مسئولان و مدیران مؤسسة تنظیم و نشر آثار امام خمینی ـ دفتر قم ـ با تعدادی از شاگردان برجسته حضرت امام دیدار کردند.
به گزارش ستاد خبری بیست و سومین سالگرد بزرگداشت امام (س)آیت الله سید جعفر کریمی هفته گذشته، سی و یکم اردیبهشت در دیدار با مسئولان و مدیران مؤسسة تنظیم و نشر آثار امام خمینی ـ دفتر قم ـ با بیان اینکه کارهایی که برای بزرگداشت امام انجام می شود خدمت به یک فرد نیست، بلکه خدمت به یک نظام ،دین ،رسول الله و حضرت بقیة الله ارواحنا فداه است تاکید کرد:سیاسیون وقتی می خواهند در مورد امام صحبت کنند، مراقب باشند تا اظهار نظر در ابعاد وجودی امام به گونه‌ای نباشد که امروز یک اظهار نظر بشود و فردا تجدید نظر بشود و باز تجدید نظر دوم!
وی افزود: با توجه به اینکه امام(س) در میان ما نیست باید در نشر مطالب امام دقت زیادی کنیم اگر خود امام بود می شد مطالب را در نشر مجدد تغییر داد و اصلاح کرد؛ ولی چون امام در میان ما نیست، اگر تغییراتی در آثار منتشرة از امام دیده شود، این انعکاس را پیدا می‌کند که یک عده‌ای نشسته‌اند و امام و اندیشة امام(س) را می‌سازند! این نکته‌ای است که باید آقایان خیلی دقت کنند، چه در مؤسسه قم و چه در مؤسسه تهران چون نمی‌شود امام را به چند جور در مرور زمان معرفی کرد.
این استاد حوزه تاکید کرد: امام به حق حرکتی در عالم ایجاد کرد که بعد از غیبت صغری سابقه نداشته است و امیدواریم که حرکتی که ایشان ایجاد کردند به حرکت جهانی حضرت بقیة‌الله ارواحنا له الفدا، متصل بشود بنابراین باید آنچه از امام نشر پیدا می‌کند، یک چهره بیشتر نباشد، در غیر این صورت الگو بودن امام برای حوزوات علوم دینی خراب می‌شود و اهداف عالیه امام خدشه‌دار می‌شود. این بار سنگینی است بر دوش شما (کارکنان موسه قم)عزیزان که باید خیلی دقت کنید .
وی گفت: وقتی ما در نجف پیگیر چاپ کتاب البیع حضرت امام بودیم، ایشان واهمه داشتند که مبادا مانع شوند و یا عمرشان کفاف نکند و کتاب ناتمام بماند؛ لذا مرتب پیگیری می‌کردند تا کتاب هرچه بهتر چاپ شود.
آیت الله سید جعفر کریمی با بیان اینکه امام هم در حرف زدن و هم در نوشتن خوش سلیقه بود، گفت: اطلاعیه‌هایی که می‌نوشت بدون خط خوردگی و با قدرت قلم بود، در فکر کردن هم فکرش مافوق فکر همه بود و در هدف‌گیری‌ها بالاترین هدف را در نظر می‌گرفت. اگر شما (کارکنان موسسه قم)این ابعاد را در نظر نداشته باشید و یا به مرور زمان واگذار کنید؛نمی توانید امام را که آنگونه که شایسته است معرفی کنید.
وی افزود: نکته دیگر اینکه شما می‌دانید که قبل از پیروزی انقلاب اسلامی چه اختناقی در ایران بود و چه فشاری بود! کسی جرأت نمی‌کرد به طرف خانة امام برود تا چه رسد به اینکه اسم امام را ببرد. فقط این اواخر یک عده‌ای از جامعه مدرسین جرأت کردند و جمع شدند و راجع به مرجعیت امام چیزی نوشتند. حتی یکی از بزرگان فعلی با صراحت لهجه گفته بود که میزان مرجعیت فلانی است! آنها در آن دوران برای امام حسابی باز نمی‌کردند. اما با پیروزی انقلاب، همین امامی که تا دیروز اسم بردن از ایشان مایه دردسر و دربه‌دری برای افراد می‌شد، حالا دیگر اسم بردن از ایشان نان، عنوان و وجهه برای افراد شد و لذا خیلی‌ها دور امام را گرفتند، دور اسم و اهداف امام را گرفتند، چه در قم و چه در نجف.
آیت‌الله کریمی تصریح کرد:شاید برای شما سخت باشد که باور کنید کل نجف آن روز با مراجع آن روز و فضلای آن روز و حوزة آن روز و مردم آن روز، شاید پنج نفر بیشتر با امام نبودند! اما حالا هر کسی از هر جایی می‌‌آید و می‌گوید که من درس امام می‌رفتم و از دوستان امام بودم و یا در نماز ایشان شرکت می‌کردم! تازه الان هم خیلی‌ها حاضر نیستند اسمی از امام ببرند!
