نامداری و ماندگاری

پایگاه خبری جماران: در هفتمین روز از بهار 1400 خبری در رسانه ها منتشر شد که حاکی از درگذشت آزاده نامداری از مجریان شناخته شده سابق صداوسیما در منزلش در تهران می داد. طولی نکشید تا این خبر همراه با گمانه زنی هایی پیرامون علت مرگ او- با توجه به حواشی که مدتی نه چندان دور برای این مجری نام و چهره  آشنای مردمی پیش آمده بود –در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی دست بدست شد ونام او بار دیگر این بار با تاسف واندوه برسر زبانها افتاد.

اما در همین روز و در گوشه ای دیگر از شهر در بیمارستان امام خمینی، محمد ابوالحسنی خالق انیمیشن های ماندگار «دیرین دیرین» بر اثر بیماری کرونا در آستانه 48 سالگی چشم از جهان فروبست. 

با ابوالحسنی در دوره دانشجویی و در اوایل دهه 70 در دانشکده فنی آشنا شدم. جوانی با نشاط و با سری پر شور که در فعالیتهای دانشجویی و اجتماعی جزء اولین داوطلبها بود. روحیه شاداب و چهره خندانش وی را زبانزد خاص و عام کرده بود.

پس از فراغت از تحصیل نیز با وجودیکه دانش آموخته مهندسی عمران بود فعالیت خود را در حوزه فرهنگی و هنری پی گرفت. از سال ۸۳ وارد عرصه انیمیشن شد و ابتدا با یک تیم ۱۲ نفره پویانمایی را شروع کرد و تا سال ۸۸ تیم همکاران او به 170 نفر رسید. 

 «خیلی خطرناکه حسن‌»، مجموعه های «حیات وحش؛ حیوانات منقرض شده»، «تهران ۱۵۰۰» و «دیرین دیرین» از معروفترین اثرهای انیمیشن‌ اوست. 

 در دو سال گذشته نیز ابوالحسنی اقداماتی را برای کارآفرینی در حوزه انیمیشن و حمایت از ایده های نو در این حوزه وراه اندازی استارت آپها آغاز نمود.

آنچه در این دوره کوتاه ولی پر بار زندگی کاری ابوالحسنی برداشت میشود حرکت بسوی ماندگاری آثار با هدف آگاهی بخشی به عموم جامعه است که خود به زیبایی هدفش را رسیدن به « ایران آگاه » نام نهاد. چه مسیر رسیدن به «ایران آباد و آزاد » ابتدا داشتن ایرانی آگاه است.

آری جسم پرتلاش وخستگی ناپذیر محمد ابولحسنی در آغازین روزهای سال جدید در سکوت خبری و رسانه ای  و بدون جنجالهای مرسوم شبکه های اجتماعی و فضای مجازی در دل خاک آرام گرفت ولی آنچه که نباید از یاد برد این است که پستها و لایکهای جنجالی، چند روزی بیشتر میهمان این فضا نیستند و آنچه سالها در اذهان باقی خواهد ماند برجای گذاشتن آثاری ماندگار است.

یادداشتی از سید علیرضا موسوی