیط زیست نحوه سازماندهی اجتماعی است گفت: عواملی همچون مادی‌گرایی، الگوهای مصرف‌گرایی، افزایش جمعیت و هجمه‌های تکنولوژی باعث شده تا رفتار نسل امروزی ناخودآگاهانه به تخریب محیط زیست منجر شود که تنها راه مقابله با این پدیده مردمی شدن دغدغه‌های زیست محیطی است.وی با بیان اینکه مهم‌ترین عامل در حفاظت از محیط زیست آموزش و ترویج فرهنگ زیست محیطی است باید این فرهنگ به تمام اقشار مردم تسری پیدا کند تا تک تک افراد جامعه در قبال محیط زیست احساس مسئولیت کنند یادآور شد : سمن‌های محیط زیست اگر می خواهند مشکلات زیست محیطی رفع شود باید به تربیت و سازماندهی 80 میلیون دیده بان محیط زیست در جامعه اقدام کنند.
وی با بیان اینکه محیط زیست ترمیم پذیر است،اضافه کرد: نقش توده مردم به ویژه سازمان‌های مردم نهاد به عنوان جریان داوطلب و مردمی که خودجوش به رفع مشکلات اقدام کند، می‌تواند در حفظ و ترمیم محیط موثر باشد.
بیدخام در تشریح کارکردهای ویژه سازمان‌های مردم نهاد محیط زیست، اظهار داشت: تقویت و تعامل دو سویه میان دولت و تشکلات یک راه سریع برای تقویت سرمایه‌های اجتماعی است و همراه کردن مردم به عنوان دیده‌بان‌های دغدغه‌مند می‌تواند گفتمان مطالبه گری را در راستای حفظ محیط زیست افرایش دهد.
وی با بیان اینکه نسل امروزی درگیر فرهنگ مصرف‌گرایی است، اظهار داشت: پدران و مادران ما بدون آنکه واژه محیط زیست را شنیده باشند، فعالان محیط زیست بودند چون وسایل کهنه و قدیمی را تا جای ممکن استفاده می‌کردند و آنها را دور نمی‌انداختند.
بیدخام ادامه داد: اما متاسفانه امروزه جایگاه اجتماعی ما بر اساس میزان مصرف‌گرایی و داشتن رفاه شخصی تعریف می‌شود که عمدتا ارزش‌های جمعی را نابود می‌کند.
به گفته این مسئول انسان امروزی برای راحتی بیشتر از ظروف یکبار مصرف استفاده می کند، تنها و تک سرنشین در خودرو تردد می کند که این موارد به تولید بیشتر زباله و آلودگی محیط زیست منجر شده است.
بیدخام یادآور شد: رویکرد حفاظت از محیط زیست درکنار اقدامات قانونی و حقوقی، نیازمند ظرفیت‌های فرهنگی و اجتماعی است که سمن ها باید با اجرای طرح های علمی آن را محقق سازند.