وی با بیان اینکه وقتی امام را از قم تبعید کردند، آن عده‌ای از رفقای خاص امام که بودند، منزوی شدند ادامه داد: در این هفته‌های اخیر برنامه‌ای از تلویزیون در حدود ساعت دوازده پخش می‌شد با نام «حدیث سرو» که دیدن این برنامه‌ها نشان می‌دهد که در بالا آوردن و پایین بردن افراد چه کارهایی می‌کنند! افراد هر چه می‌خواهند بگویند، بگویند؛ ولی اگر بنا است که چیزی به صورت تاریخ ضبط شود و جزء اخلاق و روش امام نشر پیدا کند، دقت کنید تا مطابق با واقعیت باشد.
وی با باین اینکه امام مظلوم زندگی کرد و مظلوم از دنیا رفت،گفت: خدا لعنت کند دودمان پهلوی را که نگذاشتند امام از جهت علمی به آن گونه که بود شناخته شود و به آن گونه که دلش می‌خواست شاگرد تربیت کند، اگر می‌گذاشتند شهید مطهری‌ها تربیت می‌کرد که امام درباره شهید مطهری فرمودند که او حاصل عمر من بود.
کریمی تاکید کرد: مبانی امام شناخته شده نیست، افکار امام شناخته شده نیست، علم امام و درجات علمی ایشان در میان حوزویان شناخته شده نیست، افکار امام شناخته شده نیست، دقت کنید در عرضه کتاب‌های امام(س) مبانی و مطالب ایشان به درستی عرضه شود. کوشش بکنید تا جایگاه امام(س) را حفظ بکنید که حفظ کردن جایگاه واقعی امام (س) خدمت به رسول الله(ص) و خدمت به امیر المؤمنین(ع) و ائمه معصومین(ع) و حضرت بقیة الله ارواحنا فداه است.
وی با بیان اینکه این نظام به پایمردی مردی برپا شده است که از نظر علمی و تقوا در درجه بالایی بوده، گفت:امام(س) جامعه را می‌شناخته و آینده‌نگری داشته و در دلسوزی برای مردم به حضرت رسول الله (ص) تأسی کرده بود که خودشان روزی در مسجد شیخ انصاری نجف نقل کرده که صحابه دیدند پیامبر(ص) در مسجد در حال مناجات با خداوند می‌گوید:خدایا من کوشش می‌کنم تا با زنجیر این مردم را به طرف بهشت بکشانم لکن مردم فشار می‌آورند که زنجیر را پاره بکنند و در جهنم بیفتند، خدایا کمکم کن تا این مردم را به بهشت نزدیک بکنم. امام(س) یک چنین دلسوزی‌ای برای بشریت داشته است.
این استاد حوزه ادامه داد:شاید باورتان نشود ولی واقعاً اینگونه بوده که با اینکه امام برای حاج آقا مصطفی که پسر بزرگش بوده و رفیق سیاسی ایشان بوده و در ترکیه یار غار او بوده و امام(س) را از تنهایی درآورده بود، طرف مشورت امام (س) بوده و هم امید آیندة امام(س)، لذا امام خیلی به حاج آقا مصطفی علاقه داشت؛ ولی امام در دلسوزی برای حاج آقا مصطفی با دلسوزی برای مسلمانی در آفریقا یا اروپا یا آمریکا یا فلسطین و یا جای دیگر، فرقی نمی‌گذاشت. او در حمایت از مسلمان پسر و غیر پسر نداشت و همه را به یک چشم می‌دید.
وی تاکید کرد:این دیدگاه امام اگر حفظ نشود، آن ارزش نظامی که برپا داشته حفظ نمی‌شود. امام از عمق وجودش معتقد بود به اینکه مادامی که ما در حمایت خدا هستیم آمریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند، این دیدگاه امام را اگر ما حفظ نکنیم، ارزش این نظام بروز پیدا نمی‌کند. اگر این دید امام را ما نتوانیم در نوشته‌هایش و گفته‌هایش و در برخوردهایش زنده نگه داریم، در آن صورت نظام جمهوری اسلامی، یک نظام نامفهوم و پوک می‌شود، شما با این خدمت نظام جمهوری اسلامی‌ای که امام پایه‌گذاری کرده، تثبیت می‌کنید. یک نظامی معرفی بکنید که هر کسی اسم این نظام را می‌شوند، احساس سربلندی کند، به حساب اینکه پایه‌گذار این نظام یک چنین شخصی بوده و چنین دیدگاه‌هایی داشته و یاورانش چنین کسانی بوده‌اند و این نظام با چه اهداف و انگیزه‌ای پایه‌گذاری شده و با چه مشکلاتی روبه‌رو شده و بحمدالله به طرف اهداف عالیه پیش می‌رود.
